2 Patyşalar 6 - Мукаддес Китап

6-нҗы бап Палта сувуң йүзүне чыкяр

¹ Пыгамберлер топары Эляша шейле дийдилер: «Гөршүң ялы сениң баштутанлыгыңда яшаян еримиз бизе гаты дарлык эдйәр.

² Иордан дерясына гидип, хер биримиз ол ерден пүрс йыгнап, шо тайда яшарымыз ялы, җай гурмага бизе ругсат эт». Эляша пыгамбер олара гитмәге ругсат берди.

³ Онсоң пыгамберлериң ичинден бири оңа: «Сен хем өз гулларың билен гидәй» дийип ялбарды. Эляша хем: «Боляр» дийип җогап берди.

⁴ Шейдип, Эляша пыгамбер олар билен гитди. Олар Иордан дерясына гелип, агач чапмага башладылар.

⁵ Олардан бири агач чапып йөркә, палтасы учуп гидип, сува гачды. Ол хем бар сесине гыгырып: «Вах, җенабым, ол аманат затды» дийди.

⁶ Онсоң Худайың адамы: «Ол нирә гачды?» дийип сорады. Ол Эляша пыгамбере палтаның гачан ерини гөркезенде, Эляша бир чыбык кесип алып, оны эдил палтаның гачан ерине оклап, демир палтаны сувуң йүзүне чыкартды.

⁷ Эляша: «Ал оны» дийди. Ол адам элини узадып, палтаны алды.

Эляша пыгамбер ве Сирия гошуны

⁸ Сирия патышасы Ысрайылың гаршысына урушярка өз нөкерлери билен геңешип, олара дүшелгесиниң ниреде болҗакдыгыны айтды.

⁹ Эмма Худайың адамы Ысрайыл патышасына шол ерден гечмән, әгә болмагыны дуйдурып хабар ёллады, чүнки сириялылар шол ерде букуда отырдылар.

¹⁰ Ысрайыл патышасы Худайың адамының дуйдуран еринде яшаян адамлара хабар ёллады ве олар хабардар болдулар. Эляша шол ер барада диңе бирки гезек дәл-де, бирнәче гезек дуйдурыш берди.

¹¹ Сирия патышасының муңа гаты гахары гелди. Ол өз нөкерлерини чагырып, олардан: «Ханы, маңа айдың, бизиңкилерден ким Ысрайыл патышасы билен арагатнашык саклаяр?» дийип сорады.

¹² Онсоң онуң нөкерлериниң бири шейле дийди: «Хич ким, җенап патышам. Ысрайылда Эляша пыгамбер бар. Ол хатда сениң ятян отагыңда сөзлейән хер бир сөзүңи-де Ысрайыл патышасына етирйәр».

¹³ Патыша: «Гидиң-де, оны тапың. Мен адам иберип, оны эле саларын» дийди. Патыша: «Эляша Дотанда» дийип хабар берилди.

¹⁴ Шейлелик билен патыша ол ере атлар, сөвеш арабалары билен улы гошун иберди. Олар гиҗе гелип, галаның дашыны габадылар.

¹⁵ Худайың адамының хызматкәри ирден туруп, дашары чыкды. Гөрсе, атлар ве сөвеш арабалары билен гелен Сирия гошуны галаның даш-төверегини габапдыр. Хызматкәри оңа: «Вах, җенабым, биз инди нәме эдерис?» дийип гыгырды.

¹⁶ Эляша: «Горкма, чүнки бизиң янымыздакыларың саны оларыңкыдан көпдүр» дийип җогап берди.

¹⁷ Онсоң Эляша дилег эдип: «Эй, Реб, мениң хызматкәримиң гөзлерини ачай, гой, ол гөрсүн» дийди. Реб Эляшаның хызматкәриниң гөзлерини ачды. Хызматкәр дагда Эляшаның төверегиниң атлардыр сөвеш арабалары сыпатындакы отдан долудыгыны гөрди.

¹⁸ Сириялылар Эляшаның үстүне хүҗүм эденлеринде, ол Реббе дилег эдип: «Бу халкың гөзлерини көр эт» дийди. Реб Эляшаның дилег эдиши ялы оларың гөзлерини көр этди.

¹⁹ Эляша олара: «Гөзлейән адамыңызы бу ерден тапып билмерсиңиз, чүнки сиз ялңышлык билен шу ере гелипсиңиз. Мениң ызыма дүшүң, мен сизи гөзлейән адамыңызың янына әкидейин» дийди. Шейдип, Эляша сириялылары Самария гетирди.

²⁰ Олар Самария гирен бадына, Эляша дилег эдип: «Эй, Реб, буларың гөзлерини ач, гой, олар гөрсүнлер» дийди. Реб оларың гөзлерини ачды. Олар өзлериниң Самариядадыгыны гөрдүлер.

²¹ Ысрайыл патышасы сириялылары гөрүп, Эляшадан: «Җенабым, булары гырып ёк эдейинми? Булары өлдүрейинми?» дийип сорады.

²² Эляша шейле җогап берди: «Ёк, булары гырма! Сен гырҗак болян адамларыңы өз гылыҗың, өз яйың билен басып алдыңмы нәме? Оларың өңлеринде ийип-ичерлери ялы чөрек ве сув гой. Шондан соң олар өз хөкүмдарларының янына гитсинлер».

²³ Шейдип, патыша олар үчин гаты көп нахар тайярлады. Сириялылар ийип-ичип боланларындан соңра патыша олары өз ёлларына угратды. Сириялылар өз хөкүмдарларының янына гитдилер. Шондан соң олар узак вагтлап Ысрайылың үстүне хүҗүм этмедилер.

Самариядакы ёвуз ачлык

²⁴ Бираз вагт геченден соң, Сирияның патышасы Бенхадат әхли гошуны топлап, Самарияның гаршысына йөрише чыкып, онуң дашыны габады.

²⁵ Габав эдилен Самарияда элхенч ачлык башланды. Самария халкы бир эшегиң келлесини сегсен күмүш теңңә, бир шакәсе кепдери дерисини болса бәш күмүш теңңә сатды.

²⁶ Ысрайыл патышасы галаның диварының үстүнден гечип барярка, бир аял: «Эй, җенап патышам, көмек эт» дийип гыгырды.

²⁷ Патыша хем: «Ёк, гой, Реб саңа көмек этсин. Мен саңа нәхили көмек эдейин? Менде не бугдай бар, не-де шерап» дийди.

²⁸ Патыша ондан: «Нәме арз-шикаятың бар?» дийип сорады. Аял шейле җогап берди: «Бу аял маңа: „Сен өз оглуңы бер, биз шу гүн оны иерис, эртир болса мениң оглумы иерис“ дийди.

²⁹ Шейдип, биз мениң оглумы биширип ийдик. Эртеси гүн мен оңа: „Оглуңы бер, иели“ дийдим. Эмма ол оглуны гизләпдир».

³⁰ Патыша бу аялың айдан затларыны эшидип, якасыны йыртды. Патыша галаның диварының үстүнден гечип барярка, халк онуң эшиклериниң астындан җул геендигини гөрди.

³¹ Патыша ант ичип: «Эгер мен шу гүн Шападың оглы Эляшаның келлесини алмасам, гой, Худай маңа-да муны ве мундан хем бетерини гөркезсин» дийди.

³² Шейдип, патыша өз хузурындан бир чапары Эляшаның янына ёллады. Эляша өз өйүнде отырды. Яшулулар хем онуң билен биле отырдылар. Чапар гелип етмәнкә, Эляша яшулулара йүзленип, шейле дийди: «Бу ганхорың мениң келләми алмага бир чапары шу ере ёлланындан хабарыңыз бармы? Середип дуруң, шол чапар геленде, гапыны япың-да, оны ичери гиризмәң. Анха, онуң ызындан җенабының аяк сесем-ә эшидилйәр».

³³ Эляша олар билен гүрлешип отырка, патыша онуң янына гелип: «Мен нәме үчин мундан артык Реббе бил баглайын? Бу бетбагтчылыгы бизиң башымыздан индерен хут Реббиң Өзүдир!» дийди.