Аянлык 19 - Мукаддес Китап

19-нҗы бап Худая шөхрат!

¹ Соңра мен гөкде улы мәхелләниң сесине меңзеш батлы сеслер эшитдим. Олар: «Худая шан-шөхрат болсун! Худай бизиң Халасгәримиздир, шөхрат ве гудрат Онуңкыдыр.

² Чүнки Онуң хөкүмлери догры, адылдыр: зынасы билен дүнйәни аздыран улы лолыны Ол хөкүм этди, гулларыны өлдүрен лолудан оларың арыны алды».

³ Мәхелле ене-де шейле дийди: «Худая шан-шөхрат болсун! Хава, лолының түссеси эбеди түтәр!»

⁴ Йигрими дөрт яшулы, дөрт махлук йүзин дүшүп: «Омын! Худая шан-шөхрат болсун!» дийип, тагтда отуран Худая сежде этдилер.

⁵ Онсоң тагтдан чыкан бир сес шейле дийди: «Эй, Худайымызың әхли гуллары, Ондан горкянларың улы-кичи – әхлиси, Оңа алкыш айдың!»

⁶ Соңра мен бир улы мәхелләниң сесине, әгирт улы умманың гүввүлдисине, гүйчли гөк гүррүлдисине меңзеш сеслер эшитдим. Олар шейле диййәрдилер: «Худая шан-шөхрат болсун! Чүнки Реббимиз Хөкмүрован Худай хөкмүрованлык сүрүп башлады!

⁷ Гелиң, бегенелиң хем шатланалың! Оны шөхратландыралың! Чүнки Гузының тойы башланяр, Онуң гелинлиги хем тайяр болуп дур:

⁸ Оңа бесленмәге непис, парлак, пәк зыгырдан лыбас берилди». Бу лыбас Худайың халкының догры ишлеридир.

⁹ Онсоң перишде маңа шейле дийди: «Шулары яз: Гузының ника тоюна чагырыланлар багтлыдыр!» Ол сөзүни довам эдип: «Ине, булар Худайың хакыкы сөзлеридир» дийди.

¹⁰ Мен перишдә сежде этмек үчин, онуң аякларына йыкылдым. Эмма ол маңа шейле дийди: «Ёк, маңа сежде этме! Мен хем сен ве Иса барада шаятлык эдйән доганларың ялы Худайың бир гулудырын. Диңе Худая сежде эт! Иса барада шаятлык эдйәнлер пыгамберлик рухуна эе боляндырлар».

Ак атлы

¹¹ Соңра мен ачылан гөги ве ол ерде дуран бир ак аты гөрдүм. Аты мүнүп отуран Садык ве Хакыкат дийип атландырылярды. Ол адыл хөкүм чыкаряндыр ве адалатлы сөвешйәндир.

¹² Онуң гөзлери от ялы янярды, башында хем биртопар тәҗи барды. Онуң маңлайына Онуң ады язылгыды, йөне бу ады Өзүнден башга хич ким билйән дәлдир.

¹³ Онуң эгниндәки доны гана бояланды. Бу ак атлы «Худайың Сөзи» дийлип атландырылярды.

¹⁴ Непис, ап-ак ве тәмиз зыгыра бесленен гөкдәки гошун ак атлара атланып, Онуң ызындан гелйәрди.

¹⁵ Миллетлери урмак үчин, Онуң агзындан кесгир бир гылыч чыкып дурды. Ол олары демир хасасы билен доландырар. Ол шерап сыкылян чукурда Хөкмүрован Худайың газаплы гахарының шерабыны сыкяр.

¹⁶ Онуң донунда ве будунда «ШАЛАРЫҢ ШАСЫ, ТАҢРЫЛАРЫҢ ТАҢРЫСЫ» диен ат язылгыды.

¹⁷ Онсоң мен Гүнүң үстүнде дуран бир перишдәни гөрдүм. Ол гөкде учуп йөрен гушларың әхлисине батлы сеси билен гыгырып, шейле дийди: «Гелиң, Худайың улы мейлисине гелиң!

¹⁸ Патышаларың, мүңбашыларың, гүйчли сөвешиҗилериң ләшини, атларың ве атлыларың ләшини, эркинлериң ве гулларың ләшини, кичилериң ве улуларың ләшини иймәге топланың!»

¹⁹ Онсоң мен җандары, дүнйә патышаларыны ве оларың гошунларыны гөрдүм. Олар ата атланып Отуран ве Онуң гошунлары билен сөвешмек үчин үйшүпдирлер.

²⁰ Эмма җандар ве онуң билен биле галп пыгамбер есир алынды. Бу галп пыгамбер җандарың адындан аламатлар гөркезерди, җандарың тагмасыны өзүне басдырып, онуң хейкелине сежде эденлери алдарды. Җандар-да, галп пыгамбер-де дирилигине янып дуран күкүртли көле зыңылды.

²¹ Галанлары болса ата атланып Отураның агзындан чыкан гылыч билен өлдүрилдилер. Гушларың хеммеси буларың ләшинден дойды.