Işaýa 37 - Мукаддес Китап

37‑нҗи бап Хизкия патыша Ишаядан маслахат сораяр

¹ Хизкия патыша Рабшаканың сөзлерини эшиден-де, якасыны йыртып, җул гейнип, Реббиң өйүне гитди.

² Патыша көшги доландырыҗы Элякымы, Шебна мүрзәни ве яшулы руханылары Амозың оглы Ишая пыгамбериң янына иберди. Хеммеси җул гейдилер.

³ Олар Ишая пыгамбере шейле дийдилер: «Хизкия патыша шейле диййәр: „Шу гүн биз хасрат, җеза ве рысвалык астындадырыс; бизиң ягдайымыз кувваты болмадык гөврели аялың чага догурян болшы ялыдыр.

⁴ Онуң алыхезрети Ашур патышасының иберен баш везириниң дири Худайы масгараламак үчин айдан сөзлерини, белки, Худайың Реб эшидендир; Худайың Реб шол сөзлери үчин олары җезаландырар. Инди аман галан адамлар үчин дилег эт“».

⁵ Хизкияның хызматкәрлери Ишая пыгамбериң янына геленлеринде,

⁶ Ишая пыгамбер олара шейле дийди: «Җенабыңыза айдың, Реб шейле диййәр: „Ашур патышасының хызматкәрлериниң Мени кемсидип айдан сөзлерини эшидениң үчин олардан горкма.

⁷ Мен онуң ичине бир рух иберерин велин, ол бир хабар эшидип, өз юрдуна доланар. Мен оны өз юрдунда гылыч билен өлдүрдерин“».

Ашур патышасының хайбаты

⁸ Баш везир Ашур патышасының Лакышдан гайдандыгыны эшидип, ызына доланды. Ол патышаның Либна галасына гаршы уршуп йөрендигини гөрди.

⁹ Патыша Эфиопия патышасы Тирхаканың өзи билен урушмага чыкандыгыны эшиденде, ол Хизкияның янына чапарлар ёллады.

¹⁰ Ашур патышасы Яхуда патышасы Хизкия шейле хабар иберди: «Бил баглаян Худайың „Иерусалим Ашур патышасының элине берилмез“ дийип, сени алдамасын.

¹¹ Ашур патышасының әхли юртлары бүтинлей ёк эдип, халкларың башына нә гүнлери гетирендигини эшиденсиң. Инди сиз халас эдилермикәңиз?

¹² Ата-бабаларымың дерби-дагын эден миллетлерини – Гозаны, Хараны, Ресепи ве Теласарда болан Эден халкыны өз худайлары ата-бабаларыңың элинден халас этдими?

¹³ Хамат, Арпат ве Сепарвайым галаларының шалары, Хенаның ве Ывахың шалары ниреде?»

Хизкияның дилеги

¹⁴ Хизкия хаты чапарларың элинден алып окады. Онсоң ол Реббиң өйүне барып, хаты Реббиң өңүнде ачып гойды.

¹⁵ Хизкия Реббиң хузурында дилег эдип, шейле дийди:

¹⁶ «Эй, керупларың үстүнде тагт гуран Ысрайыл Худайы Реб! Бүтин дүнйәниң патышалыкларының Худайы Сенсиң, Сен еке-тәксиң. Ери-гөги ярадан-да Сенсиң.

¹⁷ Я Реб, гулак ас-да, эшит, я Реб, гөзлериңи ач-да гөр. Санхерибиң дири Худайы масгаралап айдан сөзлерини эшит.

¹⁸ Я Реб, хакыкатданам, Ашур патышалары әхли миллетлери ве оларың юртларыны вейран этдилер.

¹⁹ Шол миллетлериң худайларыны ода атып якдылар, олар худайлар дәлди. Олар адамларың агачдан ве дашдан ясан бутларыды.

²⁰ Инди, эй, Худайымыз Реб, бизи Ашур патышасының элинден халас эт. Я Реб, гой, бүтин дүнйәниң әхли патышалыклары Сениң еке-тәк Худайдыгыңы билсинлер».

Ишая Ашур патышасы барада пыгамберлик эдйәр

²¹ Онсоң Амозың оглы Ишая пыгамбер шейле сөзлер билен Хизкияның янына адам иберди: «Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Ашур патышасы Санхерип барада дилег эдендигиң үчин,

²² Реббиң ол барада айдан сөзлери шудур: Сион бой гызы йигренч билен сени кемсидйәр, Иерусалим гызы сениң үстүңден гүлйәр.

²³ Сен кими масгаралап, киме дил етирдиң? Кимиң гаршысына сесиңе бат берип, киме улумсылык билен габак галдырдың? Ысрайылың Мукаддесине!

²⁴ Хызматкәрлериң үсти билен Таңрыны масгаралап, шейле дийдиң: ‘Биртопар сөвеш арабаларым билен дагларың үстүне чыкдым, Ливаның җүммүшине бардым, онуң иң узын кедр агачларыны, гөзел серви агачларыны чапдым. Мен онуң иң бейик депесине, гүр җеңңелине барып етдим.

²⁵ Мен гуюлар газып, сувуны ичдим. Мүсүриң әхли деряларыны, өз дабаным билен гуратдым’.

²⁶ Эшитмедиңми нәме сен озалдан шу нетиҗә геленими? Гадымдан бәри муны йүрегиме дүвүп йөрдүм, инди шу гүн оны амала ашырярын, сен галалары вейран эдерсиң, харабачылыга өврерсиң.

²⁷ Бу галаларың илаты эҗизди, алҗырап ховсала дүшдүлер. Олар мейдан өсүмликлериниң, мымык гөк майсалыкларың, тамың үстүндәки отларың, өсмәнкә гурап ёк болшы дек болдулар.

²⁸ Эмма сениң отурып-туршуңы, гирип-чыкышыңы, Маңа гаршы дызайшыңы билйәрин.

²⁹ Мениң гаршыма дызанлыгың, гопбамсылыгың гулагыма гелип етендиги үчин, бурунлыгымы бурнуңа, агыззырыгымы-да агзыңа дакып, сени гелен ёлуң билен ызыңа уградарын Мен“».

³⁰ Ишая Хизкия шейле дийди: «Сениң үчин аламат шудур: „Шу йыл ве гелҗек йыл сиз өзи битен зады иерсиңиз, үчүнҗи йыл болса өзүңиз экип, хасылыны оруп алың ве үзүм багларыны отурдың-да, шоларың мивелерини ийиң.

³¹ Яхуда несиллериниң гутулып аман галанлары ене-де ашакда көк уруп, ёкарда миве берерлер.

³² Аман галанлар Иерусалимден, халас боланлар Сион дагындан чыкып гелерлер. Бу Хөкмүрован Реббиң ыхласы билен амала ашар“».

³³ Реб Ашур патышасы барада шейле диййәр: «Ол бу шәхере гирмез, ок атмаз, бу шәхериң гаршысына галканлы чыкмаз ве шәхериң диварына яплап япгыды дикмез.

³⁴ Ол гелен ёлы билен ызына гайдар, бу шәхере гирмез. Муны Мен – Реб айдяндырын.

³⁵ Мен бу шәхери Өзүмиң хем-де гулум Давудың хатырасы үчин горап, оны халас эдерин».

Санхерибиң өлүми

³⁶ Реббиң перишдеси гидип, ашурлыларың дүшелгесинде йүз сегсен бәш мүң адамы өлдүрди. Эртеси даңдан туруп гөрселер, ол ери җесетден долы экен!

³⁷ Ашур патышасы Санхерип дүшелгәни ташлап, өйүне гитди. Ол Ниневә гелип, шол ерде галды.

³⁸ Санхерип өз худайы Нисрокың бутханасында оңа сежде эдип дурка, огуллары Адраммелек билен Саресер какаларыны гылыч билен өлдүрдилер-де, Арарат юрдуна гачып гитдилер. Онсоң онуң ерине оглы Эсархадон патыша болды.