Hagaý 2 - Мукаддес Китап

2‑нҗи бап Ыбадатхананың шөхраты

¹ Бу йылың единҗи айының йигрими бири гүни Хагай пыгамбериң үсти билен Реббиң шу сөзи аян болды:

² «Инди Яхуданың хәкими Шеялтыелиң оглы Зерубабыла, Ехосадагың оглы баш руханы Ешува ве халкың аман галанларының әхлисине йүзленип, шейле дий:

³ „Араңызда бу өйүң өңки шөхратыны гөренлерден ким бар? Инди ол сизе нәхили гөрүнйәр? Сизиң назарыңызда ол хич затча гөрүнйән-ә дәлдир?

⁴ Эй, Зерубабыл, рухдан дүшме, муны Мен – Реб айдяндырын. Эй, Ехосадагың оглы баш руханы Ешува, рухдан дүшме! Эй, юрдуң әхли халкы, рухдан дүшме. Муны Мен – Реб айдяндырын. Ишләң, чүнки Мен сизиң билендирин, муны Мен – Хөкмүрован Реб айдяндырын.

⁵ Мүсүрден чыканыңызда, сизе сөз бершим ялы, Рухум араңыздадыр, горкмаң!“»

⁶ Чүнки Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Мен аз салымдан ене бир гезек гөги ве ери, деңзи ве гуры ери сарсдырарын.

⁷ Мен әхли миллетлери-де сарсдырарын, шонда әхли миллетлериң хазыналары шу ере гелер ве Мен бу өйи шан-шөхратдан долдурарын. Муны диййән Мен – Хөкмүрован Ребдир.

⁸ Күмүш-де, алтын-да Мениңкидир. Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.

⁹ Мен ене: „Бу өйүң соңкы шөхраты онуң өңки шөхратындан хем хас белент болар“ диййәрин. Бу ере абаданчылык берерин. Муны Мен – Хөкмүрован Реб айдяндырын».

Пыгамбериң руханылара берен гөркезмеси

¹⁰ Дарюш патышаның шалыгының икинҗи йылының докузынҗы айының йигрими дөрди гүни Хагай пыгамбере Реббиң шу сөзи аян болды:

¹¹ «Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Руханылардан канун хакында сора.

¹² Эгер бир адам Реббе багыш эдилен эти этегине салып әкиденде, онуң этеги чөреге, чорба, шераба, яга я-да башга бир иймите галташса, шолар мукаддес болармы?“». Руханылар бу сорага: «Ёк» дийип җогап бердилер.

¹³ Онсоң Хагай: «Эгер өлә галташып, харам болан адам бу затлардан бирине элини дегирсе, шол зат мурдар болармы?» дийип сорады. Руханылар муңа: «Хава, ол мурдар болар» дийип җогап гайтардылар.

¹⁴ Онсоң Хагай шейле дийди: «Реб: „Бу халк, бу миллет хем Мениң назарымда шейледир“ диййәр. „Оларың эдйән әхли ишлери-де шейледир, шонуң үчин оларың хөдүр эдйән затларының хеммеси мурдардыр.

¹⁵ Инди шу гүнден бейләк өз ягдайларыңыз хакда пикир эдиң. Реббиң ыбадатханасында даш үстүне даш гоюлмаздан өң

¹⁶ нәхили яшапдыңыз?! Бири йигрими батманлык харманы йыгнамага геленде, ол он батман чыкарды. Ол шераплы челекден элли күйзе шерап алҗак боланда, диңе йигрими күйзе чыкарды.

¹⁷ Мен эл зәхметиңиз билен өндүрйән әхли өнүмлериңизиң үстүнден эпгек өвүсдирип, хең ве долы билен харапладым. Эмма сиз шонда-да Маңа тарап өврүлмедиңиз. Муны Реб айдяндыр.

¹⁸ Шу гүнден, ягны докузынҗы айың йигрими дөрдүнден – Реббиң ыбадатханасының дүйби тутулан гүнүнден бейләк өз ягдайларыңыз хакда мазалы ойланың.

¹⁹ Аммарда тохум галдымы? Галмады. Үзүм, инҗир, нар ве зейтун агачлары энтек хем хасыл берйәрми? Бермейәр. Эмма Мен сизе шу гүнден бейләк берекет ягдырарын“».

Реб Зерубабыла вада берйәр

²⁰ Шол гүн – айың йигрими дөрди гүни Хагай пыгамбере икинҗи гезек Реббиң шу сөзи аян болды:

²¹ «Яхуданың хәкими Зерубабыла Мениң Ери ве Гөги титретҗекдигими айт.

²² Патышаларың тагтларыны агдарарын, Мен миллетлериң патышалыкларының гүйҗүни ёк эдерин. Сөвеш арабаларыдыр оларың үстүндәкилери агдарарын, атлардыр оларың чапыксуварларыны йыкарын, хер ким өз ёлдашының гылыҗындан хеләк болар».

²³ Хөкмүрован Реб ене шейле диййәр: «Эй, гулум, Шеялтыелиң оглы Зерубабыл, шол гүн Мен сени гетирип, мөхүр йүзүгим дей эдерин, чүнки Мен сени сайладым. Муны Мен – Хөкмүрован Реб айдяндырын».