Эзекиел 5 - Мукаддес Китап

5‑нҗи бап Худайың халкы пытрадыляр

¹ «Эй, ынсан оглы, өзүңе бир кесгир гылыч ал, оны деллек пәкиси хөкмүнде уланып, сач-сакгалыңы сыр. Соң өлчәр ялы бир терези ал-да, сач-сакгалыңы бөлеклере бөл.

² Шәхериң габав гүнлери тамамлананда, онуң үчден бирини шәхериң ортасында як. Бейлеки үчден бирини ал-да, тутуш шәхериң төверегине гылыч билен пытрат. Галан үчүнҗи бөлегини болса еле совур, Мен-де гылыҗымы ялаңачлап, оларың ызындан коваларын.

³ Сен сач-сакгалдан биразаҗык алып, донуңың этегине даң.

⁴ Олардан ене-де алып, ода ташла-да як, ондан бүтин ысрайыл халкына гаршы от чыкар».

⁵ Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Бу Иерусалимдир; Мен оны миллетлериң меркезинде гойдум, юртлары онуң төверегинде ерлешдирдим.

⁶ Эмма Иерусалим төверегиндәки әхли миллетлерден ве юртлардан хас бетер эрбетлик эдип, Мениң хөкүмлериме ве парзларыма гаршы баш галдырды, Мениң хөкүмлерими рет этди ве парзларымы тутмады».

⁷ Шонуң үчин хем Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Сиз төверегиңиздәки миллетлере гаранда хас бетер питнечи болдуңыз, парзларымы берҗай этмедиңиз, хөкүмлерими ерине етирмедиңиз, хатда сиз тутуш даш-төверегиңиздәки миллетлериң хөкүмлерине гөрә-де херекет этмедиңиз».

⁸ Мунуң үчин Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Ине, Мен, хут Мениң Өзүм сизе гаршы чыкарын, миллетлериң гөзлериниң алнында сизе хөкүм чыкарарын.

⁹ Әхли неҗис ишлериңиз үчин Мен сизе өң этмедик, индем этмеҗек затларымы эдерин.

¹⁰ Мунуң үчин сизиң араңызда ата-энелер чагаларыны, чагалар болса ата-энелерини иерлер. Мен сизиң гаршыңыза хөкүмлер чыкарарын ве сизден дири галанларың әхлисини елиң чар тарапына даргадарын».

¹¹ Мунуң үчин Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Барлыгымдан ант ичйәрин, әхли йигренҗи затларыңыз ве неҗис ишлериңиз билен мукаддес өйүми мурдар эдендигиңиз үчин, Мен-де сизи гылыч билен гырып ташларын; гөзүм гайгырмаз ве хайпым гелмез.

¹² Сизиң үчден бир бөлегиңиз мергиден, ене үчден бир бөлегиңиз даш-төверегиңиздәки гылычдан өлер; бейлеки үчден бир бөлегиңизи болса елиң чар тарапына совруп, гылыҗымы ялаңачлап, ызыңыздан коваларын.

¹³ Газабымы оларың үстүне дөкүп, гахарым ятышандан соң, Мен көшешерин. Олара гахар-газабымы дөкенимде, олар Мен-Реббиң габанҗаңлык билен гепләндигими билерлер.

¹⁴ Төверегиңиздәки миллетлериң арасында ве әхли өтегчилериң гөзлериниң алнында, сизи вейранчылыга ве масгарачылыга сезевар эдерин.

¹⁵ Гахар-газап ве агыр җезалар билен сизе хөкүмлер чыкаранымда, сиз төверегиңиздәки миллетлере масгара, сөгүнч, дуйдурыш хем горкы боларсыңыз. Муны Мен-Реб айтдым.

¹⁶ Ачлыгың өлүм окларыны ёлланымда, олар сизи вейран этсинлер дийип ёлларын. Үстүңиздәки ачлыгы хас-да артдырарын, бир дөвүм чөреге зар эдерин.

¹⁷ Үстүңизе ачлык ве йыртыҗы хайванлары ёлларын; олар сизи перзентсиз гоярлар; мерги ве уруш сизи ёк эдип ташлар, башыңыздан гылыч саларын. Муны Мен-Реб айтдым».