Даныел 6 - Мукаддес Китап

6-нҗы бап Даныел ёлбарслы чукура ташланяр

¹ Дарюш өз патышалыгының үстүнден йүз йигрими саны хәким беллемеги макул билди. Олар тутуш патышалыгың үстүнден гарамалыдылар.

² Бу хәкимлериң хем үстүнден середер ялы үч саны везир гойды. Патышаны алада гоймаз ялы хәкимлер бу везирлере хасабат бермелидилер. Үч везириң бири хем Даныелди.

³ Өзүниң йити зехини билен Даныел деррев бейлеки везирлериң ве хәкимлериң әхлисинден тапавутланды. Патыша оны тутуш патышалыгың үстүнден гараян эдип беллемегиң ниетиндеди.

⁴ Шейлеликде, везирлер ве хәкимлер патышалык ишлеринде Даныелиң үстүнден арз эдер ялы бахана гөзлемәге башладылар. Эмма олар арз эдер ялы ондан хич хили язык тапмадылар, чүнки Даныел вепалыды. Ондан хич хили ялңышлык я язык тапылмады.

⁵ Ол адамлар: «Даныеле гаршы онуң Худайының кануны билен багланышыклы бир затлар тапаймасак, ондан башга айып тапып билмерис» дийишдилер.

⁶ Онсоң ол везирлер, хәкимлер дил дүвшүп, патышаның янына гелдилер ве оңа: «Дарюш патыша бакы яшасын!

⁷ Патышалыгың әхли везирлери, сердарлары, хәкимлери, геңешчилери ве эмирлери патышаның бир перман чыкарып, оны гүйҗе гиризмеги барада өзара маслахатлашдылар. Эй, патышахым, кимде-ким отуз гүнүң довамында сенден башга бир ынсана я-да худая дилег эдип йүз тутса, ёлбарслы чукура ташлансын.

⁸ Эй, шахым, мадайларың ве парсларың ятырылмаҗак кануны хөкмүнде хич вагт үйтгедилмез ялы, шу карары тассыкла ве пермана гол чек» дийдилер.

⁹ Шейдип, Дарюш патыша бу пермана ве карара гол чекди.

¹⁰ Пермана гол чекиленини биленден соң, Даныел өйүне гайтды. Онуң ёкаркы отагының пенҗирелери Иерусалиме тарап бакярды. Даныел өңки эдиши ялы, дызына чөкүп, гүнде үч гезек өз Худайына дилег эдйәрди ве Онуң өңүнде шүкүр эдйәрди.

¹¹ Шонда дил дүвшен адамлар гелип, Даныелиң өз Худайына дилег эдип ялбарып отураныны гөрдүлер.

¹² Олар патышаның янына барып, онуң перманы хакда сөз ачып: «Эй, патышахым! Отуз гүнүң ичинде сенден башга бир ынсана я-да худая дилег эдениң ёлбарслы чукура ташланҗакдыгы барадакы пермана гол чекмәнмидиң нәме?» дийдилер. Патыша олара: «Мадайларың ве парсларың ятырылмаҗак кануны хөкмүнде бу сөз догрудыр» дийип җогап берди.

¹³ Олар: «Шахым, Яхудадан есир эдилип гетириленлериң бири болан Даныел сени-де, сениң мөхүр басан перманыңы-да әсгермән, гүнде үч гезек дилег эдйәр» дийип, патыша хабар бердилер.

¹⁴ Бу сөзлери эшидип, патыша агыр үнҗә батды. Ол Даныели халас этмеги йүрегине дүвди. Хатда Гүн батянча, оны халас этмәге чалышды.

¹⁵ Шол вагт адамлар үйшүп, патышаның янына гелдилер ве оңа: «Эй, шахым, билип гойгун, мадай ве парс канунына гөрә, патышаның тассык эден карары ве перманы үйтгедилмели дәлдир» дийдилер.

¹⁶ Мундан соң патыша Даныели гетирип, ёлбарслы чукура ташламагы буюрды. Патыша Даныеле: «Гой, сени вепалылык билен гуллук эдйән Худайың халас этсин» дийди.

¹⁷ Бир дашы гетирип, чукурың агзында гойдулар. Даныеле дегишли хич зат үйтгедилмесин дийип, патыша өзүниң ве төрелериниң мөхүрли йүзүги билен дашы мөхүрледи.

¹⁸ Онсоң патыша көшгүне гитди. Оңа гөвнүни гөтерер ялы хич зат гетирилмеди ве ол гиҗесини агыз бекләп гечирди. Онуң гөзүне укы гелмеди.

Даныел халас эдилйәр

¹⁹ Сәхер билен даң атан бадына патыша туруп, ёлбарслы чукура тарап ховлукды.

²⁰ Ол чукура якынлашанда, найынҗар сес билен Даныеле: «Эй, дири Худайың гулы Даныел, вепалылык билен гуллук эдйән Худайың сени ёлбарслардан халас эдип билдими?» дийип гыгырды.

²¹ Даныел патыша шейле дийди: «Патыша бакы яшасын!

²² Мениң Худайым перишдесини иберип, ёлбарсларың агзыны баглады. Олар маңа зепер етирмедилер, чүнки Худайың хузурында мен бигүнә сайылдым. Сениң өңүңде хем, эй, шахым, мен хич бир шер иш эден дәлдирин».

²³ Патыша муңа гаты бегенди ве Даныели чукурдан чыкармаклыгы буюрды. Шейдип, Даныел чукурдан чыкарылды, онда хич хили яра ызы ёкды, чүнки ол өз Худайына бил баглапды.

²⁴ Патышаның буйругы боюнча Даныели шугуллан адамлары гетирдилер. Олары чагалары ве аяллары билен билеликде ёлбарслы чукура ташладылар. Олар энтек чукурың дүйбүне етмәнкәлер, ёлбарслар олары гапып, әхли сүңклерини оврадып күл этдилер.

²⁵ Соңра Дарюш патыша бүтин ер йүзүнде яшаян халклара, миллетлере ве уруглара шейле дийип язды: «Өйлериңиз абадан болсун!

²⁶ Патышалыгыма дегишли ерлерде яшаян хер бир адамың Даныелиң Худайындан сандырап горкмагыны буйрук берйәрин. Ол дири Худайдыр, Ол эбеди Худайдыр. Патышалыгы хич хачан йыкылмаздыр, хөкүмдарлыгы соңсуздыр.

²⁷ Ол халас эдйәр ве бошадяр. Гөкде хем, ерде хем аламатлардыр мугҗызалар гөркезйәр. Даныели ёлбарсың пенҗесинден халас эден хут Олдур».

²⁸ Шейдип, патыша Дарюшың ве Парс патышасы Курешиң дөврүнде Даныел ровачланды.