Çölde 14 - Мукаддес Китап

14‑нҗи бап Халк перят эдйәр

¹ Онсоң бүтин халк гаты сес билен перят эдип, шол гиҗәни аглап гечирди.

² Бүтин ысрайыл халкы Муса билен Харундан зейренишип, шейле дийди: «Биз Мүсүр юрдунда я-да бу чөллүкде өлен болсак, мундан говы боларды!

³ Нәме себәпден Реб бизи гылычдан гечиртмек үчин, аялларымыз билен чагаларымызы есир этмек үчин бу юрда алып барярка? Мүсүре долансак, гайтам, бизиң үчин говы болмазмы?»

⁴ Шондан соң олар бири-бирилерине: «Гелиң, өзүмизе баштутан сайлалың-да, Мүсүре доланалың» дийишдилер.

⁵ Муса билен Харун бүтин ысрайыл халкының өңүнде йүзин йыкылдылар.

⁶ Юрды сынламага гиденлериң арасында болан Нунуң оглы Ешува билен Епуннәниң оглы Калеп гынанчдан яңа якаларыны йыртып,

⁷ бүтин ысрайыл халкына шейле дийдилер: «Сынламак үчин ичинден гечен юрдумыз җуда говы юрт экен.

⁸ Эгер Реб бизден разы болса, бизи ол юрда алып барып, сүйт ве бал акян юрды бизе берер.

⁹ Йөне сиз Реббиң гаршысына питне турузмаң ве ол юрдуң илатындан горкмаң. Чүнки олар бизиң хөрегимиздир, оларың горагчысы олардан йүз дөндерди, йөне Реб бизиң билендир, олардан горкмаң».

¹⁰ Эмма бүтин җемагат олары дашламалы дийип хайбат атды. Шонда Реббе йүз тутулян чадырда әхли ысрайыллара Реббиң шөхраты гөрүнди.

Муса халк үчин дилег эдйәр

¹¹ Реб Муса шейле дийди: «Бу халк хачана ченли Мени әсгермән гезҗеккә? Араларында гөркезен әхли аламатларымы гөрүбем, булар хачана ченли Маңа ынанмакдан боюн товлаҗаккалар?

¹² Мен булары гыргына берерин ве мирасдан махрум эдерин. Сенден булара гөрә хас бейик ве хас гүйчли бир миллет дөредерин».

^13-14 Муса Реббе шейле дийди: «Онда бу затлары мүсүрлилер эшидерлер, онсоң олар муны бизиң барян юрдумызың яшайҗыларына айдарлар, чүнки бу ысрайыл халкыны Өз гудратың билен мүсүрлилериң арасындан Сен алып чыкдың. Бу юрдуң яшайҗылары болса, я Реб, Сениң бу ысрайыл халкының арасындадыгыңы, я Реб, олар билен йүзбе-йүз гөрүшйәндигиңи, Сениң булудыңың оларың депесиндедигини ве олара гүндизине булут сүтүни, гиҗесине от сүтүни болуп, ёл гөркезйәндигиңи эййәм эшитдилер.

¹⁵ Индем Сен, бу халкың барыны бирден гыргына берсең, онда Сениң шөхратыңы эшиден миллетлер:

¹⁶ „Реб олары ант ичип сөз берен юрдуна гетирип билмәндиги үчин, олары чөлде гыргына берди“ дийип айдарлар.

¹⁷ Шонуң үчин хем, гой, инди Өз сөз берип, шу айдышың ялы, Сен Реббиң гүйҗи бейик болсун!

¹⁸ Сен: „Мен-Реб – гиң гөвүнли, садык сөйгә бай. Этмиши ве языгы багышлаярын. Йөне гүнәлини җезасыз хем гоймаярын. Аталарының этмишиниң җезасыны чагаларына, оларың үчүнҗи ве дөрдүнҗи аркасына чекдирйәрин“ дийипдиң.

¹⁹ Мүсүрден чыкалымыз бәри, буларың гүнәлерини багышлап гелшиң ялы, халкың бу этмишини-де Өз бейик садык сөйгиңиң хатырасына багышла».

²⁰ Реб шейле җогап берди: «Мен сениң айдышың ялы булары багышларын.

²¹ Йөне Мен барлыгымдан ве бүтин дүнйәни долдуран шөхратымдан касам эдйәрин:

²² Мениң шөхратымы, Мүсүрде ве чөлде гөркезен аламатларымы гөрен, шонда-да Мени он гезек сынап, Мениң сөзүме боюн болмадыкларың хич бири

²³ аталарына вада берен юрдума гирмез. Мени әсгермедиклериң екеҗеси-де бу юрды гөрмез.

²⁴ Эмма гулум Калебиң рухы оларыңкы ялы дәл, ол бүтин йүреги билен Мениң ызыма эерди. Шонуң үчин Мен оны өзүниң сынлан юрдуна алып барарын. Онуң несиллери оны эеләрлер.

²⁵ Инди болса амалеклер билен кенганларың җүлгелерде яшаяндыклары үчин, эртириң өзүнде өврүлип, Гызыл деңзиң ёлы билен чөле тарап ёла дүшүң».

Реб шикаятчы халкы җезаландыряр

²⁶ Реб Муса билен Харуна шейле дийди:

²⁷ «Бу азгын халк хачана ченли Мениң гаршыма шикаят этҗеккә? Мен ысрайылларың Мениң гаршыма шикаят эдип хүңүрдешйәндиклерини эшитдим.

²⁸ Олара айт, Өз барлыгымдан ант ичип айдярын, Мен сизиң налап айдан затларыңызың барыны өз башыңыза гетирерин.

²⁹ Шу чөлде ләшиңизи серерин. Илат санавында хасаба алнып, яшы йигрими ве ондан ёкары болуп, Менден наланларың

³⁰ хич бири Мениң сизе орнашмага сөз берен юрдума гирмез. Оңа диңе Епуннәниң оглы Калеп билен Нунуң оглы Ешува гирип билер.

³¹ Эмма сизиң есир дүшер өйден перзентлериңизи велин Мен ол ере алып барарын. Сизиң йүз өврен юрдуңызың нәхилидигини олар билерлер.

³² Эмма сизиң ләшлериңиз бу чөллүкде серлер.

³³ Сизиң чагаларыңыз хем кырк йыллап чөлде гөчүп-гонуп гезерлер ве сизиң бивепадыгыңыз үчин җебир чекерлер. Бу сизиң хеммәңиз өлүп гутарянчаңыз довам эдер.

³⁴ Сизе ол юрды гөзден гечирмәге кырк гүн герек болан болса, кырк гүнүң хер гүни үчин бир йыл, җеми кырк йыллап этмишлериңиз үчин җеза чекерсиңиз. Сизден йүз өвренимде, Мениң нәхили боляндыгымы сиз шондан билерсиңиз.

³⁵ Мен-Реб шейле диймек билен, бу айданларымы Мениң гаршыма бирлешен бу азгын халкың башындан индерерин. Шу чөллүкде буларың барыны гырып, ёк эдерин».

^36-37 Мусаның юрды гөзден гечирмәге иберен адамлары ол юрт хакда гетирен ярамаз хабарлары билен халкы Реббе гаршы өҗүкдирендиклери үчин, Онуң хузурында гыргына берлип өлдүлер.

³⁸ Олардан диңе Нунуң оглы Ешува билен Епуннәниң оглы Калеп дири галды.

³⁹ Муса бу сөзлери бүтин ысрайыллара етиренде, халк улы гайга батды.

⁴⁰ Халк даңдан ир билен туруп, даглыга чыкмага башлап: «Ине, биз Реббиң сөз берен ерине барярыс, чүнки биз гүнә газандык» дийдилер.

⁴¹ Эмма Муса олара шейле дийди: «Нәме үчин сиз Реббиң буйругына гаршы гитмегиңизи довам эдйәрсиңиз? Оныңыз баша бармаз!

⁴² Сөвеше чыкмаң, чүнки Реб сизиң араңызда дәл. Душманларыңыза өзүңизи пайхынлатмаң!

⁴³ Өңүңизде амалеклер билен кенганлар бардыр ве сиз гылычдан гечирилерсиңиз. Чүнки сиз Реббиң ызына эермекден боюн товладыңыз, Реб сизиң билен болмаз».

⁴⁴ Эмма олар мен-менлик эдип, даглыга дырмашып чыкдылар. Йөне оларың янында Реббиң Әхт сандыгы-да, Муса-да ёкды, олар дүшелгедедилер.

⁴⁵ Онсоң шол даглыкда яшаян амалеклер билен кенганлар ашак индилер ве Хорма галасына ченли оларың ызындан ковуп, олары күл-пеекун этдилер.