Аянлык 17 - Мукаддес Китап

17‑нҗи бап Аял ве җандар

¹ Эли кәсели еди перишдәниң бири гелип, маңа шейле дийди: «Гел, мен саңа көп сувларың үстүнден хөкмүрованлык йөредйән улы лолының җезасыны гөркезейин.

² Дүнйәниң патышалары онуң билен зына этдилер, ериң илаты онуң зынахорлык шерабындан ичип-ичип серхош болды».

³ Онсоң перишде мени Мукаддес Рух аркалы чөле әкитди. Мен ол ерде гып-гызыл җандарың үстүнде отуран бир аялы гөрдүм. Бу җандарың тутуш эндамы Худая дил етирйән атлардан долуды, онуң еди келлеси, он шахы барды.

⁴ Аял болса гойы гырмызы ве ал-гызыл лыбаслара бесленип, алтын, гымматбаха дашлар ве дүрлер билен безенипди. Онуң элинде йигренҗи затлардан ве зынахорлыгының неҗислигинден долы алтын шакәсе барды.

⁵ Бу аялың маңлайында «Бейик Бабыл, дүнйә лолуларының ве неҗисликлериниң энеси» диен сырлы ат язылгыды.

⁶ Онсоң аялың Худайың халкының ве Исаның шаятларының ганыны ичип, серхош боланыны гөрдүм. Муны гөрүп, гаты гең галдым.

⁷ Перишде маңа шейле дийди: «Нәме гең галярсың? Аялың, онуң атланып барян еди башлы ве он шахлы җандарының сырыны мен саңа айдайын.

⁸ Сениң гөрен җандарың бирвагтлар барды, йөне инди ёк. Эмма соңра ол хеләк болмазындан өң өлүлер дүнйәсинден чыкар. Ер йүзүниң илаты, ягны дүнйә ярадыланы бәри атлары яшайыш китабына язылмадыклар бу җандары гөренлеринде хайран галарлар, себәби ол бирвагтлар барды, инди ёк, йөне ене гелер.

⁹ Булара дүшүнмек үчин пайхас ве даналык герек. Еди келле – бу аялың отуран еди дагыны ве еди патышаны аңладяр.

¹⁰ Оларың бәшиси хеләк болды, бири шалык сүрйәр, ене-де бири хениз геленок. Йөне ол геленде, узак шалык сүрмез.

¹¹ Бирвагтлар бар болуп, инди ёк җандар болса секизинҗидир. Шол бир вагтың өзүнде-де ол едилериң бири болуп, хеләк болмага баряндыр.

¹² Сениң гөрен он шахың болса хениз патышалыга етмедик он патышадыр. Йөне олар җандар билен биле бир сагат патышалык этмәге ыгтыяр аларлар.

¹³ Бу он патышаның максады бир болуп, олар өз гүйчлерини ве ыгтыярларыны җандара берерлер.

¹⁴ Олар Гузы билен сөвешерлер, йөне Гузы олары еңер. Чүнки Гузы шаларың Шасы, таңрыларың Таңрысыдыр. Онуң чагыранлары, сайланлары ве садыклары Онуң билен боларлар».

¹⁵ Перишде маңа ене шейле дийди: «Лолының хөкмүрованлык сүрйән көп сувлары хер миллетден, хер халкдан, хер дилден болан әгирт мәхелләни аңладяндыр.

¹⁶ Сениң гөрен он шахың ве җандар бу аялы йигренерлер. Олар оны тоздурып, ялаңачларлар; онуң этини ийип, оны отларлар.

¹⁷ Чүнки Худай Өз максадыны амала ашырмак ислегини оларың йүрегине гуйды. Шунлукда, олар Худайың сөзлери берҗай болянча, өзлериниң хөкмүрованлык ыгтыярыны җандара бермәге бирагыздан разы боларлар.

¹⁸ Гөрен аялың болса ер йүзүниң патышаларына хөкмүрованлык эдйән бейик шәхердир!»