Ezra 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Эзра гарышык никалар хакда эшидйәр

¹ Бу ишлер тамамланандан соң, баштутанлар мениң яныма гелип: «Ысрайыл халкы ве руханылардыр левилер бу ериң халкларындан, ягны кенганлардан, хетлерден, перизлерден, ябуслардан, аммонлардан, моваплардан, мүсүрлилерден, аморлардан ве оларың неҗис ишлеринден өзлерини айры тутуп билмедилер» дийдилер.

² Чүнки ысрайыллар өзлерине ве огулларына олардан гыз алып, мукаддес тохумы ерли халклар билен гарышдырдылар. Бу хыянатда баштутанларың өзлери хеммеден өңде болдулар.

³ Муны эшиденимде, мен эшиклерими ве донумы йыртып, сач-сакгалымы ёлуп, гайгы-гама батып отурдым.

⁴ Сүргүнден гайдып геленлериң бу эден хыянаты себәпли, Ысрайыл Худайының айдан сөзлеринден горкуп сандырашянларың бары мениң дашыма үйшдүлер. Мен агшам гурбанлыгына ченли гайгы-гама батып отурдым.

⁵ Агшам гурбанлыгының берилйән вагты мен еримден галып, сал-сал эшикли ве япынҗалы дыза чөкүп, эллерими Худайым Реббе тарап узадып, Оңа дилег этдим:

⁶ «Эй, Худайым, Саңа йүзленмәге утанярын! Чүнки гүнәмиз башымыздан агды, языгымыз бейгелип гөге етди.

⁷ Ата-бабаларымызың дөврүнден тә шу гүне ченли бизиң языгымыз улудыр. Гүнәлеримиз үчин өзүмиз, патышаларымыз, руханыларымыз эдил шу гүнки ялы кесеки ерли патышаларың элине берилдик, гылычдан гечирилдик, есирлиге дүшдүк, талаңа, масгарачылыга сезевар эдилдик.

⁸ Эмма инди Худайымыз Реб бизе, аман галан халка аз салымлык рехим этди ве Өз мукаддес меканында орун берди. Гөзүмизи нурландырып, гулчулыгымызда бизе бираз еңиллик берди.

⁹ Биз гуллардырыс, эмма Худайымыз бизи гулчулыкда терк этмән, гайтам Парс патышаларының хузурында бизе Өзүниң мерхеметини эчилди. Худайымызың өйүни гуруп, онуң йыкылан ерлерини дикелдер ялы, бизе тәзе дурмуш берди. Ол Яхудада ве Иерусалимде бизе пена берди.

¹⁰ Эй, Худайымыз, инди, мундан соң биз нәме диели? Чүнки биз сениң табшырыкларыңы терк этдик.

¹¹ Сен Өз гулларың болан пыгамберлериңиң үсти билен: „Эелеҗек болуп барян юрдуңыз ерли халкларың харамлыклары, неҗисликлери билен хапаланан юртдыр. Олар оны бойдан-баша өз харамлыклары билен долдурдылар.

¹² Шонуң үчин ерли халклар билен гыз алшып-беришмәң. Хич хачан оларың саламатлыгыны ве абаданлыгыны агтармаң. Шонда сиз гүйчленип, ол ериң нәз-ныгматларындан ийип, оны несиллериңизе эбедилик мирас галдырарсыңыз“ дийипдиң.

¹³ Пис ишлеримиз ве улы языгымыз зерарлы башымыза инен бу бела-бетерлерден соң, эй, Худайымыз, Сен бизе гүнәлеримизе лайык җеза бермән, гайтам бизи аман галдырдың.

¹⁴ Биз ене Сениң табшырыкларыңы бозуп, бу неҗис ишлери эдйән халклар билен гарындашлык ачалымы? Сениң гахар-газабың бизиң екеҗәмизи хем аман галдырман хеләк эдер.

¹⁵ Я Реб, эй, Ысрайыл Худайы, Сен адылсың! Бу гүн бизиң, аман галан халкың гүнәси зерарлы Сениң өңүңде дуруп билҗегимиз ёкдур, эмма шонда-да биз Сениң хузурыңда дурус».