Çölde 20 - Мукаддес Китап

20‑нҗи бап Гаядан чыкан сув

¹ Бүтин ысрайыл җемагаты биринҗи айда Син чөлүне гелди. Халк Кадешде дүшледи. Ол ерде Меръем арадан чыкды ве җайланды.

² Оларың дүшлән еринде сув ёкды, онсоң җемагат Муса билен Харуның гаршысына топланды.

³ Олар Муса билен давалашып, шейле дийдилер: «Реббиң хузурында доган-гарындашларымыз өленде, биз хем гырлан болсак говы боларды!

⁴ Нәме үчин сиз Реббиң халкыны бу чөл-беевана алып гелдиңиз? Бизи ве мал-гараларымызы бу ере гырмак үчин гетирдиңизми?

⁵ Нәме үчин сиз бизи бу ёвуз ере Мүсүрден алып гайтдыңыз? Бу ерде не экин, не инҗир, не үзүм, не-де нар битер, мунда хатда ичмәге сувам ёк ахырын!»

⁶ Онсоң Муса билен Харун җемагатың өңүнден гитдилер ве Реббе йүз тутулян чадырың гирелгесине барып, ере йүзин йыкылдылар. Реббиң шөхраты булара гөрүнди.

⁷ Реб Муса шейле дийди:

⁸ «Хасаны ал ве доганың Харун билен халкы йыгна. Онсоң оларың гөзүниң алнында гая: „Сув бер!“ дийип буйрук бер. Шейдип, халка гаядан сув чыкарып берерсиң ве оларың малларыны сува якарсың».

⁹ Муса Реббиң буйрушы ялы барып, хасаны алды.

¹⁰ Онсоң Муса Харун билен биле халкы гаяның өңүне йыгнап, олара: «Гулак гоюң, эй, питнечилер! Биз инди сизиң үчин шу гаядан сув чыкармалымы?» дийди.

¹¹ Соңра Муса элини ёкары галдырып, хасасы билен гаяны ики гезек урды велин, гаядан шаглап, сув акып башлады. Бүтин халк ве оларың маллары сувдан гандылар.

¹² Эмма Реб Муса билен Харуна: «Маңа долы ынанман, ысрайылларың гөзүниң алнында Мениң мукаддеслигими ыкрар этмәндигиңиз үчин, сиз бу җемагаты олара берен юрдума гетирип билмерсиңиз» дийди.

¹³ Ысрайыл халкы бу ерде Реб билен дава эдени үчин, бу сувуң чыкан ерине Мериба дийип ат берилди. Ол ерде Реб Өз мукаддеслигини гөркезди.

Эдомдан гечмәге ругсат берилмейәр

¹⁴ Муса Кадешден Эдомың патышасына шу хабар билен илчилер ёллады: «Доганларыңыз ысрайыл халкы шейле диййәр: „Бизиң башымыздан инен әхли кынчылыклардан хабарыңыз бардыр.

¹⁵ Аталарымыз Мүсүре гитдилер ве ол ерде узак вагтлап яшадылар. Мүсүрлилер бизи ве аталарымызы эздилер.

¹⁶ Биз Реббе дады-перят этдик. Ол бизиң сесимизи эшитди ве Өз перишдесини иберип, бизи Мүсүрден чыкарды. Ине, инди биз Кадешде – сизиң серхедиңизе голай шәхерчеде дурус.

¹⁷ Бизе юрдуңызың ичинден гечип гитмәге ругсат бер. Биз экинлериң я үзүмчиликлериң ичинден йөремерис я-да гуюларыңыздан сув ичмерис. Тә сизиң юрдуңыздан чыкянчак, сага-сола совулман, диңе шаёлдан йөрәрис“».

¹⁸ Эмма эдомлылар шейле җогап бердилер: «Юрдумызың ичинден гечмерсиңиз, эгер гечҗек болуп сынанышайсаңыз гылыч алып, гаршыңыза чыкарыс».

¹⁹ Ысрайыллар: «Биз шаёлдан чыкман йөрәрис, эгер биз ве бизиң малларымыз сизиң сувуңыздан ичәйсек, биз онуң үчин төлег төләрис. Бизе диңе пыяда гечип гитмәге ругсат берсеңиз боляр» дийдилер.

²⁰ Йөне олар: «Ёк, гечмерсиңиз!» дийип җогап бердилер. Онсоң эдомлылар агыр ярагланан улы гошун билен оларың гаршысына чыкдылар.

²¹ Эдомлылар гечмәге ёл бермәнсоңлар, ысрайыллар ол ерден совлуп гечдилер.

Харуның өлүми

²² Бүтин ысрайыл халкы Кадешден гөчүп, Хор дагына гелип дүшди.

²³ Онсоң Реб Муса билен Харуна Хор дагында, Эдом топрагының серхединде шейле дийди:

²⁴ «Харуның өлүп, өз ата-бабаларына говушмалы вагты етди. Ол ысрайыллара вада берен юрдума гирмез, себәби сиз Мериба чешмесиниң янында Мениң буйругыма боюн эгмәндиңиз.

²⁵ Харуны ве онуң оглы Элгазары яныңа ал-да, олары Хор дагына чыкар.

²⁶ Харуның эгнинден руханылык лыбасларыны чыкарып, олары оглы Элгазара гейдир. Харун болса шол ерде өлүп, өз ата-бабаларына говшар».

²⁷ Муса Реббиң буйрушы ялы этди. Әхли халкың гөзүниң алнында олар Хор дагына чыкдылар.

²⁸ Муса Харуның эгнинден руханылык лыбасларыны чыкарып, онуң оглы Элгазара гейдирди. Харун болса шол ерде, дагың депесинде җан берди. Муса билен Элгазар дагдан дүшдүлер.

²⁹ Харуның өлендигини гөрен бүтин ысрайыл халкы отуз гүнләп онуң үчин яс тутды.