1 Şamuwel 8 - Мукаддес Китап

8‑нҗи бап Халк патыша ислейәр

¹ Шамувел гаррап, яшы бирчене барансоң, өз огулларыны Ысрайыла сердар гойды.

² Онуң улы оглуның ады Ёвел, кичисиниң ады болса Абыяды. Олар Беершебаның сердарыдылар.

³ Шамувелиң огуллары өз какасының ёлундан гитмедилер; гайтам, диңе баямагың гамыны ийдилер, пара алдылар, адалатдан йүз дөндүрдилер.

^4-5 Ысрайылың әхли яшулулары йыгнанышдылар ве Рамада отурян Шамувелиң янына барып: «Инди сениң-ә яшың бирчене барды, огулларың болса сениң ызыңы тутмадылар. Шоңа гөрә, бейлеки миллетлерде болшы дей, үстүмизден хөкүмдарлык эдер ялы, бизе-де бир патыша белле» дийип, оңа йүз тутдулар.

⁶ Ысрайыл яшулуларының: «Бизе хөкүмдарлык эдер ялы патыша белле» диен сөзи Шамувеле ярамады. Шамувел Реббе дилег этди.

⁷ Реб Шамувеле шейле сесленди: «Халкың сөзүни соңуна ченли диңле. Чүнки олар сени дәл-де, Мениң өзлериниң патышасы болмагымы инкәр этдилер.

⁸ Өзлерини Мүсүрден алып чыкан гүнүмден бәри олар Менден йүз өврүп, кесеки худайлара ыбадат эдип гелйәрлер. Инди олар сен бабатда хем шейле этмегиң күл-күлүне дүшүпдирлер.

⁹ Сен инди олара гулак ас, йөне өз үстлеринден хөкүм сүрҗек патышаның йөретҗек дүзгүнлеринден олары мазалы хабардар эт».

¹⁰ Шамувел Реббиң сөзлерини өзүнден патыша талап эденлериң дыкгатына етирди.

¹¹ Ол булара шейле дийди: «Сизиң үстүңизден хөкүм сүрҗек патыша огулларыңызы гошунда гуллук этмәге меҗбур эдер: оларың кәбирлери сөвеш арабаларының сүрер, кәбирлери болса шаның сөвеш арабаларың өңүнден ылгар.

¹² Ол өзи үчин мүңбашылар ве эллибашылар белләр. Кимсине өз ерлерини агдардар, хасылыны йыгнадар, кимсине болса, уруш энҗамларыны ве өз сөвеш арабаларының шайларыны ясадар.

¹³ Гызларыңызы алып, атыр ясадар, ашпез эдер, чөрек биширдер.

¹⁴ Ша сизиң иң сайлама ерлериңизи, үзүмчиликлериңизи, зейтун багларыңызы элиңизден алып, өз хызматкәрлерине берер.

¹⁵ Өз гошунбашыларыдыр хызматкәрлерине бермек үчин, галла хем-де үзүм хасылыңызың ондан бир бөлегини элиңизден алар.

¹⁶ Ол сизи гул-гырнаксыз гояр, иң сайлама мал-гараларыңызы ве эшеклериңизи алып, олары өз хаҗатлары үчин уланар.

¹⁷ Доварларыңызың-да ондан бирини алар, өзүңиз болса онуң гулуна өврүлерсиңиз.

¹⁸ Шонда сиз өз сайлап-сечен патышаңызың элинден дады-перят эдерсиңиз. Эмма ол гүн Реб сизиң дадыңыза етишмез».

¹⁹ Барыбир халк Шамувелиң сөзүне гулак асмады. Олар: «Ёк! Бизде патыша болсун!

²⁰ Шейдип, биз хем бейлеки миллетлере меңзәрис. Бизиң үстүмизден патышамыз хөкмүрованлык эдер, өңүмизе дүшер, урушларымызда бизе баш болар» дийдилер.

²¹ Шамувел халкың әхли айданыны диңледи ве эшиденлерини Реббиң дыкгатына етирди.

²² Реб Шамувеле: «Диенлерини эт-де, олара бир патыша белле» дийди. Шамувел ысрайыллара: «Барың, хер ким өз галасына гайтсын» дийди.