Eýýup 1 - Мукаддес Китап

1‑нҗи бап Эйюп ве онуң машгаласы

¹ Ус юрдунда Эйюп атлы бир адам барды. Ол акйүрекли, догручыл, Худайдан горкян ве шерден гача дурян адамды.

² Онуң еди оглы билен үч гызы барды.

³ Шейле хем онуң еди мүң гоюн-гечиси, үч мүң дүеси, мүң өкүзи, бәш йүз уркачы эшеги ве биртопар гул-гырнаклары барды. Ол әхли гүндогарлыларың арасында иң байыды.

⁴ Эйюбың огулларының херси нобатма-нобат өз өйлеринде мейлис гурардылар ве биле ийип-ичмек үчин адам ёллап, үч уясыны-да чагырардылар.

⁵ Мейлис гутаранының эртеси ир билен туруп, Эйюп чагаларыны чагырдарды. Ол: «Белки, чагаларым ичлеринден Худая гаргынып гүнә эдендирлер» дийип, олары пәклемек үчин баш санына гөрә якма гурбанлыкларыны хөдүрләрди. Эйюп хемише шейле эдерди.

Эйюбың биринҗи сынагы

⁶ Бир гүн ылахы барлыклар Реббиң хузурында хәзир болмага геленлеринде, шейтан-да оларың арасы билен гелди.

⁷ Реб шейтандан: «Ниреден гелйәрсиң?» дийип сорады. Шейтан Реббе: «Бүтин ер йүзүне айланып, сыяхат эдип гелйәрин» дийип җогап берди.

⁸ Реб шейтана: «Сен гулум Эйюба үнс бердиңми? Дүнйәде онуң ялы адам ёкдур; ол акйүрекли, догручыл, Худайдан горкян ве шерден гача дурян адамдыр» дийди.

⁹ Шейтан Реббе шейле җогап берди: «Эйюп Худайдан йөне ере горкяндыр өйдйәңми?

¹⁰ Сен онуң өзүни, машгаласыны ве бар мал-мүлкүни Өз пенаңда саклаярсың ахырын! Онуң эллериниң ишине берекет бердиң, юртда мал-гарасыны өрңетдиң.

¹¹ Ханы, Сен онуң мал-мүлкүне эл уруп бир гөр, ол шонда Саңа гаргынмазмыка?»

¹² Реб шейтана: «Боляр, гой, Эйюбың әхли зады сениңки болсун, йөне онуң өзүне дегме» дийди. Шейдип, шейтан Реббиң хузурындан чыкып гитди.

¹³ Бир гүн Эйюбың огуллары билен гызлары улы доганларының өйүнде нахар ийип, шерап ичип отырдылар.

¹⁴ Бир чапар Эйюба шейле хабар гетирди: «Биз өкүзлер билен ер сүрүп йөркәк, эшеклер-де оларың ызында отлап йөркәлер,

¹⁵ шебалылар үстүмизе чозуп, маллары сүрүп әкитдилер, хызматкәрлериң-де барыны гылычдан гечирдилер. Саңа шу хабары етирмек үчин диңе мен гачып гутулдым».

¹⁶ Ол сөзүни соңламанка, икинҗи бир чапар гелип: «Гөкде йылдырым чакып, гоюнларыңың ве хызматкәрлериңиң барыны якып, күле өвүрди. Саңа шу хабары етирмек үчин диңе мен гачып гутулдым» дийди.

¹⁷ Ол сөзүни соңламанка, үчүнҗи бир чапар гелип: «Бабыллылар үч топар болуп дүелериң үстүне чоздулар-да, олары сүрүп әкитдилер, хызматкәрлериң-де барыны гылычдан гечирдилер. Саңа шу хабары етирмек үчин диңе мен гачып гутулдым» дийди.

^18-19 Ол хениз сөзүни тамамламанка, башга бир чапар: «Сениң огулларыңдыр гызларың улы доганларының өйүнде нахар ийип, шерап ичип отыркалар, чөл тарапдан бир гүйчли тупан гелип, өйи тутушлыгына юмурды. Өй яшларың үстүне йыкылды ве оларың бары өлди. Саңа шу хабары етирмек үчин диңе мен гачып гутулдым» диен хабары гетирди.

²⁰ Эйюп еринден галып, якасыны йыртды, сачыны сырып, йүзүни ере берип сежде этди.

²¹ Ол: «Ялаңач индим бу дүнйә, ялаңач-да доланарын о дүнйә. Берен-де Ребдир, алан-да Ребдир. Гой, Реббиң адына алкыш болсун!» дийди.

²² Эйюп бу агыр мушакгатлыкларың астында-да, Худайы язгарып, гүнә этмеди.