1 Şamuwel 24 - Мукаддес Китап

24‑нҗи бап Давут Шавула рехимдарлык эдйәр

¹ Давут ол ерден гидип, Эйнгеди топрагындакы говакларда месген тутды.

² Шавул пилиштлилери ковмакдан гайдып геленде, «Давут Эйнгеди чөлүнде» дийип, оңа хабар бердилер.

³ Шавул тутуш Ысрайылың сайлама адамларындан үч мүңүсини янына алып, Давуды хем онуң адамларыны идәп, Даггечи гаясына тарап ёла дүшди.

⁴ Ол ёлуң якасындакы довар агылларына гелди. Шол ерде бир говак барды. Шавул аяк ёлы үчин шол говагың ичине гирди. Шол вагт Давут адамлары билен биле говагың төрүнде отырды.

⁵ Адамлары Давуда йүзленип: «Реббиң саңа „Душманыңы элиңе берерин, сен оңа ислән задыңы эдерсиң“ диен гүни, ине, шу гүндүр» дийдилер. Давут ассырынлык билен барып, Шавулың донуның сыныны кесди.

⁶ Муңа Давудың йүреги гопан ялы болуп гитди.

⁷ Ол адамларына шейле дийди: «Җенабыма, Реббиң сайлан адамына бейле зат этмекден, оңа гаршы эл гөтермекден Реббиң Өзи сакласын, чүнки ол Реббиң сечип-сайланыдыр».

⁸ Шейдип, Давут өз адамларына кәеди ве олара Шавулың гаршысына урушмага ругсат бермеди. Шавул болса говакдан чыкып, өз ёлуна гитди.

⁹ Соңра Давут хем говакдан чыкды-да: «Эй, җенабым, патышахым!» дийип, Шавулың ызындан гыгырды. Шавул ызына гаранда, Давут йүзүни ере берип, оңа тагзым этди.

¹⁰ Соңра ол Шавула: «„Давут саңа яманлык этмек ислейәр“ диййәнлериң сөзүне нәме үчин ынанярсың?

¹¹ Шу гүн говагың ичинде Реббиң өзүңи мениң элиме берендигини өз гөзлериң билен гөрдүң. Сени өлдүрмеги талап эденлеринде-де, мен саңа рехим этдим. Мен олара: „Өз җенабыма эл галдырмарын, чүнки ол Реббиң Өз сечип-сайланыдыр“ дийдим.

¹² Эй, атам, донуңдан кесилен элимдәки шу кесиндини гөрйәңми, ине, серет. Донуңың сынындан кесип алдым, йөне сени өлдүрмедим. Саңа яманлык этмек я-да хайынлык этмек ниетимиң ёкдугы шундан хем белли ахырын. Мени өлдүрмек үчин аңтап йөренем болсаң, мен сениң өңүңде гүнә газанмадым.

^13-14 Икимизе, гой, Реб казылык этсин. Мениң арымы сенден, гой, Реб алсын. Көнелериң „Яманлык ямандан чыкар“ дийишлери ялы, мен саңа гаршы эл гөтермерин.

¹⁵ Ысрайыл патышасы кимиң гаршысына чыкды? Сен кими ызарлап йөрсүң? Хайсыдыр бир итиң маслыгынымы я бир бүрәними?

¹⁶ Гой, бизе Реб казылык этсин ве хөкүм чыкарсын. Гой, муңа Онуң Өзи серетсин, мени горасын ве мени сениң элиңден халас этсин».

¹⁷ Давут сөзүни гутаранда, Шавул: «Давут, оглум, бу асыл сенмидиң?» дийип, мөңңүрип аглады.

¹⁸ Ол Давуда шейле дийди: «Сен менден адалатлы экениң. Яманлыгыма ягшылык билен җогап бердиң.

¹⁹ Шу гүн сен өзүңиң маңа гарайшыңың говудыгыны гөркездиң. Реб мени сениң элиңе берсе-де, сен мени өлдүрмәнсиң.

²⁰ Хей, душманыны эле салан адамам бир оны аман гоярмы?! Сениң маңа шу гүнки эдениңи Реб ягшылык билен гайтарар.

²¹ Сениң хөкман патыша болмалыдыгыңы, Ысрайыл патышалыгының сениң элиңде беркарар болҗакдыгыны мен хәзир билдим.

²² Мен өленимден соң несиллерими ёк этмеҗекдигиңе, адымы атамың неслинден айырмаҗакдыгыңа Ребден ант ич».

²³ Шавулың дийши ялы, Давут онуң өңүнде ант ичди. Шондан соң Шавул өйүне гитди, Давут болса адамлары билен биле говага тарап гайтды.