1 Şamuwel 18 - Мукаддес Китап

18‑нҗи бап

¹ Шавул билен Давут геплешип болдулар. Шондан соң Давуды Шавулың оглы Ёнатаның сулхы алды. Ёнатан оны җанындан хем эзиз гөрди.

² Шавул шол гүнден бейләк Давуды өз янына алды ве оңа өйүне гайтмага ругсат бермеди.

³ Ёнатан Давуды җанындан эзиз гөренсоң, онуң билен әхт эдишди.

⁴ Ол өз эгниндәки донуны, ярагларыны, хатда гылыҗы, яйыдыр гушагыны-да Давуда берди.

⁵ Давут Шавул өзүни нирә иберсе гитди, баран еринде-де иши шовуна болды. Нетиҗеде, Шавул оны өз гошунбашысы эдип гойды. Мундан әхли халк-да, Шавулың хызматкәрлери-де хошал болдулар.

Шавул Давуда гөриплик эдйәр

⁶ Давут Җалут пилиштлини өлдүренден соң, адамлар өйлерине гайдып гелйәркәлер, әхли Ысрайыл галаларындан гелен аяллар Шавул патышаны гаршыламага чыкдылар. Олар депрекдир бейлеки саз гуралларыны чалып, шадыян айдымлар айдярдылар, танс эдйәрдилер.

⁷ Аяллар шатлыкдан яңа: «Шавул мүңүсини, Давут он мүңүсини өлдүрди» дийшип, айдым айдярдылар.

⁸ Аялларың бу айдян сөзи Шавула якмады, онуң җуда гахары гелди. Ол: «Олар Давуда он мүңүсини, маңа болса мүңүсини берйәрлер. Оңа инди диңе патыша болаймак галды» дийди.

⁹ Шол гүнден бейләк Шавул Давуды ызарлап башлады.

¹⁰ Эртеси Худай тарапындан иберилен җын-арвах чалтлык билен Шавулың калбына гирди. Ол өз өйүнде арламага башлады. Давут хемишекиси ялы лира чалып отырды. Шавулың элинде найза барды.

¹¹ «Давуды дивара чүйләйин» диен ниет билен Шавул найзаны оңа тарап зыңды. Эмма Давут ики гезек зыңлан найзаның өңүнден совлуп етишди.

¹² Шавул Давутдан горкярды, себәби Реб онуң биленди, Шавулы болса Реб терк эдипди.

¹³ Шоңа гөрә Шавул Давуды өз янындан айрып, мүңбашы эдип гойды. Давут сөвешде өз гошунына баштутанлык эдйәрди.

¹⁴ Давудың хемише иши ровачды, чүнки Реб онуң биленди.

¹⁵ Онуң әхли ишлериниң ровач боляндыгыны гөренде, Шавул ондан горкарды.

¹⁶ Өзлерине эденли баштутан болуп йөренсоң, тутуш Ысрайыл хем, Яхуда хем Давуды говы гөрйәрди.

Давут Микала өйленйәр

¹⁷ Шавул Давуда: «Ине, мениң улы гызым Мерап. Мен оны саңа берҗек. Диңе мениң батырым болуп, Реббиң үчин мертлерче сөвешсең боляр» дийди. Чүнки Шавул: «Гой, ол мениң элимден дәл-де, пилиштлилериң элинден өлсүн» дийип пикир эдйәрди.

¹⁸ Давут Шавула: «Патышаның гиевси болар ялы, мен ким, мениң машгалам ве Ысрайылдакы ата-бабамың несли ким?» дийди.

¹⁹ Эмма Шавулың гызы Мерабың Давуда берилмели пурсады геленде, гыз оңа дәл-де, мехолатлы Адрыеле дурмуша чыкарылды.

²⁰ Шондан соң Давуда Шавулың Микал атлы гызы ашык болды. Бу барада Шавула айданларында, ол хошал болды.

²¹ Шавул «Мен оны Давуда берерин, шейдибем, оңа дузак гурарын. Пилиштлилер ондан өч алар» дийип ойланды. Шонуң үчин икинҗи гезек Шавул Давуда: «Мениң гиевим болмага инди сен икинҗи гезек мүмкинчилик алдың» дийди.

²² «Патыша сенден хошал, әхли хызматкәрлери хем сени говы гөрйәр. Патыша гиев болмак пурсадың гелди» диен хабары ассырынлык билен Давуда етирмеклиги Шавул өз хызматкәрлерине буюрды.

²³ Шейлеликде, Шавулың хызматкәрлери патышаның сөзлерини Давуда етирдилер. Давут олара: «Мениң ялы ёксул хем арзысыз адам үчин патыша гиев болмаклык еңил ишдир өйдйәңизми?» дийди.

²⁴ Давудың сөзлерини хызматкәрлер Шавула етирдилер.

²⁵ Соңра Шавул олара: «Онда сиз Давуда: „Йүз саны пилиштлини сүннетләп, пүрчүклерини гетирип, душманларындан арыны алып берсең, патыша сенден хич хили галың исләнок“ дийип айдың» дийди. (Шейдип, Шавул пилиштлилериң эли билен Давутдан дынмагы йүрегине дүвүпди.)

²⁶ Шавулың адамлары онуң сөзлерини Давуда етиренлеринде, ол патыша гиев болҗакдыгына бегенди. Хениз белленен гүн гелип етмәнкә,

²⁷ Давут өз адамлары билен гидип, ики йүз саны пилиштлини өлдүрди. Патыша гиев болмак үчин, ол оларың пүрчүклерини башбүтин гетирип, оңа берди. Шондан соң гызы Микалы Шавул Давуда дурмуша чыкарды.

²⁸ Эмма Реббиң Давут билен биледигине ве өз гызы Микалың-да оңа ашык боландыгына Шавул айдың гөз етирди.

²⁹ Шоңа гөрә онуң Давутдан горкусы хас артды ве ол Давуда өмүрбакы душман болды.

³⁰ Пилиштли гошунбашылар сөвеше чыкярдылар. Хер сөвешде-де Шавулың бейлеки гошунбашыларына гаранда, Давут хас улы еңишлер газанярды. Шунлукда, Давудың абрайы хас артды.