Ёханна 14 - Мукаддес Китап

14‑нҗи бап Иса – Худая элтйән ёл

¹ Иса ене сөзе башлады: «Йүрегиңиз гусса батмасын. Худая иман эдиң, Маңа иман эдиң.

² Атамың өйүнде яшамага ер көпдүр. Шейле болмаса, Мен сизе: „Ер тайынламага барярын“ диермидим?

³ Гидип, сизиң үчин ер тайынланымдан соңра, ене гелип, сизи Өз яныма алып гидерин. Мениң болян еримде сиз хем боларсыңыз.

⁴ Сиз Мениң барян ериме элтйән ёлы билйәнсиңиз».

⁵ Томас Оңа: «Агам, биз Сениң нирә баряныңы билмесек, ёлы ниреден билели?» дийди.

⁶ Иса оңа: «Ёл, хакыкат ве яшайыш Мендирин, Менсиз хич ким Атаның янына барып билмез.

⁷ Мени чындан танасаңыз, Атамы-да танарсыңыз. Инди Оны танаярсыңыз, Оны гөрдүңиз» дийди.

⁸ Филип Оңа: «Агам, Атаны бизе гөркез, бизе шол етерлик» дийди.

⁹ Иса оңа шейле дийди: «Эй, Филип, Мен сизиң билен шейле көп вагт болсам-да, Мени танамадыңмы? Мени гөрен Атаны-да гөрендир. Сениң „Атаны бизе гөркез“ диймәң нәме?

¹⁰ Мениң Атададыгыма, Атаның хем Мендедигине сен иман этмейәрсиңми? Сизе айдян сөзлерими Мен Өз-Өзүмден айтмаярын. Терсине, Менде яшаян Атам Мен аркалы Өз ишлерини эдйәр.

¹¹ Мениң Атададыгыма, Атаның-да Мендедигине иман эдиң; хич болманда, гөркезен гудратларым үчин иман эдиң.

¹² Сизе догрусыны айдярын, Маңа иман эден Мениң битирен ишлерими-де битирер, хатда булардан хем хас бейик ишлери битирер. Себәби Мен Атаның янына барярын.

¹³ Атам Оглы аркалы шөхратланар ялы, Мениң адым билен нәме дилесеңиз, дилегиңизи битирерин.

¹⁴ Хава, Мениң адым билен Менден нәме дилесеңиз, дилегиңизи берҗай эдерин.

Иса Мукаддес Рухы вада берйәр

¹⁵ Мени сөййән болсаңыз, буйрукларымы берҗай эдиң.

¹⁶ Мен Атама ялбарарын, Ол сизе хемише сизиң билен болҗак башга бир Хемаятчы,

¹⁷ ягны Хакыкат Рухуны берер. Дүнйә Оны кабул эдип билмез, себәби дүнйә Оны не гөрйәр, не-де танаяр. Йөне сиз Оны танаярсыңыз, себәби Ол сизиң араңызда яшап, ичиңизде болар.

¹⁸ Мен сизи етим гоймарын, ене яныңыза гайдып гелерин.

¹⁹ Аз салымдан соң дүнйә Мени гөрмез, эмма сиз гөрерсиңиз. Мениң яшаяндыгым үчин, сиз-де яшарсыңыз.

²⁰ Шол гүн Мениң Атададыгымы, сизиң Мендедигиңизи, Мениң-де сиздедигиме гөз етирерсиңиз.

²¹ Мениң буйрукларымы берҗай эдйән киши Мени сөййәндир. Мени сөййәни Атам-да сөер. Мен хем оны сөерин ве Өзүми оңа аян эдерин».

²² Шонда Искариот дәл-де, бейлеки Юдас Исадан: «Эй, Агам, нәме үчин Сен Өзүңи дүнйә дәл-де, бизе аян этмек ислейәрсиң?» дийип сорады.

²³ Иса оңа шейле җогап берди: «Ким Мени сөййән болса, сөзүми берҗай эдер. Атам хем оны сөер. Мен Атам билен ол адамың янына барып, онуң билен яшарыс.

²⁴ Мени сөймейән Мениң сөзүми берҗай эдйән дәлдир. Сизиң бу эшидйән сөзлериңиз Мениңки дәл-де, Мени иберен Атаныңкыдыр.

²⁵ Мен бу затлары сизе Өзүм яныңыздакам айдярын.

²⁶ Атаның Мениң адымдан иберҗек Хемаятчысы, ягны Мукаддес Рух сизе әхли зады өвредер. Мениң сизе айдан әхли сөзлерими ядыңыза салар.

²⁷ Мен сизе рахатлык гоюп барярын, Өз рахатлыгымы сизе берйәрин. Мен муны дүнйәниң берши ялы бермейәрин. Йүрегиңиз гусса батмасын, горкмаң.

²⁸ Сизе „Мен гидип барярын, эмма яныңыза гайдып гелерин“ диеними эшитдиңиз ахырын. Эгер сиз Мени чындан сөййән болсаңыз, Мениң Атаның янына гидйәндигиме шатланардыңыз. Чүнки Ата Менден бейикдир.

²⁹ Мен сизе бу затлар амала ашмаздан өң айтдым, амала ашан вагты ынанарсыңыз.

³⁰ Маңа инди сизиң билен геплешере көп вагт галмады, себәби бу дүнйәниң хөкүмдары шейтан гелйәр. Онуң Мен бабатда хич хили ыгтыяры ёкдур.

³¹ Эмма дүнйә Мениң Атаны сөййәндигими, Атаның Өзүме нәме буйран болса, шоны берҗай эдйәндигими билмелидир. Ханы, туруң, бу ерден гиделиң».