Işaýa 51 - Мукаддес Китап

51‑нҗи бап Гелҗеге умыт

¹ Реб шейле диййәр: «Эй, догрулыгы ызарлаянлар, эй, Ребби агтарянлар, Маңа гулак гоюң! Кесилип алнан гаяңыза, газылып чыкарылан чукурыңыза середиң.

² Атаңыз Ыбрайыма, өзүңизи догран Сара назар айлаң; Ыбрайымы чагыранымда, ол екеди, эмма Мен оны ялкадым, көпелтдим».

³ Реб Сиона, онуң әхли харабаларына теселли берер, онуң чөлүни Эрем дей эдер, Реббиң багы дей эдер онуң сәхрасыны; шатлык ве бегенч, шүкүр ве айдым сеси эшидилер ондан.

⁴ «Мени диңле, эй, халкым, Маңа гулак гой, эй, миллетим! Менден бир канун чыкар; адалатым халклара нур болар.

⁵ Азат этмек үчин тиз чыкарын, Мен халас этмәге ёла дүшдүм, голларым халклара хөкүм эдер, адалар Маңа интизардырлар, гудратыма умыт баглаярлар.

⁶ Гөзлериңизи гөклере дикиң, ашага, ере середиң; гөклер түссе кимин йитип гидер, ер йүзи эшик кимин тозар; онда яшаянлар хем чыбын дек өлерлер, эмма Мен ынсанлары бакы халас эдерин, олары азат эдерин.

⁷ Эй, догрулыгы билйәнлер, канунымы йүрегинде саклаянлар, Мени диңләң! Ынсанларың язгармаларындан горкмаң, оларың сөгүнчлеринден хедер этмәң.

⁸ Гүе олары эшик кимин иер, олары йүң кимин иер гүе; Мен болса сизи элмыдама азат эдерин, асырлар бойы сизи халас эдерин».

⁹ Оян, эй, Реббиң голы, оян, гудраты гейин! Гадым гүнлердәки дек, овалкы несиллердәки дек оян! Рахаб аждарханы парчалан, парран дешен Сен дәлмидиң?

¹⁰ Деңзи, улы чуңлугың сувларыны гурадан, азат эдиленлер гечсин дийип, деңзиң чуң ерлерини ёла өврен Сен дәлмидиң?

¹¹ Реббиң азат эденлери доланарлар, айдым айдып, Сиона гелерлер, башларында эбеди шатлык болар, бегенч хем шатлык тапарлар олар, гам-гусса хем нала ёк болар.

¹² «Сизе гөвүнлик берйән Мендирин, нәме үчин өлүмли ынсандан, от кимин солян адам оглундан горкярсыңыз?

¹³ Сизи ярадан, гөклери яйрадан, ериң дүйбүни тутан Ребби унутдыңыз. Сизи ёк этмек ниетинде болан зулумкәриң газабындан узаклы гүн горкярсыңыз. Ханы, зулумкәриң газабы ниреде?

¹⁴ Есирлер басым азат эдилер, өлмез, габра инмез олар, чөреклери кемлик этмез.

¹⁵ Толкунлары увласын дийип, деңзи чайкаян Худайыңыз Реб Мендирин». Онуң ады Хөкмүрован Ребдир.

¹⁶ «Сөзлерими агзыңа салдым, сени элимиң көлегесинде гизледим; гөклери беркарар этдим, ериң дүйбүни тутдум, Сиона: „Сен Мениң халкымсың“ дийдим».

Реббиң газап кәсеси

¹⁷ Оян, эй, Иерусалим оян, аяга гал! Реббиң газап кәсесини Онуң элинден ичдиң, серхошлык кәсесини башыңа чекдиң.

¹⁸ Өз догран әхли огулларының ичинде Иерусалиме ёл гөркезйәни ёк; экләп-саклан әхли огулларының арасында элинден тутуп, оңа голдав берйәни ёк.

¹⁹ Башыңа бу ики бела: харабачылык ве вейранчылык, ачлык ве гылыч гелди. Ким саңа дуйгудашлык билдирер? Саңа нәдип гөвүнлик берейин?

²⁰ Огулларың тапдан дүшүп, хер көчәниң башында ятырлар, тора дүшен даг кейиги ялы болуп; Реббиң газабындан, Худайың кәйинҗинден пүрепүр олар.

²¹ Мунуң үчин, эй, азап чекен, чакырсыз серхош болан халк, муны эшит!

²² Таңры Реббиңиз, Өз халкыны гораян Худайыңыз шейле диййәр: «Ине, Мен серхош эдйән кәсәни элиңден алдым, Мениң газап кәсәмден мундан бейләк ичмерсиң.

²³ Бу кәсәни сүтемкәрлериңиң элине берерин, Олар саңа: „Үстүңден гечеримиз ялы, ерде йүзин ят“ дийди. Сенем олар гечер ялы ер кимин, ёл кимин этдиң аркаңы».