Ёханна 12 - Мукаддес Китап

12‑нҗи бап Меръем Иса нард ягыны чаляр

¹ Песах байрамына алты гүн галанда, Иса ене Бейтания барды. Исаның дирелден Лазары-да шол ердеди.

² Ол ерде Исаның хорматына нахар берилди. Марта хызмат эдйәрди, Лазар болса мыхманлар ве Иса билен бир сачагың башында отырды.

³ Онсоң Меръем бир чүйшеде гымматбаха сап-арасса нард ягыны гетирди-де, Исаның аякларына чалып, соңра сачы билен сүпүрди. Ягың якымлы ысы өйүң ичине долды.

⁴ Шол вагт Онуң шәгиртлериниң бири, Оңа хайынлык этмеги йүрегине дүвен Симуның оглы Юдас Искариот:

⁵ «Нәме үчин бу яг сатылып, онуң пулы гарыплара пайланмады? Мунуң бахасы бир йыллык иш хакына барабар ахыры» дийди.

⁶ Ол муны гарыпларың гамыны иймек үчин дәл-де, өзүниң огрудыгы үчин айдярды. Себәби ол ортак пул торбасыны гөтерен болуп, нәме берилсе, өзи алып йөрди.

⁷ Эмма Иса олара: «Начары өз гүнүне гоюң! Ол Мени җайланҗак гүнүме тайярламак үчин шейле этди.

⁸ Гарыплар хемише сизиң яныңызда болар, эмма Мен сизиң яныңызда элмыдама болмарын» дийди.

⁹ Яхудылардан бир улы мәхелле Исаның ол ердедигини эшидип, диңе бир Исаны дәл, эйсем, Онуң дирелден Лазарыны-да гөрмәге гелдилер.

¹⁰ Шонуң үчин ёлбашчы руханылар Лазары-да өлдүрмегиң маслахатыны этдилер.

¹¹ Чүнки көп яхудылар Лазар себәпли Иса иман эдипдилер.

Иса Иерусалиме улы дабара билен гирйәр

¹² Эртеси гүн байрамчылыга гелен улы мәхелле Исаның Иерусалиме гелйәнини эшитди.

¹³ Адамлар палма шахаларыны алып, Оны гаршыламага чыкдылар. Олар шейле дийип гыгырышярдылар: «Худая өвгүлер болсун! Реббиң адындан Гелйәне алкыш болсун! Ысрайыл Патышасына алкыш болсун!»

^14-15 Эдил Мукаддес Язгыларда: «Горкма, эй, Сион гызы! Ине, Патышаң тайхара мүнүп гелйәр» дийип язылышы ялы, Иса бир тайхар тапып мүнди.

¹⁶ Шәгиртлери шол вагт бу затлара дүшүнмедилер. Эмма Иса шөхратландырыландан соңра бу сөзлериң Ол хакында языландыгы ве өзлериниң муны язылышы ялы эдендиклери оларың ятларына дүшди.

¹⁷ Иса Лазары мазардан чагырып дирелденде, көп мәхелле бу ваканы гөрди. Инди олар бу хакда хеммелере гүррүң берйәрдилер.

¹⁸ Шонуң үчин Исаның гөркезен бу гудраты барада эшиден көп адамлар Оны гаршыламага чыкдылар.

¹⁹ Шейлеликде, фарисейлер бири-бирине: «Гөрйәңизми, элимизден хич зат гелмейәр. Бүтин дүнйә Онуң ызына эерди!» дийишйәрдилер.

Иса өлүп дирелҗегини өңүнден айдяр

²⁰ Байрамчылыкда ыбадат этмәге Иерусалиме геленлериң арасында бирнәче греклер-де барды.

²¹ Олар Җелиләниң Бетсайда шәхеринден болан Филипиң янына гелип: «Эй, ага, биз Исаны гөрмек ислейәрис» дийип, ондан хайыш этдилер.

²² Филип хем муны Андрыса айтды. Онсоң Андрыс билен Филип биле гидип, Иса айтдылар.

²³ Иса олара шейле җогап берди: «Ынсан Оглуның шөхратланмалы вагты гелди.

²⁴ Мен сизе догрусыны айдярын, бугдай дәнеси ере гачып өлмесе, еке дәне болуп галар, йөне өләйсе, көп хасыл берер.

²⁵ Бу дүнйәде җаныны сөййән оны йитирйәндир. Эмма бу дүнйәде ким җаныны йигренйән болса, оны бакы яшайыш үчин саклаяндыр.

²⁶ Ким Маңа хызмат этмек ислейән болса, ызыма эерсин. Мен ниреде болсам, Мениң хызматкәрим-де шол ерде болар. Маңа хызмат эден адамы Атам хорматлар.

²⁷ Хәзир Мениң йүрегим гам-гусса батяр. Мен нәме диейин? „Эй, Ата, Мени шу пурсатдан халас эт“ диейинми? Ёк, Мен хут шу пурсат үчин гелдим ахырын.

²⁸ Эй, Ата, адыңы шөхратландыр!» Шонда гөкден: «Мен адымы шөхратландырдым ве ене-де шөхратландырарын» диен сес гелди.

²⁹ Ол ерде дуран мәхелле муны эшидип: «Гөк гүрледи» дийди. Кәбирлери болса: «Онуң билен бир перишде геплешди» дийишдилер.

³⁰ Иса олара: «Бу сес Мениң үчин дәл-де, сизиң үчин гелди.

³¹ Инди бу дүнйә хөкүм чыкарылмалы вагт гелди. Ине, бу дүнйәниң хөкүмдары шейтан ковлуп чыкарылар.

³² Ерден ёкары гөтериленимде, Мен әхли ынсанлары Өзүме чекерин» дийип җогап берди.

³³ Иса муны нәхили өлүм билен өлҗегини билдирмек үчин айтды.

³⁴ Мәхелле Оңа гаршы болуп: «Төвратда айдылышына гөрә, Месих эбеди галмалыдыр. Онсоң нәдип Сен: „Ынсан Оглы ёкары гөтерилмелидир“ диййәрсиң? Ол Ынсан Оглы диййәниң ким?» дийип сорады.

³⁵ Иса олара: «Нур сизиң араңызда ене аз вагт болар. Нур барка, нурда гезиң, шонда үстүңизи түмлүк басмаз. Чүнки түмлүкде гезйән өзүниң нирә баряныны билйән дәлдир.

³⁶ Нур хениз яныңыздака, нура иман эдиң, шонда нуруң перзентлери боларсыңыз» дийди. Иса булары айдансоң, оларың янындан гидип гизленди.

Яхудыларың ынамсызлыгы

³⁷ Иса яхудыларың гөзлериниң алнында шунча көп гудратлы аламат гөркезен хем болса, олар Оңа иман этмедилер.

³⁸ Буларың бары Ишая пыгамбериң: «Я Реб, бизиң хабарымыза ким ынанды? Реббиң гүйч-гудраты киме аян болды?» – дийип айдан шу сөзүниң берҗай болмагы үчин шейле болды.

³⁹ Хакыкатдан хем, олар ынанып билмейәрдилер. Муңа гөрә, Ишая олар хакда ене шейле дийипдир:

⁴⁰ «Худай оларың гөзлерини көр этди, йүреклерини гататды. Гой, гөзлери билен гөрмесинлер, гулаклары билен эшитмесинлер, аңлары билен аңламасынлар, Маңа дөнүп, шыпа тапмасынлар».

⁴¹ Ишая Исаның шөхратыны гөрүп, бу сөзлери Ол хакда айдыпдыр.

⁴² Муңа гарамаздан, меҗлисиң агзаларының көпүси Оңа иман этди, эмма фарисейлер зерарлы муны ачык ыглан этмедилер, себәби олар синагогадан ковулмакдан горкярдылар.

⁴³ Себәби олар ынсанларың өвгүсини Худайың өвгүсинден говы гөрдүлер.

⁴⁴ Иса болса гаты сес билен шейле дийди: «Маңа иман эдйән Маңа дәл-де, Мени Иберене иман эдйәндир.

⁴⁵ Мени гөрйән, Мени Иберени-де гөрйәндир.

⁴⁶ Маңа иман эден хер кес гараңкылыкда галмасын дийип, Мен дүнйә нур болуп гелдим.

⁴⁷ Сөзлерими эшидибем, олары берҗай этмедигиң үстүнден хөкүм чыкармарын. Себәби Мен дүнйәниң үстүнден хөкүм чыкармага дәл-де, оны халас этмәге гелдим.

⁴⁸ Мени рет эдип, сөзлерими кабул этмейәне ахыркы гүнде Мениң хут шу айдян сөзлерим хөкүм чыкарар.

⁴⁹ Себәби Мен Өз-Өзүмден геплемедим. Мени иберен Ата нәме айтмалыдыгымы, нәхили сөзлемелидигими Маңа Өзи буюрды.

⁵⁰ Онуң буйругының болса бакы яшайша говшуряндыгыны билйәрин. Шонуң үчин Атам Маңа нәме буйран болса, Мен сизе диңе шоны айдяндырын».