Ester 7 - Мукаддес Китап

7‑нҗи бап Хаман өлдүрилйәр

¹ Шейдип, патыша билен Хаман ша аялы Эстериң гуран мейлисине гитдилер.

² Мейлисиң икинҗи гүни шерап ичип отыркалар, патыша ене-де Эстере йүзленип: «Ша аялы Эстер, сениң нәме дилегиң бар? Ол саңа берлер. Нәме ислегиң бар? Патышалыгымың ярысы хем болса, ол ерине етирилер» дийди.

³ Ша аялы Эстер шейле җогап берди: «Эй, патышахым, эгер мен сениң гөвнүңден туран болсам, эгер патыша оңласа, мениң дилегим боюнча җаным, ислегим боюнча-да халкым берилсин.

⁴ Чүнки мен ве мениң халкым гырлып, бүтинлей ёк эдилмек үчин сатылдык. Эгер биз диңе бир гул-гырнак эдилмек үчин сатылан болсадык, онда мен сесими чыкармаздым, чүнки гам-гуссамыз билен патышаны биынҗалык эдип болмаз».

⁵ Ксеркс патыша ша аялы Эстерден: «Бейле иш этмәге йүрек эден адам ким? Ол ниреде?» дийип сорады.

⁶ Эстер: «Бизиң ганым душманымыз, ине, шу залым Хамандыр!» дийди. Хаман патыша билен ша аялы Эстериң өңүнде гаты горкды.

⁷ Патыша газаба мүнүп, мейлисден чыкып, көшк багына тарап чыкып гайтды. Хаман ша аялы Эстерден өз җаныны дилеҗек болуп шол ерде галды, чүнки ол патышаның өзүни өлдүрмек карарына гелендигини гөрүп дурды.

⁸ Патыша көшк багындан мейлисхана доланып геленде, Хаман Эстериң япланып отуран чарпаясына өзүни оклапды. Патыша: «Ол хут мениң өйүмде, мениң гөзүмиң алнында ша аялыны зорлаҗак болярмы?» дийди. Бу сөз патышаның агзындан чыкан бадына, патышаның агталары Хаманың йүзүни бүредилер.

⁹ Ол патышаның хызматындакы агталарың бири болан Харбона шейле дийди: «Патышаның җаныны халас эден Мордекайы асмак үчин Хаманың тайярлан бейиклиги элли тирсек болан дар агаҗы онуң өйүнде дур». Патыша: «Шол дар агаҗындан онуң өзүни асың» дийди.

¹⁰ Шейдип, олар Хаманың Мордекай үчин тайярлан дар агаҗындан онуң өзүни асдылар. Шондан соң патышаның гахары ятышды.