Еврейлер 1 - Мукаддес Китап

1‑нҗи бап Огул перишделерден үстүндир

¹ Худай гадым дөвүрде ата-бабаларымыза пыгамберлер аркалы көп гезек ве дүрли ёллар билен гепледи.

² Бу ахыркы гүнлерде болса Ол бизе Өз Оглуның үсти билен гепледи. Оглы аркалы Худай әлем-җаханы ярадып, Оны әхли задың мирасчысы эдип белледи.

³ Огул Худайың шөхратының ялкымыдыр, Онуң барлыгының кешбидир. Ол бүтин әлем-җаханы гудратлы сөзи билен саклап, бизи гүнәлерден пәкләнден соң, гөкде бейик Худайың сагында отурды.

⁴ Шейлеликде, Оглуның перишделерден үстүн болшы ялы, Оңа берлен ат хем перишделериңкиден үстүн болды.

⁵ Эйсем Худай перишделериң хайсы бирине: «Сен Мениң Оглумсың, бу гүн Мен Саңа Ата болдум» я-да «Мен Оңа Ата, Ол болса Маңа Огул болар» дийипдир?

⁶ Худай еке-тәк Оглуны дүнйә иберенде: «Гой, Худайың әхли перишделери Оңа сежде этсинлер!» дийди.

⁷ Худай перишделер хакда: «Мен перишделерими ел эдйәрин, хызматкәрлерими от-алав эдйәрин» диййәр.

⁸ Эмма Огла шейле диййәр: «Эй, Худай, Сениң шалыгың довам эдер бакы эбеди, Сениң шалык хасаң – адалатлылык хасасы.

⁹ Сен догрулыгы сөйүп, йигренйәрсиң пислиги. Шонуң үчин Мен Худай, Сениң Худайың, Сени ёлдашларың ичинден сечип-сайладым, башыңа шатлык ягыны гуйдум».

¹⁰ Огла ене-де шейле диййәр: «Я Реб, Сен гадымыетде ериң бинядын тутдуң, гөклер хем Сениң эллериңиң ишидир.

¹¹ Олар йитип гидер, Сен болса довам эдерсиң, олар көне эгинбаш кимин даргап гидерлер.

¹² Сен олары көйнек кимин дүйрләрсиң; олар тозуп гидйән эгинбаш кимин чалшырылар. Эмма Сен хич хачан үйтгемерсиң, соңы ёкдур Сениң йылларың».

¹³ Худай хайсы перишдә: «Душманларыңы аяк астына салянчам, Мениң сагымда отур» дийипдир?

¹⁴ Шейлеликде, әхли перишделер диңе халас болҗаклара хызмат этмек үчин иберилйәр.