Эзекиел 3 - Мукаддес Китап

3‑нҗи бап

¹ Ол маңа: «Эй, ынсан оглы! Өзүңе берлени ий, шу кагызы иениңден соң болса гит-де, ысрайыл халкы билен геплеш» дийди.

² Онсоң мен агзымы ачдым ве Ол бу кагызы маңа иймәге берди.

³ Ол маңа: «Эй, ынсан оглы! Гарныңы доюр, бу кагыздан ичиңи долдур; муны саңа берйәрин» дийди. Онсоң мен оны ийдим, ол агзымда бал ялы сүйҗүди.

⁴ Ол маңа шейле дийди: «Эй, ынсан оглы! Бар, гит-де, ысрайыл халкына Мениң сөзлерими айт.

⁵ Мен сени дүшнүксиз геплейән ве дили кын миллете дәл-де, ысрайыл халкының арасына иберйәрин.

⁶ Хава, сени дүшнүксиз геплейән, дили кын ве сөзлерине дүшүнип болмаян бейлеки көп миллетлериң арасына иберемок. Олара иберседим, олар сени хөкман диңләрдилер.

⁷ Эмма ысрайыл халкы сени диңлемек ислемез, олар хатда Мени-де диңлемек ислемейәрлер; чүнки бүтин ысрайыл халкы кечҗал ве доңйүрекдир.

⁸ Серет, Мен сени эдил олар ялы кечҗал ве доңйүрек этдим.

⁹ Сениң маңлайыңы алмаз ялы чакмакдашындан хем гаты этдим. Олар питнечи халкдыр, олардан горкма, йүзлеринден хедер этме».

¹⁰ Ол маңа ене-де шулары дийди: «Эй, ынсан оглы! Мениң саңа айдян әхли сөзлериме говуҗа гулак гой ве йүрегиңе орнашдыр.

¹¹ Онсоң сүргүн эдилен илдешлериң янына гит-де, олара айт. Исле диңлесинлер, исле диңлемесинлер, олара: „Хөкмүрован Реб шейле диййәр“ дий».

¹² Рух мени ёкары галдырды, мен еңсәмден: «Реббиң шөхратына Өз меканында алкыш болсун!» диен улы гопгунлы сеси эшитдим.

¹³ Бу җандарларың бири-бирлерине дегйән ганатларының ве оларың гапдалларындакы тигирлериң улы гопгунлы сесиди.

¹⁴ Рух мени ёкары гөтерип, бу ерден алып гитди. Реббиң эли мениң үстүмде берк дурды ве җаным гахардан долуп, мен гайгы-хасратда гитдим.

¹⁵ Онсоң мен Кебар каналының якасындакы Телабыпда яшаян сүргүндәкилериң янына бардым. Мен оларың яшаян еринде, оларың арасында еди гүнләп аңк-таңк болуп отурдым.

Реб Эзекиел пыгамбери гөзегчи эдип беллейәр

¹⁶ Еди гүн геченден соң, маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

¹⁷ «Эй, ынсан оглы! Мен сени ысрайыл халкына гөзегчи белледим. Мениң хер бир айдян сөзүми диңле-де, Менден олара дуйдурыш бер.

¹⁸ Мен эрбет адама: „Сен хөкман өлерсиң“ дийсем, сен хем оңа дуйдурыш бермесең я-да онуң өмрүни халас этмек үчин эрбет ёлларындан эл чекмек барада онуң билен геплешмесең, ол эрбет адам өз гүнәси зерарлы өлер, эмма онуң ганы үчин Мен сениң билен хаклашарын.

¹⁹ Эмма сен эрбеде дуйдурыш берсең, ол-да эрбетликден эл чекмесе, ярамаз гылыкларыны үйтгетмесе, ол өз гүнәси зерарлы өлер, эмма сен өз җаныңы халас эдерсиң.

²⁰ Эгер догручыл адам догручыллыгындан дөнүп, эрбетлиге йүз урса, Мен оны агыр гүне саларын, ол хем өлер. Сен ол адама дуйдурыш бермесең, ол өз гүнәси зерарлы өлер ве онуң эден догры ишлери ятланмаз. Мен онуң ганыны болса сенден талап эдерин.

²¹ Йөне догручыл адам гүнә этмез ялы, оңа дуйдурыш берсең, ол-да гүнә этмесе, элбетде, ол дири галар, себәби оңа дуйдурыш берилди; сен хем өз җаныңы халас эдерсиң».

²² Ол ерде Реббиң эли мениң үстүмдеди. Ол маңа: «Тур, дүзлүге гит, ол ерде Мен сениң билен геплешҗек» дийди.

²³ Шейлеликде, мен туруп, дүзлүге гитдим. Ол ерде Реббиң шөхраты Кебар каналының якасында гөрен шөхратым ялыды, мен йүзин йыкылдым.

²⁴ Рух ичиме гирип, мени аяк үстүне галдырды. Ол мениң билен геплешип, шейле дийди: «Гит-де, өйүңде гапыны ичинден гулпла.

²⁵ Йөне сен, эй, ынсан оглы, бойнуңа танап атылып багланарсың. Шейдип, сен халкың арасына гидип билмерсиң.

²⁶ Оларың питнечи халкдыгы үчин Мен дилиңи дамагыңа япышдырарын, сен лал боларсың ве олара өвүт берип билмерсиң.

²⁷ Эмма Мен сениң билен геплешип, дилиңи ачарын ве сен олара: „Хөкмүрован Реб шейле диййәр!“ диерсиң. Гой, диңлән диңлесин, диңлемедик йүз өвүрсин, чүнки олар бир питнечи халкдыр».