1 Patyşalar 20 - Мукаддес Китап

20‑нҗи бап Бенхадат Самария хүҗүм эдйәр

¹ Сирияның патышасы Бенхадат өзүниң бүтин гошуныны топлады. Онуң янында атлар, сөвеш арабалары билен бирликде отуз ики саны хан барды. Ол Самария гаршы йөриш эдип, онуң дашыны габап, гала хүҗүм этди.

² Бенхадат гала ысрайыл патышасы Ахаба чапарлардан шейле хабар ёллады.

³ Бенхадат Ахаба: «Сениң күмшүң, алтының мениңкидир; сениң иң овадан аялларың ве иң гүйчли огулларың-да мениңкидир» дийди.

⁴ Ысрайыл патышасы Ахап Бенхадада шейле җогап берди: «Эй, мениң җенап патышам, сениң айдышың ялы болар; мен ве мениң әхли задым сениңкидир».

⁵ Чапарлар ене-де Ахабың янына доланып гелип: «Бенхадат шейле диййәр дийдилер: „Мен саңа адам иберип, күмшүңи, алтыныңы, аялларыңы, чагаларыңы маңа гетирип бер дийдим.

⁶ Муңа гарамаздан, мен эртир шу вагтлар эмелдарларымы сениң яныңа иберерин. Олар сениң көшгүңи ве сениң адамларың өйлерини дөкүп, гөзлерине якан затларыны алып гайдарлар“» дийди.

⁷ Онсоң ысрайыл патышасы юрдуң әхли яшулуларыны чагырып, олара шейле йүзленди: «Середиң! Бу адам пислик агтаряр! Ол чапарлар ёллап, мениң аялларымы, огулларымы, алтын-күмшүми талап этди, мен-де боюн гачырмадым».

⁸ Онсоң әхли яшулулар ве халк Ахаба: «Бенхадада гулак асма ве онуң билен ылалашма» дийдилер.

⁹ Шейлелик билен Ахап Бенхададың чапарларына шейле дийди: «Җенабым патыша шейле дийиң: „Бу гулуңдан илки соран затларыңы берерин, йөне сениң мениң көшгүми ве әхли адамларың өйлерини дөкүп, гөзүңе якан затларыңы алып гитмек пикириң билен ылалашмаярын“». Чапарлар гидип, оңа бу җогабы етирдилер.

¹⁰ Бенхадат ене-де чапарларыны Ахабың янына ёллап, шейле дийди: «Мен Самарияны ер билен егсан этмек үчин әгирт улы гошун гетирерин. Эгер Самариядан эсгерлеримиң овучларыны долдурмага етерлик тоз тапылса, гой, онда худайлар маңа муны ве мунданам бетерини гөркезсин».

¹¹ Ысрайылың патышасы Бенхадада шейле җогап берди: «Сөвеше уграян сөвешден үстүн чыкып, ызына доланып гелйән эсгер кимин өвүнмели дәлдир».

¹² Бенхадат бу хабары эшиденде, ханлар билен чадырда шерап ичип отырды. Ол өз эсгерлерине: «Нызама дуруң» дийди. Олар гала хүҗүм этмәге нызама дурдулар.

¹³ Шол вагт бир пыгамбер ысрайыл патышасы Ахабың янына барып, Реб саңа шейле диййәр: «Бу әгирт улы гошуны гөрйәрсиңми? Шу гүн Мен оны сениң элиңе берйәрин. Ана, шонда сен Мениң Ребдигими билерсиң» дийди.

¹⁴ Ахап ол пыгамберден: «Бу еңиш кимиң үсти билен газанылар?» дийип сорады. Ол пыгамбер: «Бу еңиш велаят хәкимлериниң хызматындакы яш эсгерлериң үсти билен газанылар» дийип җогап берди. Онсоң Ахап: «Уршы ким башлар?» дийип сорады. Пыгамбер: «Сен башларсың» дийип җогап берди.

¹⁵ Онсоң Ахап велаят хәкимлериниң хызматындакы яш эсгерлери топлады, олар ики йүз отуз икидилер. Ондан соң ол Ысрайылың бүтин гошуныны топлады, олар еди мүңдүлер.

^16-17 Велаят хәкимлериниң хызматындакы яш эсгерлер гүнортан хүҗүме башладылар. Бенхадат болса өзи билен ылалашык баглашан отуз ики патыша билен чадырда шерап ичип, серхош болуп отырды. Бенхададың Самария иберен эсгерлери оңа: «Бир топар эсгерлер Самариядан чыкып гелйәрлер» дийип хабар бердилер.

¹⁸ Бенхадат: «Ярашык үчин геленем болсалар, урушмак үчин геленем болсалар олары дири тутуң» дийди.

¹⁹ Велаят хәкимлериниң хызматындакы яш эсгерлер эййәм йөрише чыкыпдылар. Ысрайыл гошуны-да оларың ызы билен гелйәрди.

²⁰ Оларың херси өз гаршыдашыны өлдүрди. Сириялылар гачдылар, ысрайыл гошуны оларың ызларындан ковды. Сирия патышасы Бенхадат атлы бейлеки сөвеш арабалы гошуны билен гачып гутулды.

²¹ Ысрайыл патышасы Ахабың баштутанлыгындакы ысрайыл гошуны йөрише чыкып, сириялыларың атлы гошунының ве сөвеш арабаларының үстүне чозуп, олары дерби-дагын этди.

²² Соңра пыгамбер ысрайыл патышасының янына гелип, оңа шейле дийди: «Гит-де, гүйч топла, сересаплы мейилнама дүз, чүнки индики бахарда Сирия патышасы Бенхадат тәзеден сениң үстүңе хүҗүм эдер».

Бенхададың икинҗи чозушы

²³ Сирия патышасының эмелдарлары оңа шейле дийдилер: «Ысрайылларың худайлары байырларың худайлары болансоң, олар бизден гүйчли чыкдылар. Эгер олар билен дүзлүкде урушсак, биз хөкман олардан гүйчли чыкарыс.

²⁴ Сен шейле хем патышалары айрып, оларың ерине велаят хәкимлерини белле.

²⁵ Сөвешде йитирен улы гошуның ялы, тәзеден, шол бир мукдардакы атлы ве сөвеш арабалы әгирт улы гошун топла. Соңра олар билен дүзлүкде уруш эдерис, биз хөкман олардан үстүн чыкарыс». Патыша оларың сөзүни диңләп, айдышлары ялы хем этди.

²⁶ Бахар паслында Бенхадат Сирия гошуныны топлап, Ысрайылың гаршысына уруш этмек үчин Апеге гитди.

²⁷ Ысрайыл гошуны топланып, азык билен үпҗүн эдиленден соң, олар сириялыларың гаршысына чыкдылар. Ысрайыллар оларың гаршысында ики хатар кичи гечи сүрүси кимин нызама дурдулар. Сириялыларың гошуны болса тутуш дүзлүги долдурды.

²⁸ Худайың адамы Ысрайылың патышасының янына гелип, Реб шейле диййәр: «Сириялыларың: „Реб байыр худайыдыр, дүз худайы дәлдир“ диендиклери үчин, Мен бу әгирт улы гошуны сениң элиңе берйәрин. Ана, шонда сен Мениң Ребдигими билерсиң» дийди.

²⁹ Олар еди гүнләп, бири-бириниң гаршысында дүшледилер. Онсоң единҗи гүни уруш башланып, ысрайыллар бир гүнүң ичинде сириялыларың йүз мүң пыяда гошуныны гырдылар.

³⁰ Сириялыларың аман галанлары Апек галасына гачып гирдилер. Гала гачып гирен йигрими еди мүң адамың үстүне дивар йыкылды. Бенхадат хем гала гачып, ол шол ердәки бир ички отагда гизленди.

³¹ Бенхададың эмелдарлары оңа: «Ысрайылың патышалары, рехимли патышалар дийип эшитдик. Гелиң, җул гейнип, бойнумыза йүп салып, өзүмизиң боюн эгйәндигимизи гөркезмек үчин ысрайыл патышасы Ахабың янына гиделиң, белки-де, ол сени дири галдырар» дийдилер.

³² Шейдип, олар җул гейнип, боюнларына йүп салып, ысрайыл патышасының янына барып: «Сениң гулуң Бенхадат: „Хайыш эдйәрин, мени өлдүрме“ диййәр» дийдилер. Ахап: «Ол энтәк дирими? Ол маңа доган ялыдыр» дийди.

³³ Бенхададың эмелдарлары патышадан ягшы сөзе гарашярдылар. Олар патышаның агзындан чыкан доган сөзүни эшиден батларына, оны агзындан какып алып: «Хава, Бенхадат саңа доган ялыдыр» дийдилер. Онсоң Ахап: «Барың гидиң-де, Бенхадады мениң яныма гетириң» дийди. Шейдип, Бенхадат Ахап патышаның янына гелди. Ахап Бенхадады өз сөвеш арабасына мүндүрди.

³⁴ Бенхадат Ахаба: «Мен какамың сениң какаңдан алан галаларыны ызына гайтарып берерин. Какамың Самарияда базарлар гуршы ялы, сен хем Дамаскда өзүңе базарлар гур» дийди. Ахап: «Эгер сен шу берен вадаңа вепалы болсаң, мен сени бошадарын» дийди. Шейдип, Ахап Бенхадат билен әхт баглашып, оны бошатды.

Пыгамбер Ахабы язгаряр

³⁵ Пыгамберлер топарындан болан башга бир пыгамбер Реббиң табшырыгы боюнча өз ёлдашына: «Мени ур» дийди. Ол пыгамбер оны урмакдан боюн гачырды.

³⁶ Онсоң ол пыгамбер бейлеки пыгамбере: «Реббиң сөзүне гулак асмандыгың үчин сен мениң янымдан гиден бадыңа, сени бир ёлбарс өлдүрер» дийди. Яңкы пыгамбер бейлеки пыгамбериң янындан гитди. Ёлда оңа бир ёлбарс габат гелип, оны өлдүрди.

³⁷ Соңра ол башга бир адамы тапып, оңа: «Мени ур» дийди. Шейдип, ол адам пыгамбери уруп, оны яралады.

³⁸ Соңра пыгамбер гөзлерини саргы билен даңып, ёлуң боюнда патыша гарашды.

³⁹ Ахап патыша ёлдан гечип барярка, пыгамбер оны чагырып, шейле дийди: «Җенабым, мен-гулуң сөвеш мейданының ортарасында сөвешип йөркәм, бир эсгер мениң яныма өз есир алан душманыны гетирип: „Шу адамы өз яныңда сакла. Эгер ол гачайса, сен оны өз җаның билен я-да ики путдан говрак күмүш билен төләрсиң“ дийди.

⁴⁰ Мен-гулуң одур-будур ише гүйменип йөркә, яңкы адам йитирим болды». Ысрайыл патышасы оңа: «Саңа эдил өз айдышың ялы җеза берлер» дийди.

⁴¹ Пыгамбер хаял этмән гөзлериндәки саргыны айырды. Ысрайыл патышасы болса дессине онуң пыгамберлериң биридигини билди.

⁴² Онсоң пыгамбер Ахап патыша: «Реб шейле диййәр: „Мениң өлүме хөкүм эден адамымы элиңден гойберендигиң үчин сениң өзүң онуң дерегине өлерсиң, онуң халкының башына гелҗек бела сениң халкыңың башына гелер“» дийди.

⁴³ Ысрайылың патышасы Ахап йүзүни сортдурып, өз өйүне Самария гахарлы гитди.