Işaýa 1 - Мукаддес Китап

1‑нҗи бап

¹ Яхуда патышалары Узыяның, Ётамың, Ахазың ве Хизкияның дөврүнде Амозың оглы Ишаяның Яхуда ве Иерусалим бабатда гөрен гөрнүшлери.

Яхуда халкының пислиги

² Эй, гөк, эшит, эй, ер, гулак гой! Реб шейле диййәр: «Мен чагалары экледим, улалтдым, эмма олар гаршыма баш гөтердилер.

³ Өкүз өз эесини танаяр, эшек-де эесиниң ахырыны, эмма Ысрайыл Мени танамаяр, халкым Маңа дүшүнмейәр».

⁴ Гүнә эдйән миллетиң, языгы агыр халкың, пислик эдйән зүрятларың, азгынлык эдйән чагаларың халына вай! Олар Ребби терк этдилер, Ысрайылың Мукаддесини әсгермедилер, Ондан йүз өвүрдилер.

⁵ Нәме үчин ене-де җеза гөзлейәрсиңиз? Нәме үчин башбозарлыгыңызы бес этмейәрсиңиз? Башыңыз бүтинлей яраланан, йүрегиңиз дуршуна солуп-саралан.

⁶ Депәңизден дабаныңыза ченли сагат ериңиз ёк, ган өймелердир, яралар, ганы акып дуран яралар. Олар арассаланмадык, саралмадык, яг билен юмшадылмадык.

⁷ Юрдуңыз харабалык, шәхерлериңиз ода янан; кесекилер гөзүңизиң алнында юрдуңызы ялмаярлар, оны хараба өвүрйәрлер.

⁸ Сион гызы үзүмликдәки чадыр кимин, хыяр атызындакы чатма кимин, дашы габалан шәхер кимин болуп галар.

⁹ Эгер Хөкмүрован Реб бирнәчәмизи аман галдырмадык болсады, Содом ялы болардык, Гомора меңзәрдик.

¹⁰ Эй, Содом баштутанлары, Реббиң сөзүни эшидиң! Эй, Гомора халкы, Худайымызың канунына гулак гой!

¹¹ Реб шейле диййәр: «Көп гурбанлыкларыңызың Маңа хайры нә? Гочлардан берлен якма гурбанлыкларындан, бага бакылан малларың ягындан дойдум. Өкүзлериң, гузуларың ве эркечлериң ганындан леззет алмаярын.

¹² Хузурыма шейле гелип, ховлымы депеләп йөрмегиңизи ким сизден талап этди?

¹³ Садака бермек бидерекдир, якымлы ыслы түтетгиңиз Маңа неҗисликдир. Тәзе Ай байрамында, Сабат гүнүнде пислик эдйәркәңиз гураян меҗлисиңизе, йыгнанышыгыңыза чыдап билмейәрин.

¹⁴ Йүрекден йигренйәрин Тәзе Ай ве бейлеки байрамларыңызы. Булар Маңа йүк болдулар, ядадым Мен олары гөтермекден.

¹⁵ Дилег эдип эллериңизи галдыраныңызда, сизе үнс бермерин, нәче дилег этсеңиз-де, сизи диңлемерин; эллериңиз гана боялыпдыр.

¹⁶ Ювнуң, тәмизлениң, пис ишлериңизи терк эдиң гөзүмиң алнындан, яманлык этмеги бес эдиң.

¹⁷ Ягшылык этмеги өврениң, адалаты агтарың, эзъет чекйәни халас эдиң, етими гораң, дул хатына арка дуруң».

¹⁸ Реб шейле диййәр: «Гелиң, инди дүшүнишелиң, гүнәлериңиз гырмызы дек болса-да, олар гар кимин ак боларлар, гырмызы дек гызыл болсалар-да, ак йүң дек боларлар.

¹⁹ Эгер сөзлерими гөвүнҗеңлик билен диңлесеңиз, юрдуң нәз-ныгматыны иерсиңиз.

²⁰ Боюн гачырып, баш гөтерәйсеңиз велин, сизи гылыч ялмар». Муны Реб айдяндыр.

Реб Иерусалими хөкүм эдйәр

²¹ Садык шәхер нәхили зынахор болды! Ол өң адалатдан долуды, догрулык месген тутупды онда, инди болса ганхорлар!

²² Күмшүң галында өврүлди, шерабыңа сув гатылды.

²³ Хөкүмдарларың питнечә өврүлдилер, огрулара шәрикдир олар, әхлиси пара ятды, пешгешлериң ызында халлан атярлар. Етимиң хукугыны горамаярлар, дул хатының давасына гарамаярлар.

²⁴ Шонуң үчин Хөкмүрован Таңры Реб, Ысрайылың гудратлы Худайы шейле диййәр: «Ягыларымың үстүнден газабымы дөкерин, душманларымдан өч аларын!

²⁵ Элими саңа гаршы узадарын, харамлыгыңыздан ашгар билен тәмизләрин сени, әхли яныкларыңы айрарын.

²⁶ Казыларыңы озалкы халына, маслахатчыларыңы өңки халына дикелдерин. Шондан соң саңа: „Догрулык шәхери, садык шәхер“ дийлер».

²⁷ Сион адалатлылык билен халас эдилер, тоба эденлер догрулык билен.

²⁸ Питнечилер ве гүнәкәрлер бирликде гырларлар, Ребби терк эдйәнлер-де ёк боларлар.

²⁹ Хөвес эден кераматлы агачларыңыз үчин утанарсыңыз, сайлан багларыңыз үчин йүзүңиз гызарар.

³⁰ Сиз япрагы гуран чынар агаҗы кимин боларсыңыз, сувсуз галан бага меңзәрсиңиз.

³¹ Гүйчлүлер чөпе дөнерлер, ишлери учгуна меңзәр, ишлери-де, өзлери-де ода янарлар, ол оды сөндүрен болмаз.