Даныел 12 - Мукаддес Китап

12‑нҗи бап Ахырзаман

¹ «Шол вагт сениң халкыңы гораян баш сердар Микайыл өңе чыкар. Шонда миллетлер дөрәли бәри гөрлүп-эшидилмедик җебир-җепалы дөвүр гелер. Эмма шол вагт сениң халкыңдан ады китапда языланларың әхлиси халас болар.

² Топрагың астында ятанларың көпүси оянар: оларың кимси эбеди яшайша говшар, кимси эбеди утанҗа ве йигренҗе дучар болар.

³ Акыллы адамлар асман шөхлеси дейин нур сачарлар, көп адамлары догры ёла үндәнлер хем йылдызлар дей бакы хем эбедилик ягты сачарлар.

⁴ Эмма, сен, Даныел, ахырзамана ченли бу сөзлери гизлин сакла ве бу китабы мөхүрле. Көп адамлар билимини артдырмак үчин өзлерини ол ере, бу ере урарлар».

⁵ Соңра мен Даныел середенимде, бири деряның бу кенарында, бейлекиси ол кенарында дуран башга ики адамы гөрдүм.

⁶ Сувуң ёкары акымында эгинбашы непис зыгыр матадан эдилен адамдан: «Бу гең затларың соңы хачан гелер?» дийип, оларың бири сорады.

⁷ Мен сувуң ёкары акымында эгинбашы непис зыгыр матадан эдилен адамың саг хем чеп элини гөге галдырып, бакы Яшаяның адындан ант ичип: «Бир вагта, ики вагта ве ярым вагта ченли довам эдер. Мукаддес халкың гүйҗи соңуна ченли бүтинлей сындырыландан соңра, бу затларың әхлиси долы тамамланар» диенини эшитдим.

⁸ Мен эшитдим, йөне дүшүнмедим. Шонуң үчин ондан: «Җенабым, бу затларың соңы нәхили болар?» дийип сорадым.

⁹ Ол маңа шейле дийди: «Даныел, өз ёлуң билен гит. Бу сөзлер ахырзамана ченли гизлин сакланып мөхүрленер.

¹⁰ Көпүси гүнәлеринден сапланар, көпүси пәкленип акланар, эмма ярамаз адамлар шер ишлеринден дөнмезлер. Ярамаз адамларың хич бири-де дүшүнмез, йөне акыллы адамлар дүшүнерлер.

¹¹ Гүнделик якма гурбанлыгың ятырылып, вейранчылык гетирйән йигренҗи задың дикелдилен вагтындан башлап, бир мүң ики йүз тогсан гүн гечер.

¹² Гарашып, бир мүң үч йүз отуз бәш гүне етен адам нәхили багтлы!

¹³ Эмма сен өмрүңиң ахырына ченли өз ёлуң билен гидип, рахатлыкда гөзүңи юмарсың. Ахырзаман гүни тәзеден дирелип, сылаг-серпайыңы аларсың».