2 Şamuwel 7 - Мукаддес Китап

7‑нҗи бап Реббиң Давуда берен вадасы

¹ Давут патышаның өз көшгүнде орнашан, Реббиң оны даш-төверегиндәки әхли душманларындан горап, оңа рахат дурмуш берен дөврүди.

² Шол гүнлерде патыша Натан пыгамбере: «Серет, мен-ә кедр агаҗындан гурлан көшкде яшаярын, Худайың сандыгы болса бир чадырда дур» дийди.

³ Натан Давуда: «Ислән задыңы эдибер, себәби Реб сениң билендир» дийди.

⁴ Эмма хут шол гиҗе Натана Реббиң сөзи аян болды:

⁵ «Бар, гулум Давуда Реб шейле диййәр дий: „Маңа месген тутар ялы өй гурҗак сенми?

⁶ Мен ысрайыл халкыны Мүсүрден алып чыкан гүнүмден бәри өйде месген тутмадым; чадырымы ондан-оңа гөчүрип яшап йөрдүм.

⁷ Тутуш Ысрайыл билен болан ерлеримиң әхлисинде Өз халкым Ысрайыла баштутанлык этмеги буйран сердарларымың, хей, биринден: ‘Нәме үчин Маңа кедр агаҗындан өй гурмадыңыз?’ дийип сорадыммы?“

⁸ Инди сен Мениң гулум Давуда Хөкмүрован Реб ене-де шейле диййәр дий: „Мен сени мейданда гоюн бакып йөрен ериңден алып, Өз халкым Ысрайылың хөкүмдары этдим.

⁹ Нирә гитсең яныңда болдум, өңүңдәки әхли душманларыңы гырып ташладым. Инди болса ер йүзүндәки бейик адамларың ады кимин сениң адыңы беленде гөтерҗек.

¹⁰ Өз халкым Ысрайыл үчин бир ер тайынлап, олары шол ерде ерлешдирҗек. Шейдип, олар өз ерлеринде яшарлар. Мундан бейләк оларың рахатлыгы бозулмаз.

¹¹ Халкым Ысрайыла сердарлар беллән дөврүмден бәри сүтем эдишлери ялы, бетгылык адамлар инди олара сүтем этмезлер. Мен сени әхли душманларыңдан горап саклаҗак. Мен-Реб сениң үчин бир өй бина этҗекдигими җар эдйәрин.

¹² Пейманың долуп, ата-бабаларыңа говшаныңда, ериңе өз оглуңы, өз билиңден өнен зүрядыңы тагта чыкарып, онуң патышалыгыны кувватландырарын.

¹³ Мениң үчин өйи ол гурар. Мен онуң шалык тагтыны бакы беркарар эдерин.

¹⁴ Мен оңа Ата, ол болса Маңа огул болар. Гүнә газанайса велин, оны атаның оглуны таяк билен җезаландырышы ялы, Мен хем оны җезаландырарын.

¹⁵ Йөне Шавулы махрум эдишим ялы, оны Өз садык сөйгимден махрум этмерин.

¹⁶ Сениң неслиң хем шалыгың Мениң хузурымда бакы беркарар болар. Шалык тагтың бакы довам эдер“».

¹⁷ Шейлеликде, Натан тутуш бу аянлыгы, ягны Реббиң сөзлерини Давуда гүррүң берди.

Давудың догасы

¹⁸ Соңра Давут гелип, Реббиң хузурында отурды-да, шейле дийди: «Я Хөкмүрован Реб, мен ким, мени шейле дереҗә етирер ялы мениң машгалам ким?

¹⁹ Я Хөкмүрован Реб, бу затлары хем аз гөрйән ялы, Сен Өз гулуң неслиниң гелҗеги хакында хем сөз бердиң. Я Хөкмүрован Реб, Сен ынсанлар билен адатча шейле иш салышяңмы?!

²⁰ Мен Саңа башга нәме дийип билерин?! Я Хөкмүрован Реб, Сен Өз гулуңы танаярсың ахырын!

²¹ Өз сөзүңиң хатырасына, Өз гөвүн ислегиңе гөрә бу бейик иши эдип, гулуңа билдирдиң.

²² Эй, Хөкмүрован Реб, Сен бейиксиң! Саңа тай гелҗек ёкдур, Сенден башга Худай ёк! Муны өз гулакларымыз билен эшитдик.

²³ Ер йүзүнде Сениң халкың Ысрайыла тай гелҗек халк бармыка?! Өз халкым болсун дийип, Сен оны Мүсүр гулчулыгындан халас этдиң, бейик хем айылганч ишлер билен Өз адыңы шөхрата беслемек үчин бейлеки миллетлери ве оларың худайларыны оларың өңүнден ковуп чыкардың.

²⁴ Хемишелик Өз халкым болсун дийип, халкың Ысрайылы Өзүң үчин эбеди халк этдиң. Я Реб, Сен оларың Худайы болдуң.

²⁵ Инди болса, Сен, я Худайымыз Реб, Өз гулуң хем онуң несли хакда айдан сөзүңи эбеди сакла-да, дийшиң ялы эт!

²⁶ Гой, ынсанлар „Хөкмүрован Реб Ысрайылың Худайыдыр“ дийип, Сениң адыңы эбедилик беленде гөтерсинлер. Гулуң Давудың несли Сениң өңүңде кувватлансын.

²⁷ „Себәби, эй, Ысрайыл Худайы Хөкмүрован Реб, Сениң неслиңи бакы беркарар эдерин“ дийип, гулуңа Өзүң аян этдиң. Шоңа гөрә-де, гулуң Саңа йүзленип, шу дилеги окамага милт этди.

²⁸ Я Хөкмүрован Реб, Сен Худайсың, Сениң сөзлериң хакдыр. Шу ягшылыклары гулуңа Сен вада этдиң.

²⁹ Өз хузурыңда эбеди галсын дийип, гулуңың неслине пата бермек, гой, Саңа хош гөрүнсин! Себәби, я Хөкмүрован Реб, муны Өзүң сөз бердиң. Сениң патаң билен, гой, гулуңың несли бакы паталы болсун!»