Аянлык 13 - Мукаддес Китап

13‑нҗи бап

¹ Аждарха деңзиң кенарында дурды. Шондан соң мен деңизден бир җандарың чыкып гелйәнини гөрдүм. Онуң он шахы ве еди келлеси барды. Шахларының херсине бир тәч гейдирилгиди, келлелеринде Худая дил етирйән атлар язылгыды.

Деңизден чыкан җандар

² Гөрен җандарым гаплаңа меңзейәрди. Аяклары айының аяклары ялы, агзы болса арсланың агзы ялыды. Аждарха бу җандара өз гүйҗүни, тагтыны ве улы ыгтыярыны берди.

³ Җандарың келлелериниң бирине өлүм ярасы салнан экен. Йөне бу яра битди. Бүтин дүнйә хайран галып, җандарың ызына дүшди.

⁴ Адамлар аждарха сежде этдилер, себәби ол өз ыгтыярыны җандара берипди. Олар: «Җандара тай гелҗек бармы? Оңа гаршы уршуп билҗек бармы?» дийип, оңа хем сежде этдилер.

⁵ Җандара текепбир ве Худая дил етирйән сөзлери совурян бир агыз берилди. Шейле хем оңа өз ыгтыярыны кырк ики айлап уланмаклык хукугы берилди.

⁶ Ол Худая сөгмек, Онуң адына, месгенине, гөкде месген тутанлара сөгмек үчин агзыны ачды.

⁷ Җандара Худайың халкы билен сөвешип, олары еңмеклик ыгтыяры берилди. Шейле-де оңа хер тирәниң, хер халкың, хер дилден ве хер миллетиң үстүнден хөкүм сүрмеклик ыгтыяры берилди.

⁸ Ер йүзүнде яшаян хер бир ынсан бу җандара сежде эдер. Бу җандара диңе дүнйә ярадылмаздан өң атлары Яшайыш китабына язылан адамлар сежде этмез. Яшайыш китабы дамагы чалнан Гузыныңкыдыр.

⁹ Гулагы бар адам эшитсин!

¹⁰ Туссаг эдилмели – туссаг эдилер, гылычдан өлмели – гылычдан өлер. Худайың халкының гайратлылыгы ве садыклыгы, ине, шу ерде герекдир.

Ерден чыкан җандар

¹¹ Шондан соң мен ерден чыкып гелйән башга бир җандары гөрдүм. Онуң гузыныңка меңзеш ики шахы болса-да, аждарха ялы геплейәрди.

¹² Ол биринҗи җандара хызмат эдип, онуң бүтин ыгтыярыны амал эдйәрди, тутуш ер йүзүни ве онуң илатыны өлүм ховплы ярасы битен җандара сежде этмәге меҗбур эдйәрди.

¹³ Бу икинҗи җандар улы аламатлары гөркезйәрди, хатда ынсанларың гөзлериниң алнында гөкден ере от хем ягдырярды.

¹⁴ Бу җандар биринҗи җандарың адындан аламатлар гөркезип, ер йүзүниң илатыны алдава салярды. Ол гылыч билен өлүм ховплы яра салнандыгына гарамаздан, дирелен җандарың хейкелини ясамагы илата буюрды.

¹⁵ Оңа җандарың хейкелине җан берме гүйҗи берилди. Җандарың хейкели гепләп башлады-да, өзүне сежде этмейәнлери өлдүртди.

¹⁶ Икинҗи җандар хемме ынсанлары: кичилери ве улулары, байлары ве гарыплары, азатлары ве гуллары саг элине я-да маңлайына тагма басдырмага меҗбур этди.

¹⁷ Ол җандарың тагмасы болмадыклара зат сатын алмага я-да сатмага ругсат бермейәрди. Бу тагма җандарың адыны я-да адының саныны аңладяндыр.

¹⁸ Бу ерде даналык герекдир. Дүшби адам, гой, бу җандарың саныны хасаплап чыкарсын, чүнки бу сан белли бир адамы аңладяндыр. Онуң саны-да алты йүз алтмыш алтыдыр.