2 Patyşalar 4 - Мукаддес Китап

4‑нҗи бап Эляша пыгамбер гарып дул аяла көмек эдйәр

¹ Пыгамберлерден болан бир адамың аялы Эляша: «Гулуң әрим өлди. Сен билйәрсиң, гулуң Ребби сылап, ондан горкярды. Алгыдарымыз ики чагамы өзүне гул эдинмек үчин алып гитмәге гелипдир» дийип аглады.

² Эляша ондан: «Саңа нәхили көмек эдип билерин? Маңа айт, өйүңизде нәме бар?» дийип сорады. Ол аял: «Сениң гырнагыңың өйүнде бир голча ягындан башга зады ёк» дийип җогап берди.

³ Эляша шейле дийди: «Бар, дашары чык-да, әхли гоңшуларыңдан бош гап диле, нәче көп йыгнап билсең, шонча-да говы.

⁴ Онсоң огулларың билен биле ичери гирип, гапыны яп-да, йыгнан гапларыңа яг гуюп башла, доланларыны бир гапдала айыр-да гойыбер».

⁵ Ол аял Эляшаның янындан гайтды. Ол өйүне гелди-де, гапыны ичинден япды. Огуллары гаплары оңа гетирип берйәрдилер, ол долдурярды.

⁶ Гаплар доланда, аял оглуна: «Маңа ене бир гап гетирип бер» диййәрди. Оглы оңа: «Башга гап ёк» дийип җогап берди. Шондан соң яг гелмеси кесилди.

⁷ Ол аял Худайың адамының янына гелип, оңа бар болан зады гүррүң берди. Эляша: «Бар яглары сат-да, карзыңы үз, галаны хем огулларың билен гүзеран айламагыңыза етер» дийди.

Эляша пыгамбер шунемли гурплы аяла көмек эдйәр

⁸ Гүнлериң биринде Эляша Шунемиң үстүнден гечип барярды. Ол ерде бир гурплы аял онуң чөреге гелмегини хайыш этди. Шейдип, Эляша хер сапар шол ерден геченде, шол аялың өйүне чөреге барарды.

⁹ Ол аял адамсына шейле дийди: «Хемише янымыздан гечйән бу адамың Худайың мукаддес адамыдыгына гөз етирдим.

¹⁰ Гел, оңа үчекде бир кичиҗик отаг салып, онуң үчин ёрган-дүшек, сачак, отургыч ве чыра гоялы. Онсоң ол хер сапар бизе геленде, шол ерде болуп билер».

¹¹ Бир гүн Эляша олара гелди ве яңкы кичиҗик отага чыкып, шол ерде ятды.

¹² Эляша хызматкәри Гейхаза йүзленип: «Шунемли аялы чагыр» дийди. Хызматкәри оны чагырды. Бу аял гелип, хызматкәриң өңүнде дурды.

¹³ Эляша хызматкәрине йүзленип: «Аялдан: „Сен бизиң үчин шунча зәхмет чекипсиң. Саңа нәхили көмек эдип билерис? Сениң адыңдан патыша я-да серкерде билен геплешейинми?“ дийип сора» дийди. Аял хем: «Мен өз халкымың арасында яшаярын» дийип җогап берди.

¹⁴ Эляша хызматкәринден: «Мен онуң үчин башга нәме эдип билерин?» дийип сорады. Гейхазы оңа: «Догруданам, онуң оглы ёк, әри хем гарры» дийип җогап берди.

¹⁵ Эляша: «Аялы чагыр» дийди. Хызматкәри оны чагырды, аял гелип, гапының агзында дурды.

¹⁶ Эляша аяла йүзленип: «Ене бир йылдан, эдил шу вагт гуҗагыңда оглуң болар» дийди. Аял: «Ёк, җенабым, эй, Худайың адамы, гырнагыңы алдама» дийди.

¹⁷ Эмма ол аял гөврели болуп, Эляшаның оңа айдышы ялы, бир йылдан, эдил шол вагтда бир огул догурды.

¹⁸ Оглан улалып, гүнлериң биринде оракчыларың арасындакы какасының янына гитди.

¹⁹ Ол какасына: «Вай, келләм, келләм!» дийип гыгырансоң, какасы хызматкәрине: «Оны эҗесиниң янына әкит» дийди.

²⁰ Хызматкәр оны гөтерип, эҗесиниң янына гетирди. Чага гүнортана ченли эҗесиниң дызында отурып, онсоң өлди.

²¹ Эҗеси оны гөтерди-де, ёкары чыкарып, Худайың адамының дүшегинде ятырды. Онсоң ол гапыны япды-да, чыкып гитди.

²² Аял адамсыны чагырып: «Гайрат эдип, хызматкәрлериң бирини эшеги билен биле мениң яныма ибер. Мен тиз Худайың адамының янына гидип гелейин» дийди.

²³ Адамсы ондан: «Бу гүн айың башы дәл я-да Сабат гүни дәл. Сен нәме үчин онуң янына шу гүн гитҗек?» дийип сорады. Аялы хем: «Хемме зат говы, алада этме» дийип җогап берди.

²⁴ Аял эшеги гаңңалап, хызматкәрине: «Йөр, гаты сүр, өзүм айдянчам эшеги хаяллатма» дийди.

²⁵ Шейдип, аял Кармел дагына, Худайың адамының янына гелди. Худайың адамы аялы бир мензилден гөрүп, хызматкәри Гейхаза: «Серет, шунемли аял гелйәр!

²⁶ Сен тиз ылгап, аялың өңүнден чык-да, ондан: „Саг-саламатмысың, адамың саг-саламатмы? Чагаң саг-саламатмы?“ дийип сора» дийди. Аял хем: «Саг-саламатлыкдыр» дийип җогап берди.

²⁷ Аял дагдакы Худайың адамының янына барып, онуң аягына япышды. Гейхазы оны айырҗак болуп, оңа голай гелди, йөне Худайың адамы оңа: «Аяла дегме, чүнки онуң калбы аҗы хасратдан долудыр. Реб муны менден яшырды, маңа бу барада хич зат айтмады» дийди.

²⁸ Онсоң аял оңа: «Җенабым, мен сенден огул диледимми нәме? Мен саңа мени алдама диймедимми нәме?» дийди.

²⁹ Эляша Гейхаза шейле дийди: «Билиңи гуша-да, элиңе мениң хасамы алып, ёла дүш. Эгер сен ёлда кимдир бирине душайсаң, оңа салам берме, бири саңа салам берсе, онуң саламыны алма. Сен мениң хасамы чаганың йүзүне гой».

³⁰ Онсоң чаганың эҗеси: «Ребден хем-де сениң адыңдан ант ичйәрин. Мен сенсиз хич ере гымылдамарын» дийди. Шондан соң Эляша еринден туруп, ол аялың ызы билен гитди.

³¹ Гейхазы олардан өңинчә барып, хасаны чаганың йүзүне гойды, йөне чага демсиз-дүйтсүз ятырды. Гейхазы Эляшаның өңүнден чыкмага гитди. Ол оңа: «Чага энтек хем оя дәл» дийип хабар берди.

³² Эляша өе гиренде, дүшегинде ятан өли чаганы гөрди.

³³ Шейдип, ол ичери гирип, гапыны япды-да, Реббиң адына дилег этди.

³⁴ Онсоң ол дүшеге, чаганың ятан ерине гелип, агзыны онуң агзына, гөзлерини онуң гөзлерине, эллерини онуң эллерине гоюп, чаганың үстүне язылып ятды. Шондан соң чаганың эндамы йылап башлады.

³⁵ Эляша еринден туруп, отагда эйләк-бейләк гезмеледи. Онсоң ол ене-де дүшеге гечип, ятан чаганың үстүне язылып ятды. Чага еди гезек асгырып, гөзлерини ачды.

³⁶ Эляша Гейхазыны чагырып: «Шунемли аялы чагыр» дийди. Гейхазы оны чагырды. Аял Эляшаның янына гелди. Эляша оңа: «Оглуңы ал» дийди.

³⁷ Ол аял гелип, тагзым эдип, Эляшаның аягына йыкылды. Онсоң ол оглуны алып, чыкып гайтды.

Зәхерли чорба

³⁸ Эляша Гилгала доланып баранда, юртда ачлык хөкүм сүрйәрди. Пыгамберлер топары онуң өңүнде отырды. Эляша хызматкәрине йүзленип: «Улы газаны атар-да, пыгамберлере чорба биширип бер» дийди.

³⁹ Пыгамберлериң бири от йыгмак үчин чөле гитди. Ол ябаны үзүм агаҗыны тапды. Ол шол агаҗың мивесинден донуны долдурып йыгды. Ол ябаны мивелериң нәмедигини билмесе-де, олары дограп, газандакы чорбаның ичине атды.

⁴⁰ Чорбадан адамлара гуюп бердилер. Адамлар чорбаны дадып гөрүп: «Эй, Худайың адамы, газандакы чорбадан ийсек өлерис» дийип гыгырышдылар. Адамлар оны ийип билмедилер.

⁴¹ Эляша: «Маңа ун гетирип бериң» дийди. Онсоң ол уны газана атып: «Адамлара чорба гуюп бер, гой, олар ийсинлер» дийди. Шондан соң газандакы чорбаның зәхери айрылды.

Эляша пыгамбер йүз адамы доюряр

⁴² Багалшалышадан бир адам гелди. Ол Худайың адамы үчин хасылының илкинҗи етишен мивесинден оңа азык гетирди. Ол Эляша өз халтасында йигрими саны арпа чөреги билен тәзе бугдай сүммүллерини гетирип берди. Эляша: «Булары халка бер, гой, адамлар ийсинлер» дийди.

⁴³ Эмма хызматкәри оңа: «Буҗагазы мен йүз адамың өңүнде нәдип гояйын?» дийди. Эмма Эляша ене-де гайталап: «Муны халка бер, гой, адамлар ийсинлер, чүнки Реб шейле диййәр: „Хеммелер ийип доярлар ве нахар артып хем галар“» дийди.

⁴⁴ Шейдип, хызматкәр барҗа затлары адамларың өңүнде гойды. Олар нахардан ийип дойдулар ве Реббиң айдышы ялы нахар артып хем галды.