Ёханна 20 - Мукаддес Китап

20‑нҗи бап Иса дирелйәр

¹ Хепдәниң биринҗи гүни, энтек алагараңкыка, магдалалы Меръем ирден мазара барды. Гөрсе, мазарың агзындан даш айрылыпдыр.

² Шонда ол Симун Петрус билен Исаның сөйгүли шәгирдиниң янына ылгап барып, олара: «Агамызы мазардан чыкарып әкидипдирлер. Оны ниреде гояндыкларыны билмейәрис» дийди.

³ Петрус билен бейлеки шәгирт дессине мазара тарап ёла дүшдүлер.

⁴ Оларың икиси-де ылгаярды, йөне бейлеки шәгирт Петрусдан чалт ылгап, мазара ондан өң барды.

⁵ Ол эглип середенде, мазарың ичинде кепениң ятандыгыны гөрди, йөне ичерик гирмеди.

^6-7 Шол вагт онуң ызындан Симун Петрус хем гелди. Ол мазара гирип, ерде ятан кепени ве Исаның башына оралан яглыгы гөрди. Эмма яглык кепен билен бир ерде болман, айры бир ерде чөзүлги ятырды.

⁸ Соңра ол ере биринҗи болуп баран шәгирт хем мазарың ичине гирди. Муны гөрүп, ол Исаның дирелендигине ынанды.

⁹ Шол пурсада ченли олар Мукаддес Язгыларда Исаның дирелҗекдиги барада айдылан сөзлере хенизем дүшүнмәндилер.

Иса магдалалы Меръеме гөрүнйәр

¹⁰ Бу вакалардан соң шәгиртлер ене өйли-өйүне гайтдылар.

¹¹ Меръем болса мазарың агзында дуруп аглаярды. Ол гөзяш эдип дурка, мазарың ичине эглип середенде,

¹² ак эшикли ики саны перишдә гөзи дүшди. Оларың бири Исаның җесединиң ятан ериниң башуҗунда, бейлекиси-де аягуҗунда отырды.

¹³ Олар ондан: «Эй, зенан, нәме үчин аглаярсың?» дийип сорадылар. Меръем олара: «Агамы мазардан чыкарып алып гидипдирлер. Оны ниреде гояндыкларыны билмейәрин» дийди.

¹⁴ Шейле дийип, аркасына өврүленде, ол ерде Исаның дурандыгыны гөрди, йөне Оны танамады.

¹⁵ Иса оңа: «Эй, зенан, нәме үчин аглаярсың? Кими гөзлейәрсиң?» дийди. Меръем Оңа багбандыр өйдүп: «Эй, ага, Оны мазардан сен әкиден болсаң, ниреде гояныңы маңа айт, мен Оны алып гидейин» дийди.

¹⁶ Иса оңа: «Меръем!» дийди. Ол хем Оңа тарап гаңрылып середип: «Раббуни!» дийди. (Бу арамейче «Мугаллымым» диймекдир.)

¹⁷ Иса оңа: «Маңа голайлашма, себәби Мен энтек Атамың янына чыкамок. Сен доганларымың янына гидип, олара Мениң гөге, Атамың – Худайымың янына барянымы айт. Ол сизиң-де Атаңыздыр ве Худайыңыздыр» дийди.

¹⁸ Магдалалы Меръем шәгиртлериң янына гитди. Олара: «Ребби гөрдүм!» дийип, Реббиң өзүне айданларыны шәгиртлере хабар берди.

Иса шәгиртлерине гөрүнйәр

¹⁹ Хепдәниң шол илкинҗи гүни агшамара Исаның шәгиртлери үйшүп, яхудылардан горкуларына гапылары гулплап отырдылар. Бирденкә Иса оларың арасында пейда болуп: «Сизе рахатлык болсун!» дийди.

²⁰ Муны айдып, олара Өз эллерини, бөврүни гөркезди. Шәгиртлери Ребби гөрүп шатландылар.

²¹ Иса олара ене-де: «Сизе рахатлык болсун! Атамың Мени ибериши ялы, Мен хем сизи иберйәрин» дийди.

²² Шейле дийип, оларың үстүне үфләп гойберди-де: «Мукаддес Рухы кабул эдиң.

²³ Сиз кимиң гүнәсини багышласаңыз, шол багышланар, кимиң гүнәсини багышламасаңыз, шол багышланмаз» дийди.

Иса Томаса гөрүнйәр

²⁴ Иса гелен махалы Онкилериң бири, Экиз лакамлы Томас диен шәгирт оларың янында дәлди.

²⁵ Бейлеки шәгиртлер оңа: «Реб Исаны гөрдүк!» дийдилер. Эмма Томас олара: «Мен Онуң эллеринде чүйлериң ызыны гөрүп, шол ызлара бармакларымы дегирмесем, бөврүни элләп гөрмесем, асла ынанмарын» дийди.

²⁶ Секиз гүнден соң, шәгиртлер ене өйде үйшүп отырдылар. Бу гезек Томас хем оларың арасындады. Гапылар гулплы болса-да, Иса өе гирип, оларың арасында дурды. Ол: «Сизе рахатлык болсун!» дийди.

²⁷ Онсоң Иса Томасың янына барып, оңа: «Бармагыңы бу ере дегир, эллериме серет! Элиңи узат-да, бөврүме дегир. Шүбхеленмәңи бес эт, иманлы бол» дийди.

²⁸ Томас Оңа: «Сен мениң Реббимсиң! Мениң Худайымсың!» дийди.

²⁹ Иса оңа: «Сен Мени гөрениң үчин иман этдиң. Гөрмән иман эденлер нәхили багтлы!» дийди.

³⁰ Иса шәгиртлериниң янында бу китапда язылмадык башга-да көп гудратлы аламатлар гөркезди.

³¹ Йөне булар сизиң Исаның Худайың Оглы Месихдигине иман этмегиңиз үчин ве иман эдип, Онуң ады билен яшайша говушмагыңыз үчин язылды.