Işaýa 44 - Мукаддес Китап

44‑нҗи бап Ысрайыллар Худайың сайлан халкыдыр

¹ «Эмма инди, эй, бендәм Якуп, сайлан Ысрайылым, гулак гой!

² Сени ярадан, ятгыда сизе шекил берен Мен Реб геплейәрин. Горкма, эй, бендәм Якуп, ягны сайланым Ешурун!

³ Мен сувсуз топрага сувлар дөкерин, гуры ерлере чешмелер акдырарын; несиллериңиң үстүне Рухумы, перзентлериңиң үстүне берекедими дөкерин.

⁴ Олар гөк яйладакы отлар кимин, акар сувлар якасындакы сөвүтлер кимин бой аларлар.

⁵ Бири: „Мен Реббиңки“ диер, бейлекиси өз адына Якуп дакар, ене бири: „Реббиңки“ дийип язар элине, өзүни Ысрайыл дийип атландырар».

⁶ Ысрайылың Патышасы ве Пенакәри Реб, Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Мен илкинҗи ве ахыркыдырын, Менден башга худай ёкдур.

⁷ Маңа меңзейән бармы? Ол аян этсин, гадымы халкы беркарар эделим бәри болуп геченлери айдып берсин ол; гелҗек затлары ыглан этсин, инди болҗак затлары хабар берсин.

⁸ Горкмаң, эйменмәң, Саңа овалдан айтмадыммы, билдирмедимми нәме? Сиз Мениң шаятларым! Худай бармы Менден башга? Башга Гая ёкдур, хич бирини билмейәрин».

Бутпаразлыга гаршы пыгамберлик

⁹ Бут ясаянларың бары бидерекдир, олара яраян затлар пейдасыздыр, оларың шаятлары не гөрйәр, не-де зат билйәр. Утанҗа галдырылар олар.

¹⁰ Дерде яравсыз худайы, я гуйма буты ким ясаяр?

¹¹ Ине, онуң әхли ёлдашлары утандырылар, хүнәрментлериң өзлери адамлардыр. Әхлиси йыгнанышып, әхлиси биле дурсунлар; довла дүшер олар, утанҗа галар.

¹² Демирчи гуралыны алып, онуң билен көзде ишлейәр; ол бута чекич билен шекил берйәр, гүйчли голы билен онуң үстүнде ишлейәр. Ол аҗыгып, гүйчден гачяр; сувсузлыкдан меҗалсыз боляр.

¹³ Агач уссасы йүп билен өлчейәр, галам билен беллик эдйәр, төрпи билен шекил берйәр, исгене билен беллейәр. Бутханада гоймак үчин буты адам шекилли ясаяр, ынсан гөзеллигине гөрә ясаяр.

¹⁴ Ол кедр агачларыны кесйәр, серви ве дуб агачларыны аляр. Токайың агачларындан бирини сайлаяр, дагдан агаҗыны отурдяр, ягыш оны өсдүрйәр.

¹⁵ Агач ынсана одун боляр, ол гетирен одуны билен хем йылыняр, одуны якып, чөрек биширйәр. Шейле хем өзүне бир таңры ясап, ыбадат эдйәр оңа, бут ясап, сежде эдйәр оңа.

¹⁶ Одунларың ярысыны якып, одуң үстүнде кебап биширйәр, ондан ийип дойяр. Ол йылнып, шейле диййәр: «Ине, йылындым, алавың ховруны дуйдум!»

¹⁷ Галанындан болса бир таңры ясаяр, өзүне бут ясап, сежде эдйәр оңа, ыбадат эдйәр, дилег эдип, шейле диййәр: «Мени халас эт, мениң таңрымсың сен!»

¹⁸ Олар хич зат билмейәрлер, дүшүнмейәрлер, чүнки гөрмесинлер дийип гөзлери, дүшүнмесинлер дийип йүреклери багланды.

¹⁹ Хич ким ойланып гөрмейәр, «Одуның ярысыны якдым, көзүне чөрек биширдим, этден кебап эдип ийдим, инди галанындан йигренҗи зат ясайынмы? Бир бөлек агаҗа сежде эдейинми?» диер ялы акыл-пайхас ёк.

²⁰ Күли хөрек эдинйәрлер алданан калплары азашдыряр олары, җанларыны халас эдип билмейәрлер, «Саг элимдәки зат ялан дәлми?» дийип билмейәрлер.

Реб – Ярадан ве Халасгәр

²¹ «Булары ятла, эй, Якуп, эй, Ысрайыл, сен мениң бендәмсиң; сиз мениң бендәмсиңиз, Мен яратдым сизи, эй, Ысрайыл, Мен сени унутмарын.

²² Языкларыңызы булут кимин, гүнәлериңизи думан кимин айрарын. Маңа долан, чүнки Мен сизи ызыңыза алдым».

²³ Айдым айдың, эй, гөклер, чүнки муны Реб этди; гыгырышың, эй, ериң чуңлуклары; эй, даглар, җеңңел ве ондакы агачлар шатлыкдан айдым айдың, чүнки Якубы Реб азат этди, Ысрайылда Өзүни шөхратландырды.

²⁴ Сизе ятгыда шекил берен Пенакәриңиз Реб шейле диййәр: «Әхли зады ярадан, гөклери еке Өзи яйрадан, ялңыз Өзи ери язан,

²⁵ галп пыгамберлериң аламатларыны пуҗа чыкарян, палчылары акмак эдйән, акылдарлара зарба берип, билйәнлерини самсыклыга өвүрйән,

²⁶ бендесиниң сөзүни тассыклаян, илчилериниң айданларыны амала ашырян, Иерусалиме: „Илатлы боларсың!“, Яхуда шәхерлерине: „Булар тәзеден гурлар, харабаларыңы дикелдерин!“ диййән,

²⁷ чуңлуга: „Гура, деряларыңы гурадарын“ диййән,

²⁸ Куреше: „Мениң чопанымдыр, бар максатларымы ол амала ашырар“, Иерусалиме: „Тәзеден гурлар“, ыбадатхана: „Дүйбүң тутулар“» диййән Реб Мендирин.