Hoşeýa 2 - Мукаддес Китап

2‑нҗи бап

¹ «Сиз доганыңызы: „Мениң халкым“, аял доганларыңызы: „Рехим эдиленлер“ дийип чагырың».

Реб вепасыз Ысрайылы җезаландырар

² «Гыҗалат бериң эҗеңизе, гыҗалат, чүнки ол Мениң аялым дәл; Мен хем онуң әри дәл; гой, йүзүнден гөрүнйән зынахорлыгы, тенинден азгынлыгы айырсын.

³ Айырмаса Мен оны эдил доглан вагтындакы ялы чув-ялаңач эдерин. Оны бош чөле, гуры топрага өврерин. Тешнеликден өлдүрерин.

⁴ Чагаларына-да рехим этмерин, чүнки олар зынадан доглан.

⁵ Чүнки оларың эҗеси зына этди ве билинде чага галдырып, өзүни рысва этди. Чүнки: „Маңа нан билен сувумы, йүңүми, зыгыр матамы, зейтун ягымы хем ичгими берйән ойнашларымың ызындан гитҗек“ дийди.

⁶ Онуң ёлуна тикенли чәк чекерин, өз ёдаларыны тапмаз ялы, Онуң гаршысына дивар гурарын.

⁷ Ол ойнашларының ызындан ковалар, Йөне оларың ызындан етип билмез. Олары гөзләр, йөне тапмаз. Шонда ол айдар: „Илкинҗи әримиң янына доланарын, чүнки өңки ягдайым хәзиркимден говуды“.

⁸ Йөне ол билмеди, галланы, тәзе шерабы, тәзеҗе ягы берен, Багал бутуна харчлан алтыныны, күмшүни бол эден Мен.

⁹ Шонуң үчин берен галламы өз вагтында Мен ызына аларын, өз мөвсүминде тәзе шерабымы гайдып аларын. Ялаңач беденини өртйән йүңүми, зыгырымы ызына аларын.

¹⁰ Инди ойнашларының өңүнде айыбыны ачарын, хич ким оны Мениң элимден халас этмез.

¹¹ Онуң бар шадыянлыгыны, байрамларыны, Тәзе Ай байрамыны ве Сабат гүнүни, әхли дабараларыны тамам эдерин.

¹² Онуң: „Ойнашларымың маңа берен хакы“ диен үзүмлигини, инҗир багларыны вейран эдерин. Мен олары җеңңеле өврерин, хайванлара иймит боларлар.

¹³ Багал бутуна түтетги якан гүнлери үчин, оны җезаландырарын. Шол вагт өзүни халкадыр йүзүклер билен безәп, ойнашының ызындан ковалады. Мени болса унутды». Муны Реб айдяндыр.

Реббиң халка сөйгүси

¹⁴ «Шонуң үчин хәзир оны ынандырып, чөле алып барарын, онуң йүрегини авларын.

¹⁵ Ол ерде Мен оңа үзүм багыны берерин. Акор дересини Умыт гечелгесине өврерин. Шонда яшлык гүнлеринде болшы ялы, Мүсүр топрагындан чыканда болшы кимин, айдымлар айдар.

¹⁶ Шол гүн Мени „Әрим“ дийип чагырар. Мундан бейләк „Багалым“ дийип чагырмаз». Муны Реб айдяндыр.

¹⁷ «Дилинден Багал бутларың атларыны айрарын, оларың атларыны гайдып тутмазлар.

¹⁸ Шол гүн олар үчин мейдандакы хайванлар, асмандакы гушлар, топракда яшаян сүйрениҗилер билен әхт эдишерин. Юртдан яйы, гылыҗы, сөвеш гошунларыны ёк эдерин. Аман яшадарын олары.

¹⁹ Ысрайыл, сени Өзүме хемишелик аялым хөкмүнде кабул эдерин. Догрулык, адалатлылык хем садык сөйги, рехимлилик билен Өзүме аларын.

²⁰ Мен сени вепадарлык билен аларын, сен Мени Реб хөкмүнде танарсың.

²¹ Шол гүн Мен җогап берерин» Муны Реб айдандыр. «Гөклере-де җогап берерин. Олар хем ере җогап берерлер.

²² Ер галла, тәзе шераба ве зейтуна җогап берерлер. Олар хем Йизрегеле җогап берерлер.

²³ Халкымы топракда Өзүм үчин экерин. „Рехим этмедиге“ рехим эдерин. „Халкым болмадыга“ сен Мениң халкым диерин. Ол болса „Сен мениң Худайымсың“ диер».