Эзекиел 12 - Мукаддес Китап

12‑нҗи бап Яхуда сүргүн эдилйәр

¹ Маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

² «Эй, ынсан оглы! Сен питнечи халкың арасында яшаярсың, оларың гөрмәге гөзлери бар, йөне гөрмейәрлер, эшитмәге гулаклары бар, йөне эшитмейәрлер, чүнки олар бир питнечи халкдыр.

³ Шонуң үчин, эй, ынсан оглы, сен есир эдип әкидилйән адам ялы, өз гошуңы тайярла-да, гүндизиң гүни оларың гөзлериниң алнында ёла дүш. Сен есир эдип әкидилен ялы, оларың гөзлериниң алнында өз ериңден башга бир ере гөч. Олар питнечи халк болсалар-да, белки, муңа дүшүнерлер.

⁴ Гүндиз оларың гөзлериниң алнында сүргүн эдилйәниң гошы кимин гошуңы чыкар ве сүргүн эдилйән киши кимин оларың гөзлериниң алнында агшам ёла дүш.

⁵ Оларың гөзлериниң алнында дивары ой-да, гошуңы ондан чыкар.

⁶ Оларың гөзлериниң алнында гошуңы гершиңде гөтер-де, гараңкыда чык, бу юрды гөрмез ялы йүзүңи бүре, чүнки Мен сени ысрайыл халкы үчин бир аламат этдим».

⁷ Мен хем өзүме буйрулышы ялы этдим. Гошумы сүргүне гидйәниң гошы кимин илки гүндиз чыкардым. Агшам дивары элим билен оюп, гошумы гараңкыда чыкардым, оларың гөзлериниң алнында оны гершимде гөтердим.

⁸ Сәхер билен маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

⁹ «Эй, ынсан оглы! Бу питнечи ысрайыл халкы сенден: „Сен нәме эдйәрсиң?“ дийип сорады, шейле дәлми?»

¹⁰ Олара Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: «Бу Иерусалимдәки хөкүмдара ве онуң ичиндәки әхли ысрайыл халкына дегишли пыгамберликдир.

¹¹ Олара: „Мен сизе бир нышандырын, мен нәме эден болсам, олар-да шейле эдерлер, олар есир дүшүп, сүргүне гидерлер“ дий.

¹² Араларындакы хөкүмдар гошларыны гершинде гөтерип, гараңкыда дашары чыкарар. Оны чыкармак үчин дивары ояр, бу юрды гөрмез ялы йүзүни бүрәр.

¹³ Мен торумы язарын, ол дузагыма дүшер. Оны Бабыл юрдуна гетирерин, эмма ол шол ерде Бабылы гөрмән өлер.

¹⁴ Онуң төверегиндәкилери, әхли көмекчилерини ве әхли нөкерлерини елиң чар тарапына совруп, гылыҗымы ялаңачлап, ызларындан коваларын.

¹⁵ Олары юртлара даргаданымда, миллетлер арасына пытраданымда, Мениң Ребдигими билерлер.

¹⁶ Баран ерлериндәки миллетлериң арасында өз неҗисликлерини гүррүң берер ялы, оларың биразыны гылычдан, ачлыкдан ве мергиден алып галарын. Онсоң олар Мениң Ребдигими билерлер».

¹⁷ Маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

¹⁸ «Эй, ынсан оглы! Чөрегиңи сандырап ий, сувуңы горкудан яңа титрәп ич.

¹⁹ Юрдуң халкына, Иерусалим илатына ве ысрайыл халкына Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Олар чөреклерини горкы билен ийип, сувларыны ховп астында ичерлер, себәби ол ерде яшаянларың эден зорлугы зерарлы юрт чоларып галар.

²⁰ Илатлы галалар вейран болар, юрт хараба дөнер. Онсоң олар Мениң Ребдигими билерлер“».

²¹ Маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

²² «Эй, ынсан оглы! Сизиң ысрайыл юрдунда „Гүнлер гечер гидер, хер бир аянлык пуч болар“ диййән бу накылыңыз нәме?

²³ Шонуң үчин хем олара Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Мен бу накылы ёк эдерин, гайдып оны Ысрайылда накыл эдип айтмазлар“. Ене-де олара: „Гүнлер якындыр, әхли аянлыгың амала ашмагының гүнлери якындыр“ дий.

²⁴ Мундан бейләк ысрайыл халкының арасында ялан аянлык ве алдавчы палчылык болмаз.

²⁵ Муны Реб болан Мен айдяндырын ве Мениң айдан затларым амала-да ашар. Эй, питнечи халк, инди бу гайра гоюлмаз, Мен сөзи айдарын ве оны амала ашырарын». Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.

²⁶ Маңа Реббиң шу сөзи аян болды:

²⁷ «Эй, ынсан оглы! Ине, ысрайыл халкы: „Оңа гелен аянлык гелҗекки гүнлер үчиндир, ол узак гелҗек барада пыгамберлик эдйәр“ диййәр.

²⁸ Мунуң үчин олара Хөкмүрован Реббиң сөзүни етир: „Мениң сөзлеримиң хич бири инди гайра гоюлмаз, нәме айтсам, шол сөз амала ашар“». Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.