Eýýup 23 - Мукаддес Китап

23‑нҗи бап Эйюбың шикаяты

¹ Эйюп шейле дийди:

² «Бу гүн ач-ачан арз-шикаят эдйән, Худайың эли ахы-зарыма гарамаздан агыр.

³ Вах, Худайы ниреден тапмалыдыгыны бир билседим, Онуң месгенине барардым.

⁴ Арзымы Онуң хузурында беян эдердим, даваларымы җикме-җик аян эдердим.

⁵ Онуң маңа берҗек җогабыны билердим, айтҗак задына дүшүнердим.

⁶ Ол бейик гүйҗи билен гаршыма чыкармыды? Ёк, Ол маңа гулак асарды.

⁷ Догручыл адам хузурында Онуң билен давалашып билер, мен Хөкүмдарымың янында хакыкат газанардым.

⁸ Гүндогара гитсем, Худай ол ерде ёк, гүнбатара гитсем, Оны тапып билмейәрин.

⁹ Демиргазыкда ишлейәр, Оны гөзүм сайгарып биленок, гүнорта өврүлйәр, Оны гөрүп билмейәрин.

¹⁰ Эмма Ол мениң йөрейән ёлумы билйәр, мени сынага саланда, алтын дей пәк чыкарын.

¹¹ Худайы әдимме-әдим ызладым, Худайың ёлуны тутуп, ондан чыкмадым.

¹² Берен табшырыкларындан дөнмедим, сөзлерини калбымда арзылап сакладым.

¹³ Худай карар чыкаряр, ким Оңа гаршы чыкып билер? Ол ислән задыны эдйәр.

¹⁴ Йүрегине дүвенлерини эдер Ол, оларың ене, гөр, нәчеси Онда бардыр.

¹⁵ Шонуң үчин Онуң билен йүзбе-йүз болмакдан эйменйән, пикир эденимде, Ондан горкярын.

¹⁶ Худай мениң йүрегими эҗизлетди, Гудратыгүйчли мени эймендирди.

¹⁷ Гараңкылык мени ёк этседи, йүзүми зулмат өртседи».