Işaýa 49 - Мукаддес Китап

49-нҗы бап Реббиң бендеси

¹ Эй, адалар, мени диңләң! Эй, узакдакы халклар, гулак асың! Ятгыдакам Реб мени чагырды, энемиң гөвресиндекәм адымы тутды.

² Дилими кесгир гылыч кимин этди, мени элиниң көлегесинде гизледи; йити ок эдип, Өз сагдагында яшырды мени.

³ Ол маңа: «Сен Мениң бендәмсиң, эй, Ысрайыл, Мен сенде шөхратланарын» дийди.

⁴ Онсоң мен: «Бидерек зәхмет чекдим, бидерек, бихуда сарп этдим гүйҗүми; йөне хакым Реб билендир, сылагым Худайым билендир».

⁵ Якуп неслини Өзүне гайтармагым үчин, Ысрайылы Онуң өңүне топламагым үчин, ятгыдакам маңа шекил берип, бендесине өвүрди Реб мени. Мен Реббиң назарында хормат газандым, Худайым мениң гүйч-гудратым болды.

⁶ Ол: «Якубың тирелерини тәзеден дикелтмек үчин, ысрайылың горалып саклананларыны ызына гетирмек үчин бендәм болмагың етерлик дәлдир, сени миллетлере нур эдерин, сениң үстүң билен ериң аңры чәгине ченли халас эдерин» диййәр.

⁷ Ынсаның кемсидйәнине, халкың йигренйәнине, хөкүмдарларың гулуна Ысрайылың Пенакәри, онуң Мукаддеси Реб шейле диййәр: «Патышалар сени гөрүп, аяга галарлар, хөкүмдарлар ики бүкүлип тагзым эдерлер, Ысрайылың Мукаддеси, сени сайлан Реб садыкдыр».

Реб халкыны ызына гетирер

⁸ Реб шейле диййәр: «Мерхемет гөркезҗек дөврүмде саңа җогап берерин, көмек эдерин халас этҗек гүнүмде; сени горарын, халка әхт хөкмүнде берерин сени сен юрды тәзеден дикелдерсиң, чоларып галан мүлки пайларсың.

⁹ Есирлере: „Чыкың“, гараңкыдакылара: „Гөрнүң“ диерсиң. Олар ёл бойларында отларлар, такыр депелерде өри тапарлар.

¹⁰ Аҗыкмазлар, сувсамазлар, җөвза хем Гүн олары якмаз, чүнки олара рехим эдениң Өзи ёл гөркезер, олары сув чешмелерине гетирер.

¹¹ Әхли дагларымы ёла өврерин, шаёлларым беленде галдырылар.

¹² Ине, олар узаклардан, кәси демиргазыкдан, кәси гүнбатардан, хатда Синим юрдундан гелерлер.

¹³ Шатлыкдан гыгырың, эй, гөклер! Эй, земин, беген! Айдыма гыгырышың, эй, даглар! Реб Өз халкына теселли берди, эҗир чекйәнлере рехим эдер.

¹⁴ Эмма Сион: „Реб терк этди мени, Таңрым мени унутды“ дийди.

¹⁵ Эмдирйән эне баласыны унудып билерми? Өзүнден өнен чага рехим этмезми? Хатда эне өз баласыны унутса-да, Мен сени унутмарын.

¹⁶ Ине, Мен адыңы эллеримиң аясына яздым, диварларың гөз өңүмдедир элмыдам.

¹⁷ Огулларың ховлугышып гелерлер, сени вейран эденлер чыкып гидерлер.

¹⁸ Гөзлериңи даш-төвереге айла-да, серет, оларың хеммеси топланып, яныңа гелйәрлер. Барлыгымдан ант ичйәрин, оларың бары сениң үчин безег болар, гелин дек олары дакынарсың. Муны Мен – Реб айдяндырын.

¹⁹ Ериң вейран эдилип, чоларан болса-да, хараба дөнен болса-да юрдуң, инди юрт халкыңа дарлык эдер, сени ювудып-ялманлар сенден узаклашарлар.

²⁰ Агыр йитги астында доглан чагаларың ене саңа шейле диерлер: „Бу ер бизе дарлык эдйәр, месген тутара бизе ер бер“.

²¹ Шонда сен ичиңден диерсиң: „Булары маңа ким догруп берди? Чагасыздым, өнелгесиздим, сүргүн эдилип ковлупдым; эйсем булары ким улалтды? Еке-ялңыз галыпдым, булар ниреден гелип чыкдылар?“».

²² Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Ине, миллетлере элим билен ышарат эдерин, халклара байдагымы галдырарын; олар огулларыңы гуҗакларында гетирерлер, гызларыңы геришлеринде гөтерерлер.

²³ Патышалар саңа аталык, ша аяллары саңа энелик эдерлер. Олар саңа тагзым эдип, аяк тозуңызы яларлар. Шонда сен Мениң Ребдигими билерсиң. Маңа умыт баглаянлар утанҗа галмаз».

²⁴ Гүйчлиниң элинден олҗасыны алып болармы? Залымың есир аланларыны азат эдип болармы?

²⁵ Эмма Реб шейле диййәр: «Хава, гүйчлиниң есирлери ызына алнар, залымың олҗасы элинден азат эдилер; Мен саңа гаршы дурана гаршы дуруп, чагаларыңы халас эдерин.

²⁶ Саңа сүтем эдйәнлериң өзлерини өзүне ийдирерин, тәзе шерап ичен дей өз ганларындан серхош боларлар. Онсоң әхли ынсанлар Мениң Ребдигими, сениң Халасгәриңдигими, Пенакәриңдигими, Якубың Гудратлы Худайыдыгымы билерлер».