1 Şamuwel 10 - Мукаддес Китап

10-нҗы бап

¹ Соңра Шамувел яглы күйзәни алып, ягы Шавулың келлесинден гуйды-да, оны огшап, шейле дийди: «Өз сайлан халкына хөкүмдар болмагың үчин, Реб сени белледи.

² Шу гүн мениң янымдан гидениңден соң, бенямин топрагындакы Селсада, Рахелиң мазарының янында саңа ики саны адам душар. Олар: „Эшеклериңиз тапылды. Какаң эшеклерден гечип, ‘Оглума нәме болдука?’ дийип, сениң гайгыңы эдип отыр“ диерлер.

³ Соңра ол ерден гидерсиң ве Табордакы дуб агаҗының янына барарсың. Ол ерде сен бири үч овлак, бейлекиси үч чөрек, ене бири болса бир тулум шерап алып, Бейтеле, Худайың янына барян үч кишә душарсың.

⁴ Олар саңа салам берерлер ве бир җүбүт чөрек хөдүр эдерлер; чөреклери аларсың.

⁵ Ондан гидип, Гибгадакы Худайың байрына барарсың. Ол ерде пилиштлилериң бир бөлек гошуны бардыр. Гала гирен ериңде, сеждегәхден инип гелйән пыгамберлер топарына душарсың. Олар өңлеринде арфа, депрек, түйдүк ве лира чалдырып, җошуп, пыгамберлик эдип гелйәндирлер.

⁶ Шондан соң Реббиң Рухы сениң калбыңы эеләр; сен хем олар билен биле җошуп, пыгамберлик эдерсиң ве Реббиң Рухы сени бүтинлей өзгердер.

⁷ Шол аламатлар ерине етенде, сен гөвнүңе геленини эдип билерсиң, чүнки Худай саңа ярдыр.

⁸ Инди менден өң ашак, Гилгала ин. Якма ве саламатлык гурбанлыкларыны бермек үчин, ол ере мен хем барҗак. Еди гүн гарашаныңдан соң, яныңа барып, нәме этмелидигиңи айдарын».

⁹ Шавул Шамувелиң янындан гайтмак үчин ызына өврүленде, Худай онуң калбыны тәзеледи. Бу аламатларың хеммеси шол гүн ерине етди.

¹⁰ Гибга галасына геленлеринде, олар топар тутуп гелйән пыгамберлере душдулар. Шонда Худайың Рухы Шавулың калбыны эеледи. Ол пыгамберлер билен биле җошуп, пыгамберлик этмәге башлады.

¹¹ Оны өңден танаянлар бу ягдайы гөрүп: «Бу Кишиң оглуна нәме болуп йөркә? Шавул хем пыгамберлериң арасындамы?» дийишдилер.

¹² Ол ердәкилериң бири: «Бу пыгамберлериң аталары ким болупдыр-ка?» дийди. «Шавул хем пыгамберлериң арасындамы?» дийлени шондан галандыр.

¹³ Шавул җошуп, пыгамберлик эдип боландан соң, сеждегәхе чыкды.

¹⁴ Шавулың дайысы: «Нирә бардыңыз?» дийип, ондан ве онуң хызматкәринден сорады. Шавул: «Эшеклери агтардык, йөне олары тапып билмәнимизден соң, Шамувелиң янына гитдик» дийип җогап берди.

¹⁵ Шавулың дайысы: «Ол сизе нәме дийди?» дийип, ондан сорады.

¹⁶ Шавул дайысына: «Ол бизе эшеклериң тапыландыгыны анык айтды» дийди. Йөне Шамувелиң патышалык бабатда айданларыны ол дайысына айтмады.

Шавул патыша хөкмүнде ыкрар эдилйәр

¹⁷ Соңра Шамувел Миспада ысрайыл халкыны Реббиң хузурына чагырып,

¹⁸ шейле дийди: «Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Мен Ысрайылы Мүсүрден чыкардым, оны мүсүрлилериң ве бейлеки шалыкларың пенҗесинден халас этдим“.

¹⁹ Эмма бу гүнки гүн өзүңизи зулумдан ве җебир-җепадан алып чыкан Худайыңызы сиз рет этдиңиз. Сиз: „Ёк, бизе патыша белле“ дийдиңиз. Инди тиреме-тире, уругма-уруг Реббиң хузурында хатара дүзүлиң».

²⁰ Соңра Шамувел ысрайыл тирелериниң әхлисини еке-екеден өңе чыкарды. Олардан биҗе боюнча бенямин тиреси сайланып алынды.

²¹ Соңра Шамувел бенямин тиресини машгалама-машгала өңе чыкарды. Олардан Матрының машгаласының биҗеси чыкды. Олардан Кишиң оглы Шавулың биҗеси чыкды, йөне олар оны идәп тапып билмедилер.

²² Олар: «Ол хениз бу ере геленокмы?» дийип, Ребден сорадылар. Реб: «Ол, ине, йүкүң аңырсында гизленди» дийип җогап берди.

²³ Адамлар оны ол ерден чыкарып гетирдилер. Ол халкың өңүнде дурды; бейлекилер онуң эгнинденди.

²⁴ Шамувел халка: «Реббиң сайлан адамыны гөрйәңизми? Арамызда шуңа тай гелҗегимиз ёкдур!» дийди. Дуранларың әхлиси: «Яшасын патыша!» дийип гыгырышдылар.

²⁵ Соңра Шамувел халка патышаның дүзгүнлерини ве кадаларыны дүшүндирди. Олары китаба язып, шол ерде, Реббиң хузурында гойды. Шондан соң Шамувел адамлары өйли-өйүне угратды.

²⁶ Шавул-да Гибгадакы өз өйүне гитди; Худай тарапын йүреклерине мертлик салнан эсгерлер оңа ёлдаш болдулар.

²⁷ Кәбир ярамаз адамлар болса: «Шолмы инди бизи гораҗак?» дийшип, оңа писинт этмедилер. Олар оңа совгат-серпай-да этмедилер, йөне Шавул олара үнс бермеди.