Даныел 5 - Мукаддес Китап

5‑нҗи бап Дивара язылан язгы

¹ Белшасар шалык тагтына чыкандан соң, төрелериниң мүңүси үчин улы мейлис гурады ве олар билен биле шерап ичди.

² Белшасар шерапдан кейпленип, атасы Небукаднесарың Иерусалимдәки ыбадатханадан алып гайдан алтын ве күмүш гап-гачларыны гетирмеклиги буюрды. Патыша, онуң төрелери, аяллары ве гырнаклары шерабы шолара гуюп ичмекчидилер.

³ Шейдип, Иерусалимдәки ыбадатханадан Худайың өйүнден алнып гайдылан алтын гап-гачлары гетирдилер. Патыша, онуң төрелери, аяллары ве гырнаклары шерабы шолара гуюп ичдилер.

⁴ Олар шерап ичип, алтындан, күмүшден, бүрүнчден, демирден, агачдан ве дашдан ясалан худайлары алкышладылар.

⁵ Шол пурсатда бир ынсан элиниң бармаклары пейда болуп, чыраданың гапдалындакы ша көшгүниң диварының йүзүне бир затлар язмага башлады. Патышаның язян эле гөзи дүшди.

⁶ Патышаның йүзүнде реңк-пет галмады, пикирлери оны ховсала салды. Онуң сүңңи саңңылдап, дызлары бири-бирине дегип сандырап башлады.

⁷ Патыша: «Палчылары, мүнечҗимлери ве билгичлери гетириң» дийип, батлы сес билен гыгырды. Ол Бабыл акылдарларына йүзленип: «Кимде-ким шу язгыны окап, онуң манысыны дүшүндирип берсе, гырмызы дон япылып, онуң бойнуна алтын зынҗыр дакылар ве патышалыкда ол мениң саг элим болар» дийди.

⁸ Онсоң патышаның әхли акылдарлары ичери гирдилер, эмма олар патыша бу язгыны не окап берип, не-де онуң манысыны дүшүндирип билдилер.

⁹ Мундан соң Белшасар патыша гаты ховсала дүшди, онуң йүзүнде реңк-пет галмады, төрелери хем алҗыраңңылыга дүшдүлер.

¹⁰ Патышаның хем-де онуң төрелериниң сесини эшидип, патышаның эҗеси мейлисхана гелди. Патышаның эҗеси шейле дийди: «Патыша бакы яшасын! Пикирлериң сени ховсала салмасын, йүзүңиң реңки солмасын.

¹¹ Сениң патышалыгыңда мукаддес худайларың рухы билен долдурылан бир адам бар. Атаңың дөврүнде ол нураналыгы, дүшүнҗелилиги, худайлар ялы пайхаслылыгы билен өзүни танатдырды. Атаң Небукаднесар патыша оны җадыгөйлериң, палчыларың, мүнечҗимлериң ве билгичлериң үстүнден баштутан эдип гойды.

¹² Патышаның Белтешасар дийип ат берен бу Даныелине дүйшлери ёрмакда, тапмачалары билмекде, кын ягдайдан чыкалга тапмакда йити аң, билим ве дүшүнҗе берлипдир. Инди Даныели чагырт, бу язгының манысыны саңа ол айдып берер».

¹³ Шондан соң Даныели патышаның хузурына гетирдилер. Патыша Даныеле шейле дийди: «Патыша атамың Яхудадан есир эдип гетирен Даныели сенми?

¹⁴ Мен сенде худайларың рухуның бардыгыны, саңа йити аң, дүшүнҗе ве бейик пайхаслылык берлендигини эшитдим.

¹⁵ Бу язгыны окап, онуң нәме аңладяндыгыны маңа айдып бермеклери үчин акылдарлары, палчылары хузурыма гетирдилер, эмма олар мунуң нәме аңладяндыгыны дүшүндирип билмедилер.

¹⁶ Йөне сениң дүйшлери ёруп, кын меселелери чөзүп билйәндигиңи эшитдим. Инди сен бу язгыны окап, онуң манысыны маңа дүшүндирип берсең, саңа гырмызы дон япылар, бойнуңа алтын зынҗыр дакылып, патышалыкда мениң саг элим боларсың».

¹⁷ Шонда Даныел патыша шейле җогап берди: «Пешгешлериң, гой, өзүңе галсын, сылаг-серпайларыңы-да башга бирине бер! Йөне мен язгыны окап, манысыны саңа дүшүндирип берейин.

¹⁸ Эй, патыша, Бейик Худай сениң атаң Небукаднесара патышалык, бейиклик, шан-шөхрат ве хормат берди.

¹⁹ Худайың оңа берен бейиклигинден яңа әхли халклар, миллетлер ве уруглар ондан горкуп сандырашярдылар. Ол ислән адамыны өлдүрип, ислән кишисини-де дири гойярды. Халаныны бейгелдип, халаныны-да песелдйәрди.

²⁰ Эмма ол доңйүрек болуп, текепбирлик билен гопбамсы херекет эденде, патышалык тагтындан дүшүрилди ве шөхраты элинден алынды.

²¹ Ол ынсанлар арасындан ковулды, аңы хайван аңына өврүлди. Ынсан патышалыгының үстүнден Бейик Худайың хөкүм сүрйәндигине ве патышалыгы Өзүниң ислән адамына берйәндигине дүшүнйәнчә, ол ябаны эшеклер билен яшады, өкүзлер ялы от ийди, эндамы гөгүң чыгы билен ювулды.

²² Эмма сен, онуң оглы Белшасар, буларың барыны билип дуркаңам йүрегиңи песпәл тутмадың!

²³ Гайтам, өзүңи гөгүң Таңрысына гаршы гоюп, текепбирлик этдиң. Онуң ыбадатханасының гап-гачларыны сениң хузурыңа гетирдилер. Сениң өзүң, төрелериң, аялларың ве гырнакларың олара шерап гуюп ичдиңиз. Гөрмейән, эшитмейән ве билмейән, күмүшден, алтындан, бүрүнчден, демирден, агачдан, дашдан ясалан худайлары алкышладыңыз. Эмма җаныңызы Өз элинде саклаян ве әхли ёлларыңыза гөз-гулак болян Худайы шөхратландырмадыңыз.

²⁴ Шонуң үчин хем Ол бир эл гойберип, шейле язгыны яздырды.

²⁵ Язылан язгы шудур: МЕНЕ, МЕНЕ, ТЕКЕЛ ве ПАРСИН.

²⁶ Бу сөзлериң манысы шейле: МЕНЕ Худай сениң патышалыгыңың мөхлетини хасаплап, оны соңлады.

²⁷ ТЕКЕЛ сен терезиде чекилдиң ве еңил чыкдың.

²⁸ ПЕРЕС патышалыгың бөлүнип, мадайлара ве парслара берилди».

²⁹ Шундан соң Белшасарың буйругы боюнча Даныеле гырмызы дон япдылар, бойнуна алтын зынҗыр дакдылар ве оны патышаның саг эли дийип җар этдилер.

³⁰ Бабыл патышасы Белшасар шол гиҗе өлдүрилди.

³¹ Патышалыгы алтмыш ики яшлы мадайлы Дарюш элине алды.