Hoşeýa 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап

¹ «Эй, Ысрайыл, шатланма, бейлеки халклар ялы җошма. Чүнки сен зына эдип, Худайыңдан узаклашдың. Хемме харман ерлеринде сен зынаның муздуна гөвүн бердиң.

² Не дәне, не шерап сизе етер. Сизиң тәзе шераба болан умыдыңыз пуҗа чыкар.

³ Сиз Реббиң топрагында яшамарсыңыз. Эфрайым Мүсүре доланҗак. Ашурда харам затлар иерсиңиз.

⁴ Ысрайыл халкы ичги садакасыны Реббе бермез. Гурбанлыкларындан Ол разы болмаз. Онуң наны ясхана ериниң чөреги ялы, ондан иенлер харам боларлар. Чүнки оларың наны диңе гарын доюрмак үчиндир. Ол Реббиң өйүне гетирилмез.

⁵ Байрамчылык гүнүнде, Реббе дабара гүнүнде нәме эдерсиңиз?

⁶ Олар вейранчылыкдан гутулсалар-да, Мүсүр олары йыгнап алар. Мемфис шәхери олары габра гөмер. Күмүш хазынасыны демиртикен өртер. Чадырларында яндак битер.

⁷ Оларың җеза гүнлери гелди. Оларың хасап бермели гүнлери етди. Ысрайыл муны билсин. Этмишлериниң агыр боланы үчин, йигренҗиниң көплүгинден, пыгамбери „акмак“, Рухдан доланлары болса „дәли“ сайдылар.

⁸ Пыгамбер мениң Худайымың Эфрайымда гоян гаравулыдыр. Йөне онуң угран ёлларында дузак гурдулар. Худайың өйүнде-де оңа йигренч бар.

⁹ Гибга гүнлеринде болшы ялы, Олар агыр хеләкчилиге дүшдүлер. Ол этмишлерини ятлар. Оларың этмишлерине гөрә җеза бар.

¹⁰ Чөлде үзүм тапан ялы, Мен Ысрайылы тапдым. Илкинҗи миве берен инҗир агаҗыны гөрен ялы, Мен ата-бабаларыңызы гөрдүм. Йөне олар Багалпегор дагындакы бутуна сежде эденлеринде, өзлерини рысвачылыга урдулар. Гөвүн берен затлары ялы йигренҗи болдулар.

¹¹ Бир гуш кимин Эфрайымың шөхраты учуп гидер. Олардан чага өнмез, не хамыла болар, не-де гөвреде чага галар.

¹² Чагаларыны етишдирсе-де, балаларыны эллеринден аларын. Мен олары терк эденимде, оларың дат гүнүне!

¹³ Мен Эфрайымы Сур галасы ялы, отлук яйлада гөрдүм. Эмма Эфрайым өз огулларыны җелладың элине берҗек».

¹⁴ Бер олара, Реб! Нәме берерсиң? Аялларына өнелгесиз ятгы, сүйтсүз гөвүс бер.

¹⁵ Реб диййәр: «Оларың Гилгалдакы ярамаз ишлери үчин, шол ерде олары йигрендим. Мен олары өйүмден коварын. Инди Мен олары халамарын. Бар хөкүмдары Маңа гаршы баш гөтердилер.

¹⁶ Эфрайым кеселледи, көки гурады. Олар миве бермезлер. Чага догурсалар-да, Мен эзиз чагаларыны өлдүрҗек».

¹⁷ Мениң Худайым олары рет эдер. Чүнки Оны диңлемедилер. Олар миллетлер арасында сергездан боларлар.