Ёханна 4 - Мукаддес Китап

4‑нҗи бап Иса самариялы аял билен геплешйәр

¹ Исаның Яхя гаранда хас көп шәгирт эдинип, сува чүмдүрйәндиги барадакы хабар фарисейлериң гулагына етди.

² Аслында олары Иса дәл-де, шәгиртлери чүмдүрйәрди.

³ Иса фарисейлериң Өзи хакында эшидендигини биленде, Яхудыяны ташлап, ене-де Җелилә гайтды.

⁴ Ол Самарияның үсти билен гитмелиди.

⁵ Шейлеликде, Иса Самарияның Сихар диен шәхерине гелди. Бу шәхер Якубың өз оглы Юсуба берен ерине голайды.

⁶ Якубың гуюсы-да шол ердеди. Ёл йөрәп ядан Иса гуйының башында отурды. Вагт гүнортан болуп барярды.

⁷ Шол вагт самариялы бир аял гуюдан сув алмага гелди. Иса оңа: «Маңа ичмәге сув берсене» дийди.

⁸ Исаның шәгиртлери болса иймит сатын алмак үчин шәхере гидипдилер.

⁹ Самариялы аял Иса гең галып: «Сен яхуды болуп, мен самариялы аялдан нәдип ичмәге сув сораярсың?» дийди. Себәби яхудылар самариялылары әсгермейәрдилер.

¹⁰ Иса оңа: «Сен Худайың пешгешини ве өзүңден сув диләниң кимдигини билседиң, өзүң Ондан сув диләрдиң, Ол-да саңа яшайыш сувуны берерди» дийди.

¹¹ Аял Оңа: «Эй, Ага, Сениң сув чекер ялы хич задыңам-а ёк, гуйы болса чуң, яшайыш сувуны ниреден алҗак?

¹² Бу гуйыны бизе атамыз Якуп берди. Онуң өзи-де, чагалары-да, мал-гаралары-да бу гуюдан сув ичен. Эйсем сен шол атамыз Якупдан хем бейикми?» дийди.

¹³ Иса оңа: «Бу сувдан ичен ене сувсар.

¹⁴ Эмма Мениң берҗек сувумдан ичен асла сувсамаз. Терсине, Мениң берҗек сувум онуң ичинде бакы яшайыш чешмесине өврүлер» дийди.

¹⁵ Аял: «Эй, Ага, маңа шол сувдан берсене, гайдып сувсамайын, сув чекмәге бу ере гелмәйин» дийди.

¹⁶ Иса: «Бар, гит-де, әриңи чагырып гел» дийди.

¹⁷ Аял: «Мениң әрим ёк» дийди. Иса оңа: «Әрим ёк дийип, догрусыны айтдың.

¹⁸ Сениң өң бәш әриң барды, хәзирки биле яшап йөрениң хем өз әриң дәл, муны догры айтдың» дийди.

¹⁹ Аял: «Эй, Ага, гөрйән велин, Сен пыгамбер өйдйән.

²⁰ Бизиң ата-бабаларымыз Худая шу дагда сежде эдипдирлер, эмма сиз яхудылар Худая сежде эдилйән ер Иерусалимдедир диййәрсиңиз» дийди.

²¹ Иса оңа шейле дийди: «Эй, зенан, Маңа ынан, шейле бир вагт гелер, шонда Ата Худая не шу дагда, не-де Иерусалимде сежде эдерсиңиз.

²² Сиз самариялылар киме сежде эдйәниңизи билмейәрсиңиз, биз киме сежде эдйәнимизи билйәрис, себәби халас болмаклык яхудылардан гелйәндир.

²³ Эмма шейле бир вагт гелер, хакыкы сежде эдйәнлер Ата рухда ве хакыкатда сежде эдерлер. Ол вагт эййәм гелди! Ата Өзүне шейле сежде эдйәнлери агтаряр.

²⁴ Худай Рухдур, Оңа сежде эдйәнлер рухда ве хакыкатда сежде этмелидирлер».

²⁵ Аял Оңа: «Мен Месихиң гелҗегини билйәрин, Ол геленде бизе әхли зады дүшүндирер» дийди. (Месих Худайың сайлап-сечени диймекдир.)

²⁶ Иса оңа: «Сениң билен геплешип дуран Шолдур» дийди.

²⁷ Эдил шол вагт Исаның шәгиртлери гелдилер ве Онуң бир аял билен геплешип дуранына хайран галдылар. Эмма хич ким: «Эдйәниң нәме?» я-да «Бу аял билен нәме үчин геплешйәрсиң?» дийип сорамады.

²⁸ Онсоң яңкы аял күйзесини гойды-да, шәхере барып, халка:

²⁹ «Йөрүң, мениң әхли эден ишлерими айдып берен Адамы гөрүң. Ол Месих болаймасын?» дийди.

³⁰ Олар шәхерден чыкып, Исаның янына бардылар.

³¹ Шу аралыкда шәгиртлери Иса: «Мугаллым, чөрек ийип отур!» дийип, хөдүр этдилер.

³² Иса болса олара: «Мениң иймәге задым бар, йөне сиз оны билмейәрсиңиз» дийди.

³³ Онсоң шәгиртлери: «Кимдир бири Оңа иймәге зат гетирип берен дәлдир-ә?» дийишдилер.

³⁴ Иса олара: «Мениң иймитим Өзүми Иберениң ырадасыны берҗай этмекдир, Онуң ишини ерине етирмекдир.

³⁵ Сиз орага ене дөрт ай бар диймейәрсиңизми? Эмма Мен сизе диййәрин, башыңызы галдырың-да, экин мейданларына середиң, олар эййәм орага тайяр.

³⁶ Оракчы хем хакыны аляр, хем-де бакы яшайыш үчин хасыл топлаяр. Шейдип, экйән-де, орян-да билеликде шатланяр.

³⁷ „Бири экер, башга бири орар“ дийилйән сөз бу бабатда догрудыр.

³⁸ Мен сизи зәхметиңизиң сиңмедик хасылыны ормага ибердим. Башгалар бу хасыл угрунда зәхмет чекдилер, сиз болса оларың зәхметиниң рәхнетини гөрйәрсиңиз» дийди.

³⁹ «Мениң әхли эден ишлерими айдып берди» дийип, шаятлык эден аялың сөзи билен бу шәхердәки самариялыларың көпүси Иса иман этдилер.

⁴⁰ Шонуң үчин-де, самариялылар Исаның янына гелип, өз янларында галмагыны Ондан хайыш этдилер. Ол хем шол ерде ики гүн галды.

⁴¹ Онуң сөзлерини диңләп, ене-де көп адамлар Оңа иман этдилер.

⁴² Олар аяла: «Инди биз сениң айданларыңа гөрә иман этмейәрис, муны өзүмиз эшитдик. Ол, догрудан-да, дүнйәниң чын Халасгәри» дийдилер.

Иса көшк эмелдарының оглуны сагалдяр

⁴³ Ики гүн геченден соң, Иса ол ерден Җелилә гитди.

⁴⁴ Пыгамберлериң өз юрдунда гадырының ёкдугыны Исаның Өзи тассыклапды.

⁴⁵ Муңа гарамаздан, Иса Җелилә геленде, җелилелилер Оны гызгын гаршы алдылар, себәби олар Песах байрамы үчин Иерусалиме баранларында, ол ерде Исаның эден әхли ишлерини гөрүпдилер.

⁴⁶ Шейлеликде, Иса ене-де Өзүниң сувы шераба өврен ери болан Җелиләниң Кана шәхерине гайдып гелди. Шол вагт Капернаумда бир көшк эмелдарының оглы кеселләп ятырды.

⁴⁷ Бу адам Исаның Яхудыядан Җелилә геленини эшидип, Онуң янына барды. Ол гелип, өлүм яссыгында ятан оглуны сагалтмагыны сорап, Иса ялбарды.

⁴⁸ Иса оңа: «Сиз аламатлар, мугҗызалар гөрмесеңиз, асла ынанмарсыңыз» дийди.

⁴⁹ Көшк эмелдары Оңа: «Эй, Ага, оглум өлмәнкә барай-да!» дийди.

⁵⁰ Иса оңа: «Гидибер, оглуң яшар» дийди. Ол хем Исаның айдан сөзүне ынанып, өйүне гайтды.

⁵¹ Ол хениз ёлдака, хызматкәрлери онуң өңүнден чыкып: «Оглуң сагалды» дийдилер.

⁵² Ол адам хызматкәрлеринден оглуның говулашып башлан сагадыны сорады. Олар оңа: «Дүйн гүндиз сагат бирде гызгыны гайтды» дийдилер.

⁵³ Онсоң мунуң Исаның «Оглуң яшар» диен сагадында боландыгына атасы гөз етирди. Шейдип ол өй-ичерси билен бирликде Оңа иман этди.

⁵⁴ Бу Исаның Яхудыядан Җелилә геленден соң гөркезен икинҗи гудратлы аламатыды.