Habakuk 2 - Мукаддес Китап

2‑нҗи бап

¹ Гөзегчилик эдйән еримде дурарын, диңиң үстүне чыкарын. Реббиң маңа нәме дийҗегини билейин, шикаятыма нәме җогап берҗегини гөрейин.

Реббиң Хабакуга җогабы

² Реб маңа шейле җогап берди: «Аянлыгы яз, хабарчы бир назарда окар ялы, оны дүшнүкли хем айдың эдип яз.

³ Аянлык белленен вагт үчиндир, ол соңкы гүнлериңиз хакда айдяр, бу ялан дәл. Хаял болса-да, сен оңа гараш, ол вагт хөкман гелер, эгленмез.

⁴ Серед-ә оларың текепбирлигине! Оларың ниети бетпәл, эмма догручыл иман билен яшар».

Хабакук эрбетлере җеза ыглан эдйәр

⁵ Байлык алдавчыдыр. Байлар текепбирдирлер, оларда ынҗалык болмаз, өлүлер дүнйәси ялы ачгөздирлер, доймазлар асла өлүм ялы. Әхли миллетлери янларына топлап, әхли халклары басып алярлар олар.

⁶ Есирлер олары яңсылап диййәрлер: «Огурланан затлары топлаяның дат гүнүне! Хачана ченли агыр гиревлери өз үстүңе алҗак?»

⁷ Алгыдарларыңыз бир гүн дуйдансыз пейда болуп, оянып, сизи горкудан титретмезлерми? Онсоң сиз олара олҗа боларсыңыз.

⁸ Көп миллетлери таландыгыңыз үчин, ынсанларың ганыны дөкүп, юрда, шәхерлере ве илатына сүтем эдендигиңиз үчин, халкларың аман галанлары сизи таларлар.

⁹ Өйүни харам газанч билен долдуряның, бетбагтлык пенҗесинден гачмак үчин, өйүни белентликде гуряның дат гүнүне!

¹⁰ Көп халкларың соңуна чыкмак билен өз өйүңизи утанҗа гойдуңыз, җаныңыздан махрум болдуңыз.

¹¹ Хатда дивар дашлары бу барада гыгырарлар, агач пүрси җогап берер.

¹² Ган дөкүп, шәхер гураның, Адалатсызлык билен галаның дүйбүни тутаның дат гүнүне!

¹³ Халкларың чекен зәхметиниң бидерек болмагы, миллетлериң өзлерини бидерек көсемеги бу Хөкмүрован Реббиң иши дәлмидир?

¹⁴ Сувларың деңзи долдурышы дейин, бүтин ер йүзи-де, Реббиң шөхраты хакындакы билимден долар.

¹⁵ Ялаңачлыгына томаша этҗек болуп, гоңшуларыны шерапдан серхош эдйәнлериң дат гүнүне!

¹⁶ Шан-шөхратыңыз утанҗа өврүлер, инди сиз хем ичип, серхош йөрерсиңиз. Реб сизе саг элиндәки җеза кәсесинден ичирер, шонда сиз абрайдан дүшүп, иле рысва боларсыңыз.

¹⁷ Ливанда эден сүтемиңиз өз башыңыза гелер, гыран хайванларыңыз сизи улы ховпа салар. Чүнки сиз ынсан ганыны дөкдүңиз, юртлара, шәхерлере, илатына сүтем этдиңиз.

¹⁸ Хүнәрмендиң ясан ойма ве гуйма бутларының, яланчылыгы өвретмекден башга не хайры бар? Ясалан зат диңе бут болуп, гепләп билмесе-де, хүнәрмент өз ясан задына бил баглаяр.

¹⁹ Агаҗа: «Оян!», дилсиз даша: «Тур!» диййәниң, дат гүнүне! Бут ёл гөркезип билерми? Алтын-күмше гапланандыр ол, йөне ичинде җаны болмаз.

²⁰ Эмма Өзүниң мукаддес ыбадатханасындадыр Реб, гой, бүтин дүнйә дымсын Онуң өңүнде!