2 Şamuwel 15 - Мукаддес Китап

15‑нҗи бап Абшалом гозгалаң турузяр

¹ Шондан соң Абшалом бир сөвеш арабасыны, атлары хем-де өз өңүнден йөрәр ялы элли адам тайярлады.

² Абшалом даң билен туруп, галаның дервезесиниң голайында дурарды. Эгер кимдир бири хайсыдыр бир даваны чөзмек үчин, патышаның хузурына бармак ислесе, Абшалом оны янына чагырып: «Хайсы галадан боларсың?» дийип сорарды. Гелен: «Гулуң Ысрайылың пылан тиресинден» диерди.

³ Абшалом: «Сен мамла, айдяның хак, йөне шаның янында сени диңләре адам ёк» дийип җогап берерди.

⁴ Ол: «Юрда диңе өзүм сердар болсадым! Мен давалы меселе билен я-да башга бир иш билен яныма геленлериң әхлисиниң ишине адалатлы середердим» диерди.

⁵ Шейле хем кимдир бири оңа тагзым этмек үчин голайлашмак ислесе, элини узадып оны багрына басарды-да, огшарды.

⁶ Абшалом шаның янына арз-шикаят билен гелен хер бир ысрайыллы билен шейле эдерди. Шейдип, ол ысрайыл халкына өзүни алдырды.

⁷ Дөрт йылдан соң Абшалом Давут патыша: «Ругсат берсең, Хеброна гидип, Реббе эден касамымы ерине етирейин.

⁸ Мен гулуң Сирия юрдуның Гешур галасында яшаяркам, „Эгер Реб мени Иерусалиме гайтарып элтсе, мен Оңа Хебронда сежде эдерин“ дийип касам эдипдим» дийди.

⁹ Патыша оңа: «Аркайын гидибер» дийди. Шейдип, ол Хеброна гитди.

¹⁰ Эмма ол: «Шахдан эдилен сурнай сесини эшиден бадыңыза: „Абшалом Хебронда патыша болды!“ дийип ыглан эдерсиңиз» диен хабар билен Ысрайылың әхли тирелериниң арасына гизлин чапарлар ёллады.

¹¹ Иерусалимден чагырылан ики йүз адам хем Абшалом билен биле гитди. Олар болан ишлерден бихабар болансоң, ак гөвүн билен Абшаломың ызына дүшдүлер.

¹² Абшалом гурбанлык беренде, адам иберип, Давудың геңешчиси гилолы Ахытопели чагырып гетиртди. Гүйчли дилдүвшүк болды. Абшаломың дашына үйшйәнлериң саны барха артярды.

Давут Иерусалимден гачяр

¹³ Бир чапар гелип: «Ысрайылларың йүреги Абшалома багланыпдыр» дийип, Давуда хабар берди.

¹⁴ Давут Иерусалимде өзи билен биле болан әхли адамларына: «Ханы, болуң, гачалың! Ёгсам, бизе Абшаломдан гутулма ёкдур. Ховлукмасак, ол ызымыздан етип, бизи тутар, башымыза бела гетирер ве галадакылары гылычдан гечирер» дийди.

¹⁵ Патышаның адамлары оңа: «Ша хезретлери нәме ислесе, сизиң гулларыңыз шоңа разы» дийдилер.

¹⁶ Шейдип, патыша тутуш машгаласыны ызына тиркәп, ёла чыкды. Ол он гырнак аялыны өе серетмек үчин гоюп гитди.

¹⁷ Патыша әхли адамларыны алып, ёла дүшди. Олар галаның четинде сакландылар.

¹⁸ Шаның әхли адамлары онуң өңүнден гечдилер. Әхли керетлер, пелетлер хем-де Гат галасындан шаның ызына дүшүп гайдан алты йүз адам онуң өңүнден гечдилер.

¹⁹ Патыша гатлы Ытая шейле дийди: «Сен нәме үчин бизден галман гелйәрсиң? Ызыңа гайт-да, тәзе патыша билен болубер. Себәби сен юрдундан ковлан гелмишексиң.

²⁰ Сениң гелениң дүйн дәлми, бу гүнем мен сени өзүмиз билен биле сергездан эдейинми? Онсоңам нирә барянымы өзүмем билемок. Сен гайт, илдешлериңи-де өзүң билен әкит. Реб сизе мерхемет этсин хем вепалылык гөркезсин».

²¹ Эмма Ытай Давут патыша: «Ребден хем-де ша хезретлеринден ант ичйәрин; ха өлүм болсун, ха өмүр – пархы ёк, ша хезретлери ниреде болса, гулуңыз хем шол ерде болар» дийди.

²² Давут Ытая: «Боляр, бар геч» дийди. Ытай янындакы әхли адамларыдыр бала-чагалары билен билеликде гечди.

²³ Давудың адамлары гечип барярка, тутуш юрт нала чекип аглады. Патыша тутуш гошуны билен Кидрон дересинден гечип, чөле тарап ёла дүшди.

²⁴ Абятар беленде чыкып дурды, Садок хем әхли левилер билен Худайың Әхт сандыгыны гөтерип алып барярды. Адамларың бары галадан чыкып болянча, олар Худайың сандыгыны ерде гойдулар.

²⁵ Патыша Садога шейле дийди: «Худайың сандыгыны ызына гала әкит. Эгер мен Реббиң назарында мерхемет тапан болсам, Ол мени ене-де ызыма гайтарып гетирер; сандыгы хем онуң дурян ерини гөрмек маңа ене миессер эдер.

²⁶ Эмма Реб: „Мен сенден разы дәл“ дийәйсе, онда, ине, мен; исләнини эдәйсин».

²⁷ Патыша Садок рухана шейле дийди: «Сен өңден гөрүҗисиң! Оглуң Ахымагасы хем-де Абятарың оглы Ёнатаны яныңа ал-да, Абятар билен биле саг-саламат гала гайт.

²⁸ Сизден бир хабар алянчам, чөлде – деряның сай еринде гарашарын».

²⁹ Шейдип, Садок билен Абятар Худайың сандыгыны гөтерип, ызына Иерусалиме әкитдилер ве өзлери хем шол ерде галдылар.

³⁰ Давут аглап-эңрәп Зейтун дагына чыкды. Башында өртүги барды, аяклары ялаңачды. Онуң янындакыларың-да әхлисиниң башлары өртүлгиди, гидип барышларына оларам аглаярдылар.

³¹ «Ахытопел Абшаломың янында – дилдүвшүге гатнашанларың арасында» дийип, Давуда хабар бердилер. Давут: «Я Реб, Ахытопелиң маслахатларыны пуҗа чыкармагыңы дилейәрин» дийди.

³² Давут Худая сежде эдилйән белентлигиң үстүне чыканда, онуң билен душушмак үчин арк уругындан якасыны йыртып, башындан гум совран Хушай диен адам гелди.

³³ Давут оңа шейле дийди: «Эгер мениң билен биле гитсең, маңа йүк боларсың.

³⁴ Сен говусы гала гит-де, Абшаломың янына барып, какасына хызмат эдишиң ялы, оңа-да хызмат этҗекдигиңи айт. Шейтсең, Ахытопелиң мен бабатдакы маслахатыны пуҗа чыкарып билерсиң.

³⁵ Руханылар Садок билен Абятар хем шол ерде сениң яныңда боларлар. Ша көшгүнден эшиденлериңи шолара айдарсың.

³⁶ Садогың оглы Ахымагас билен Абятарың оглы Ёнатан хем шол ердедир. Шоларың үсти билен алан маглуматларыңы маңа етирерсиң».

³⁷ Шейдип, Давудың досты Хушай Иерусалиме гелди. Шол вагт Абшалом гала гирип барярды.