Işaýa 42 - Мукаддес Китап

42‑нҗи бап Реббиң бендеси

¹ Ине, Мениң голдаян бендәм, гөвнүхош болуп сайланым; Рухумы оңа бердим, ол миллетлере адалат гетирер.

² Ол гыгырмаз, сесини гаталтмаз, сеси көчелерде асла яңланмаз.

³ Енҗилен гамшы дөвмез, түтейән пелтәни сөндүрмез, садыклык билен адалат гетирер.

⁴ Эҗизлемез, рухдан дүшмез ол, ер йүзүнде адалаты беркидйәнчә, адалар онуң канунына гарашарлар.

⁵ Гөклери ярадып, олары герен, ери ве ондакылары яян, ондакы ынсанлара дем берен, онда гезйәнлере җан берен Худай шейле диййәр:

⁶ «Мен – Реб сени догрулык билен чагырдым, элиңден тутуп, горарын сени, халка әхт хөкмүнде берерин сени, Сени миллетлере нур эдерин.

⁷ Көр гөзлери ачмак, туссаглары туссаглыкдан, зулматда отуранлары зындандан азат этмек үчин сени халка әхт, миллетлере нур эдерин.

⁸ Мен Ребдирин. Бу Мениң адымдыр; шөхратымы башга хич кесе, өвгүлерими бутлара бермерин.

⁹ Ине, өңки затлар амала ашды, Мен тәзе затлары ыглан эдйәрин; йүзе чыкмаздан өң олары сизе аян эдйәрин».

Реббе өвги айдымы

¹⁰ Эй, деңиз сыяхатчылары, деңзиң ичиндәкилер, адалар ве онда яшаянлар, Реббе тәзе айдым айдың, ериң аңры уҗундан өвгүлер айдың!

¹¹ Чөл ве онуң шәхерлери, кедарлыларың яшаян обалары сесини гаталтсын! Селаның илаты шатлыкдан айдым айтсын, дагларың башындан гыгырышсынлар!

¹² Олар Ребби шөхратландырып, адаларда Оңа өвгүлер айтсынлар.

¹³ Реб пәлван дек өңе гидйәр, уршуҗы кимин газабыны артдыряр, гыгырып, сөвеш награсыны чекйәр, душманларындан үстүндигини гөркезйәр.

Реб өз халкыны халас эдйәр

¹⁴ Мен узак вагтлап дымдым, үмсүм болуп, Өзүми сакладым; инди догурян аял дек чыгырарын, соҗап дем аларын.

¹⁵ Даглары, байырлары вейран эдерин, әхли өсүмликлерини гурадарын, дерялары адалара өврерин, ховданлары гурадарын.

¹⁶ Көрлери билмейән ёлларындан әкидерин, идерин таныш болмадык ёдаларындан, өңлеринде гараңкылыгы ягтылыга, чаркандаклы ерлери текиз ере өврерин. Мендирин булары этҗек, олары терк этмерин.

¹⁷ Ойма бутлара бил баглап, гуйма бутлара: «Худайларымыз сизсиңиз» диййәнлер ызларына улы утанч билен дөндерилер.

Көр ве кер Ысрайыл

¹⁸ Эй, керлер эшидиң! Эй, көрлер, середиң, гөрүң!

¹⁹ Бендәмден башга ким көр? Ким ёллан хабарчым дек кер? Ким Маңа багыш эдилен дек көр? Я Реббиң бендеси кимин көр?

²⁰ Ол көп затлары гөрйәр, эмма үнс бермейәр, гулаклары ачык, йөне эшитмейәр.

²¹ Өз догрулыгы зерарлы кануныны бейгелтмек, шөхратландырмак Реббе ярады.

²² Эмма бу даган, таланан халкдыр. Әхлиси говакларда дузага дүшен, Туссагханаларда гизленен; олар олҗа болдулар, халас эдйән ёк. Таландылар, «Ызына гайтар!» диййән ёк.

²³ Араңызда муңа гулак гойҗак, гелҗекде үнсли диңлеҗек бармы?

²⁴ Якубы талаңчылара, Ысрайылы гаракчылара берен ким? Бу гаршысына гүнә эден Реббимиз дәлмиди? Олар Онуң ёлундан йөремек ислемедилер, Онуң канунына гулак асмадылар.

²⁵ Мунуң үчин Ол ловлаян газабыны, залым уршы үстлеринден индерди; олары хемме тарапдан отлады, эмма олар шонда-да дүшүнмедилер, олары якды, йөне үнс бермедилер.