1 Şamuwel 2 - Мукаддес Китап

2‑нҗи бап Ханна Реббе алкыш айдяр

¹ Онсоң Ханна Реббе дилег этди: «Реб калбымы шатлыга беследи, Реб билиме кувват берди. Сениң халас эдениң үчин, мен шадыян! Душманларымың үстүнден гүлйән.

² Реб мукаддесдир, Оңа тай болмаз, Ондан гайры Худай болмаз, бизиң Худайымыз дей Гая болмаз.

³ Буйсанчдан долы сөзлерден эл гөтер. Улумсылык билен геп урма, чүнки әхли иш Реббе аяндыр. Хеммесине казылык эдйән Шолдур.

⁴ Гүйчлүлериң яйы дөвүлди, эҗизлере кувват гелди.

⁵ Доклар бир дөвүм чөрек үчин гүнлүкчи болдулар, ачлар болса дойдулар. Өнелгесиз аял еди чага догурды, көп чагалы аял перзентсиз галды.

⁶ Өлдүрйәнем Ребдир, дирелдйәнем Ребдир. Өлүлер дүнйәсине индерйәнем, чыкарянам Ребдир.

⁷ Гедай гойянам, баядянам Ребдир, песелдйәнем, бейгелдйәнем Ребдир.

⁸ Реб гарыбы аяк астындан гөтерйәр, мәтәҗи сердарларың хатарына гошяр, зибилханадан чыкарып, Реб оны хеззет тагтында отурдяр, чүнки Ериң сүтүнлери Реббиңкидир, дүнйәни шоларың үстүнде бина эден Олдур.

⁹ Вепадарларыны Өз пенасында саклар Ол. Эмма бетниетлери зулматда йитирим эдер. Чүнки адам өз гүйҗи билен мәкәм дәл.

¹⁰ Парчаланҗакдыр Реббиң гаршысына чыканлар. Оларың гаршысына Гөкде Ол награ дартар. Земиниң чар күнҗүнде Реб хөкүм эдер. Ол Өз патышасына гүйч-кувват берер, Өз сечип-сайлан патышасына еңиш гетирер».

¹¹ Соңра Элкана өйүне – Рама доланды. Шамувел болса Реббе гуллук этмек үчин, Элий руханының янында галды.

Элийиң ярамаз огуллары

¹² Элийиң огуллары руханы болсалар-да, ярамаздылар. Олар Ребби сыламаярдылар,

¹³ халкың өңүнде өз руханылык борчларына бипервай гараярдылар. Кимдир бири гурбанлык беренде, Элийиң огулларының хызматкәри элине үч дишли чаршак алып гелерди-де,

¹⁴ оны газан болса газана, пити болса питә, таба болса таба, окара болса окара сокарды-да, чаршага иленини алып, рухана берерди. Олар садака бермек үчин Шило гелйән ысрайылларың әхлиси бабатында шейле эдйәрдилер.

¹⁵ Үстесине-де, гурбанлык малың ягы хениз якылманка, руханының хызматкәри садака берйәниң янына барып, оңа: «Рухана говурмалык эт бер. Ол сениң бишен этиңи нәме этсин, оңа чиг эт герек» диерди.

¹⁶ Эгер кимдир бири: «Этиң ягы янянча сабыр эт, соң герегиң эт болсун» дийәйсе, онда ол оңа: «Ёк, эти хәзир бер, ёгсам зор билен аларын» диерди.

¹⁷ Шунлукда, Реббиң хузурында буларың гүнәси җуда агырды. Себәби олар Реббе ниетленен садаканы хорматламаярдылар, оны әсгермейәрдилер.

¹⁸ Шамувел Реббиң хузурында хызмат эдйәрди. Ол непис зыгыр матадан тикилен эфот гейип гезйәрди.

¹⁹ Эҗеси онуң өзүне лайык эдип дон тикип, хер йыл адамсы билен биле гурбанлык бермәге геленде, оны Шамувеле берерди.

²⁰ Гайтҗак боланларында: «Реббиң хызматына багыш эден оглуңың өвезини долар ялы, гой, Реб саңа шу аялдан ене зүрятлар берсин» дийип, Элий Элкана хем-де онуң аялына ак пата берерди. Соңра олар өйлерине доланардылар.

²¹ Хава, Ханнаны Реб ене-де ялкады: Ханнаның үч оглы, ики гызы болды. Шамувел болса Реббиң хузурында өсүп улалярды.

²² Элий җуда гаррапды. Өз огулларының ысрайыллар билен нәхили дарашяндыкларыны, оларың Реббе йүз тутулян чадырың гапысында хызмат эдйән аяллар билен ятяндыкларыны ол эшитди.

²³ Ол огулларына шейле дийди: «Бу нәме этдигиңиз болды? Тутуш халк сизиң ярамаз ишлериңиз хакында гүррүң эдйәр.

²⁴ Бейтмәңиз боланок, огулларым! Реббиң халкындан мениң эшидйән хабарым говы дәл.

²⁵ Эгер адам адамың гаршысына гүнә этсе, Худай олара аралыкчы болар. Эмма адам Реббиң гаршысына гүнә этсе, онда оны ким горар?» Эмма Элийиң огуллары өз какасының сөзүне гулак асмадылар, чүнки Реб олары өлдүрмеги йүрегине дүвүпди.

²⁶ Яшаҗык Шамувел болса Реббиң ве адамларың сөйгүсини газанып, яш бабатда-да, пәхим-пайхас бабатда-да гүнүни санап өсйәрди.

Элийиң машгаласына гаршы пыгамберлик

²⁷ Бир гүн бир пыгамбер Элийә шейле хабар гетирди: «Хава, Реб саңа шейле диййәр: „Ата-бабаң Харун ве онуң машгаласы Мүсүрде фараоның гуллары болан вагтлары, Мен Харуна Өзүмиң гудратымы гөркезипдим.

²⁸ Мениң руханым болуп, гурбанлык сыпамың үстүне чыкып, якымлы ыслы түтетги якып, Мениң хузурымда эфот геер ялы, Ысрайылың әхли тирелериниң ичинден Мен оны сайладым. Ысрайыллар тарапындан берлен якма гурбанлыкларындан пай алмага диңе сениң атаңың неслине ругсат бердим.

²⁹ Инди нәме үчин сиз Мениң буйран гурбанлыкларыма ве садакаларыма гөз дикйәрсиңиз? Нәме үчин сен, Элий, халкым Ысрайылың садакаларының иң сайлама ерлери билен өзүңизи семретҗек болуп, өз огулларыңы Менден артык хорматлаярсың?“

³⁰ Шонуң үчин хем Ысрайыл Худайы Реб шуны айдяр: „Сениң өз неслиң-де, ата-бабаңың несли-де хемишелик Мениң хузурымда гезер дийип, Мен өң сөз берипдим. Эмма инди Мен-Реб муны айдяндырын: гайтмышым болсун, чүнки Мен Өзүми сыланы сыларын, әсгермезлик эдени болса рысва эдерин.

³¹ Шунлукда, сизиң ве сизиң ата-бабаларыңызың ганатыны гырҗак гүнлерим узакда дәл – сизден догланларың хич бирине узак өмүр миессер этмез.

³² Ысрайыла эдилҗек ягшылыклара гөрипчилик билен середерсиңиз. Сизиң неслиңиз хич вагт узак өмүр сүрмез.

³³ Араңызда гурбанлык сыпамдан махрум эдилмедик диңе бир адамы дири галдырарын; ол хем сизи агламакдан гөзлериңизи көр, багрыңызы ган эдер. Тутуш эркек неслиңиз җуванлыкда өлер.

³⁴ Сениң ики оглуң Хопны билен Пинехасың башына дүшҗек иш – оларың икисиниң-де бир гүнде өлмеги саңа бир аламат болар.

³⁵ Мен Өзүме гөвнүмден турҗак ве писиндим отурҗак ишлери этҗек вепадар бир руханы сайларын. Мен онуң неслини эбедилешдирерин, ол өмүрбакы Мениң сечип-сайлан патышамың хузурында гезер.

³⁶ Хава, сениң аман галанларың: ‘Бир дөвүм чөрек тапарым ялы, маңа Өз руханыларыңың арасындан иш бер’ дийип, гара шай я-да бир дөвүм чөрек үчин дыза чөкүп, оңа ялбарарлар“».