2 Şamuwel 19 - Мукаддес Китап

19-нҗы бап Ёвап Давуда кәейәр

¹ «Патыша Абшалом үчин аглап, онуң ясыны тутяр» дийип, Ёваба хабар бердилер.

² Ол гүнки еңиш тутуш гошун үчин яса өврүлди. Себәби шол гүн гошун патышаның өз оглы үчин хасрат чекйәндигини эшитди.

³ Шол гүн Давудың эсгерлери эдил урушдан гачан ялы болшуп, утаншып ювашлык билен гала гирдилер.

⁴ Патыша йүзүни ашак салып: «Вах, оглум, Абшалом! Җан оглум, җан оглум, Абшалом!» дийип, гаты сеси билен мөңңүрип аглаярды.

⁵ Ёвап патышаның өйүне гелип, оңа шейле дийди: «Сен бу гүн өзүңиң, огул-гызларыңың, аялларыңдыр гырнакларыңың җаныны халас эден эсгерлериңиң йүзүни ере салдың.

⁶ Себәби өзүңи йигренйәнлери сөйүп, өзүңи сөййәнлери йигрендиң. Сен гошунбашыларыңдыр эсгерлериңиң өзүң үчин хич кимдигини бу гүн ап-айдың этдиң. Эгер-де Абшалом дири галып, бизиң әхлимиз өлен болсак, онда сениң шатланҗак экендигиңе мен анык гөз етирдим.

⁷ Инди бар-да, өз адамларың билен мылакатлы геплеш, Ребден ант ичйәрин, эгер гитмесең, шу гиҗе яныңда бир адамам галмаз. Бу болса сениң үчин яшлыгыңдан тә хәзире ченли гөрен яманлыкларыңың барындан бетер болар».

⁸ Патыша турды-да, дервезәниң агзына барып отурды. Муны тутуш гошуна хабар бердилер. Әхли гошун патышаның хузурына гелди. Шол вагт ысрайылларың әхлиси өз өйлерине гачып гитдилер.

Давут Иерусалиме доланяр

⁹ Ысрайыл тирелериниң әхлиси: «Давут бизи душманларымызың элинден ве пилиштлилерден халас этди. Ол Абшалом зерарлы юртдан гачды.

¹⁰ Башына яг гуюп, өзүмизе патыша гоян Абшаломымыз-а урушда өлди. Инди патышаны ызына гетирмек барада нәме үчин дил ярмаярсыңыз?» дийип, өзара җеделлешйәрдилер.

¹¹ Давут патыша Яхуданың яшулуларына айтмак үчин, Садок билен Абятар руханыдан шейле хабар иберди: «Патышаны өйүне гайтарып гетирмекде, соңа галасыңыз гелйәрми? Тутуш Ысрайылың айданлары патыша етди.

¹² Сиз мениң гарындашларым, сиз мениң өз сүегимден ве тенимденсиңиз. Шонда-да патышаны өйүне гайтарып гетирмекде, соңа галасыңыз гелйәрми?»

¹³ Эмаса болса шу сөзлерими айдың: «Сен мениң өз сүегимден ве тенимден дәлми нәме? Эгер шу пурсатдан башлап, Ёвабың ерине мениң гошунбашым болмасаң, гой, Худай маңа-да шоны, хатда ондан бетерини гөркезсин».

¹⁴ Шейлеликде, Давут бир адам ялы эдип, яхудаларың әхлисиниң көңлүни өзүне баглады. Олар: «Әхли адамларыңам ал-да, гел» дийип, патыша хабар ёлладылар.

¹⁵ Шейдип, патыша ызына, Иордана доланып гелди. Яхудалар оны гаршыламак хем-де Иордан дерясындан гечирмек үчин Гилгала гелдилер.

¹⁶ Бахурымдан беняминли Гераның оглы Шимги, Давут патышаны гаршыламак үчин, яхудалар билен ховлугышып эңип гелйәрдилер.

¹⁷ Онуң янында беняминден мүң адам барды. Шавулың машгаласының хызматкәри Сиба он бәш оглуны хем-де йигрими хызматкәрини янына алып, патышаның өңүнден Иордан дерясындан гечди.

¹⁸ Олар патышаның өй-ичерисини гечирмек үчин ве онуң хузурында ислән задыны берҗай этмек үчин, деряның сай еринден гечдилер. Патыша Иордан дерясындан гечен бадына, Гераның оглы Шимги онуң өңүнде тагзым эдип,

¹⁹ шейле дийди: «Җенабым, мени гүнәли хасапламаң ве ша хезретлериниң Иерусалимден чыкан гүни өз гулуңызың эден яманлыгыны ятламаң, оны гөвнүңизе алмаң.

²⁰ Себәби мен гулуңыз өзүмиң гүнәкәрдигими билйәрин. Шоңа гөрә-де, мен шу гүн Юсубың несиллеринден илкинҗи болуп, сиз ша хезретлерини гаршыламага гелдим».

²¹ Серуяның оглы Абышай: «Нәме үчин Шимги өлдүрилмели дәл, ол Реббиң сечип-сайланына гаргады ахырын» дийди.

²² Эмма Давут шейле дийди: «Эй, Серуяның огуллары, бу гүнки гүн мениң билен душман болар ялы, бизиң арамызда нәме бар? Мен бу гүн өзүмиң Ысрайылың шасыдыгымы билмейәринми нәме? Бу гүн Ысрайылда хич ким өлдүрилмез».

²³ Патыша ант ичип, Шимгә: «Сен өлмерсиң» дийди.

²⁴ Шавулың агтыгы Мепибошет Давуды гаршыламага гелди. Патышаның гиден гүнүнден тә ол саг-саламат доланып гелйәнчә, ол өз аякларыны-да, гейимлерини-де ювманды, сакгалыны хем беҗермәнди.

²⁵ Ол патышаны гаршыламак үчин Иерусалимден геленде, патыша оңа: «Мепибошет, сен нәме үчин мениң билен гитмедиң?» дийди.

²⁶ Ол шейле җогап берди: «Эй, ша хезретлери, мени хызматкәрим алдады. Мен оңа: „Эшеги гаңңалайын-да, оңа мүнүп, патыша билен гидейин“ дийдим, себәби мен гулуң агсак.

²⁷ Эмма ол сиз ша хезретлериниң янында мен гулуңыза төхмет атды. Эмма ша хезретлери мениң үчин Худайың перишдеси ялыдыр. Инди нәме эдерин дийсеңиз, ине, мен.

²⁸ Какамың әхли гарындашлары ша хезретлериниң өңүнде өлдүрилмәге дегишли болуп дурка, мен гулуңызы өз сачагыңызың башындакыларың арасында отуртдыңыз. Шондан соң патыша шикаят этмәге нәме хакым бар?»

²⁹ Патыша оңа: «Өз ягдайларың хакында гүрлемегиң хаҗаты ёк. Мен саңа ве Сиба ери пайлашмагы буйрук берйәрин» дийди.

³⁰ Мепибошет патыша: «Ша хезретлериниң саг-саламат өйүне гелендигине гөрә, гой, хеммесини ол алсын» дийди.

³¹ Гилгатлы Барзыллай Рогелим галасындан гелди. Ол Иордан дерясындан патыша билен биле гечип, оны уградып барярды.

³² Ол җуда гаррыды – сегсен яшындады. Патыша Маханайымда боланда, Барзыллай оны иймит билен үпҗүн эдипди, чүнки ол җуда гурплы адамды.

³³ Патыша Барзыллая: «Мениң билен гидибер, Иерусалимде ийип-ичҗегиңи өзүм алада эдерин» дийди.

³⁴ Эмма Барзыллай патыша шейле дийди: «Патыша билен Иерусалиме гидер ялы, мениң өмрүмиң ене нәче йылы галдыка?

³⁵ Хәзир мен сегсен яшымда, гөвне якымлы-якымсыз затлары сайгарып билемок. Мен гулуң өз ийип-ичйән затларымың тагамыны-да билемок. Эркегу-аял багшыларың сеслерини эшидип билемок. Шейле болса, нәме үчин мен гулуң ша хезретлерине йүк болсун?!

³⁶ Гулуң болан мен патыша билен диңе бираз ёл йөрәп, оны Иордан дерясындан гечирмек ислейәрин. Патыша нәме үчин мени бейле сылагламалы?

³⁷ Мен гулуң ызыма гайдып, өз галамда, какамың, эҗемиң губурларының голайында өлейин. Йөне, ине, шу ерде гулуң Кимхам бар. Ша хезретлери билен, гой, ол гидәйсин. Сенем гөвнүңе җай болан зады онуң үчин эт» дийди.

³⁸ Патыша оңа: «Кимхам мениң билен гидер, мен хем онуң үчин сениң ислән задыңы эдерин, хава, әхли ислән задыңы мен сениң үчин эдерин» дийди.

³⁹ Тутуш гошун Иордан дерясындан гечди, патыша-да гечди. Ол Барзыллайы огшап, оңа пата берди; Барзыллай өз өйүне гайтды.

⁴⁰ Патыша Гилгала тарап ёла дүшди, Кимхам хем онуң билен биле гитди. Тутуш яхуда халкы ве ысрайыл халкының ярысы патышаны угратды.

Ысрайылың нәгилелиги ве Шебаның гозгалаңы

⁴¹ Бүтин Ысрайылың халкы патышаның янына гелип, оңа: «Нәме үчин гарындашларымыз яхудалар сизи огурладылар ве патышаны машгаласы хем адамлары билен биле Иордан дерясындан гечирдилер?» дийди.

⁴² Тутуш яхудалар ысрайыллара: «Себәби патыша бизиң якын гарындашымыз. Нәме үчин муңа гахарыңыз гелйәр? Биз, хей, патышаның хасабына бир зат ийдикми я патыша бизе серпай япдымы?» дийдилер.

⁴³ Эмма ысрайыллар яхудалара: «Давут патышада пайымыз сизиңкиден көпдүр, он пайымыз бар. Шонда-да нәме үчин бизи әсгермезлик этдиңиз? Патышаны ызына гетирмекде илкинҗи сөз бизиңки болмалы дәлми нәме?» дийип җогап бердилер. Эмма яхудаларың сөзи ысрайылларыңкыдан газаплы болуп чыкды.