2 Patyşalar 11 - Мукаддес Китап

11‑нҗи бап Яхуда ша аялы Аталя

¹ Яхуда патышасы Ахазяның эҗеси Аталя оглуның өлдүрилендигини эшиден бадына, Ахазя патышаның тохум-тиҗиниң барыны өлдүртди.

² Эмма Ехорам патышаның гызы, Ахазя патышаның аял доганы Ехошеба патышаның өлдүрилмели огулларының ичинден Ёвашы огурлап, оны энекеси билен ятылян отагда гойды. Шейдип, Ехошеба Ёвашы Аталядан гизледи ве ол өлмән галды.

³ Ол Ехошеба билен алты йыллап Реббиң өйүнде гизленип гезди. Шол дөвүрде Аталя юртда шалык эдйәрди.

⁴ Единҗи йылда Ехояда руханы Кари гошунының йүзбашыларыны ве көшк гаравулларыны өз янына Реббиң өйүне чагырды. Онсоң Ехояда шол ерде олар билен әхт эдишди ве олара ант ичирип, соң Ахазя патышаның оглы Ёвашы олара гөркезди.

⁵ Ехояда баштутанлара шейле буйрук берди: «Сиз шейле эдиң: „Сабат гүни нобатчылыга гелениңизиң үчден бири патышаның көшгүни гаравулласын.

⁶ Бейлеки үчден бириңиз Сур дервезесини гаравуллаң. Үчүнҗи бөлегиңиз болса дервезеде бейлеки гаравулларың арка тарапында нобатма-нобат гаравулчылык эдиң.

⁷ Сизиң Сабат гүни нобатчылыкдан бошаян ики топарыңыз Реббиң өйүни гаравулламалыдыр.

⁸ Әхлиңизиң элиңиз яраглы болсун, сиз патышаның дашыны габарсыңыз. Сизе якынлашан адам өлдүрилсин. Патыша гирсе-чыкса янында болуң“».

⁹ Серкерделер Ехояда руханының табшыран затларыны онуң айдышы ялы ерине етирдилер. Оларың херси өз адамларыны Сабат гүни нобатчылык эденлери ве нобатчылык этмедиклери алып, Ехояда руханының янына гелдилер.

¹⁰ Ехояда руханы Давут патышаның Реббиң өйүндәки найзаларыны, галканларыны серкерделере берди.

¹¹ Гаравулларың херси эллери яраглы патышаны горамак үчин Реббиң өйүниң гүнортадан демиргазык тарапына ченли гурбанлык сыпасының ве өйүң төверегинде дурдулар.

¹² Онсоң Ехояда Ахазя патышаның оглы Ёвашы дашары чыкарып, башына тәч гейдирип, оңа патышалык әхтиң нусгасыны берди. Ёвашың башына яг гуюп, оны патышалыга белледилер. Гаравуллар Ёвашы патыша дийип ыглан этдилер. Олар эл чарпышып: «Яшасын патыша!» дийип гыгырышдылар.

¹³ Аталя гаравулларың ве адамларың сесини эшидип, халкың янына Реббиң өйүне гелди.

¹⁴ Гөрсе, ине, патыша адата гөрә сүтүниң янында дурды. Серкерделердир сурнайчылар-да патышаның янындадылар. Юрдуң бүтин халкы шатланып, сурнай чалярды. Аталя якасыны йыртып: «Хайынлык! Хайынлык!» дийип гыгырды.

¹⁵ Онсоң Ехояда руханы гошун йүзбашыларына: «Аталяны бу ерден чыкарың. Онуң ызына эерени гылычдан гечириң» дийип буйрук берди. Чүнки руханы: «Гой, ол Реббиң өйүнде өлдүрилмесин» дийипди.

¹⁶ Шейдип, олар Аталяны тутдулар. Оны Ат дервезесинден патышаның көшгүне гетирип, шол ерде өлдүрдилер.

¹⁷ Халк Реббиң халкы болар ялы, Ехояда Реббиң, патышаның ве халкың арасында әхт этди. Шейле хем патыша билен халкың арасында-да әхт этди.

¹⁸ Онсоң юрдуң бүтин халкы Багалың бутханасына барып, оны йыкды. Ондакы гурбанлык сыпаларыны, бутлары дөвүп, бөлек-бөлек эдип ташладылар. Олар Багалың руханысы Маттаны гурбанлык сыпаларының өңүнде өлдүрдилер. Онсоң Ехояда руханы Реббиң өйүне гаравуллар гойды.

¹⁹ Ол йүзбашылары, карилери, гаравуллары, юрдуң бүтин халкыны өзи билен алып гитди. Олар патышаны Реббиң өйүнден гаравулларың дервезесиниң ёлы билен көшге гетирдилер. Ёваш ша тагтында отурды.

²⁰ Шейдип, юрдуң бүтин илаты шат болды. Аталя патышаның өйүнде гылыч билен өлдүриленинден соң, шәхерде үмсүмлик болды.

²¹ Ёваш патышалык эдип башланда, еди яшындады.