1 Patyşalar 17 - Мукаддес Китап

17‑нҗи бап Ыляс пыгамбериң гуракчылык хакындакы хабары

¹ Гилгатда яшаян тишбели Ыляс Ахаба шейле дийди: «Мен өзүмиң гуллук эдйән Ысрайыл Худайы Ребден ант ичйәрин. Тә мен буйрук берйәнчәм, юртда ики-үч йыллап не чыг болар, не-де ягын».

² Ыляса Реббиң шу сөзи аян болды:

³ «Бу ерден гүндогара гит-де, Иорданың гүндогарындакы Керит чешмесиниң боюнда гизлен.

⁴ Сен чешме сувундан ичерсиң. Ол ерде гаргалара сени иймитлендирмеги табшырандырын».

⁵ Ыляс Реббиң табшырышы ялы этди. Ол гидип, Иордан дерясының гүндогарындакы Керит чешмесиниң боюнда месген тутды.

⁶ Гаргалар Ыляса эртирине-де, агшамына-да чөрек билен эт гетирип берйәрдилер, ол чешмәниң сувундан ичйәрди.

⁷ Вагтың гечмеги билен чешме гурады, чүнки юрда ягыш яганокды.

Ыляс пыгамбер ве сарепатлы дул хатын

⁸ Ыляса Реббиң шу сөзи аян болды:

⁹ «Тур, Сидоның Сарепат галасына бар-да, шол ерде месген тут, чүнки ол ерде Мен бир дул хатына сени иймитлендирмеги табшырандырын».

¹⁰ Шейдип, Ыляс Сарепата гитди. Ол галаның дервезесине гелди, гөрсе, ол ерде бир дул аял чөплеме чөпләп йөрди. Ол аялы чагырып, оңа: «Маңа ичмәге бир кәсе сув гетирәй» дийди.

¹¹ Ол аял сув гетирмәге барярка, Ыляс оны ызына чагырып: «Бир дөвүм чөрек хем алып гелсене» дийди.

¹² Ол аял, Ыляса шейле җогап берди: «Худайың Ребден ант ичйәрин, менде чөрек ёк. Менде диңе халтаң дүйбүндәки бир гошавуч ун билен голчада бираз яг бар. Ине, мен хәзир өе гидип, шол барҗа ун билен өзүм хем оглум үчин күлче биширмек үчин чөплеме чөпләп йөрүн. Биз оны иерис, онсоң өлерис».

¹³ Ыляс оңа шейле дийди: «Сен алада этме. Бар өйүңе гит-де, чөрегиңи бишир. Шол барҗа унуңдан сен өңүрти маңа бир кичиҗик чөрек биширип гетир. Ондан соң унуң галанындан өзүң ве оглуң үчин чөрек биширерсиң.

¹⁴ Чүнки Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Реббиң ягыш ягдырҗак гүнүне ченли халтадакы ун түкенмез, голчадакы яг эгсилмез“».

¹⁵ Бу аял гидип, Ылясың айдышы ялы этди. Ыляс билен яңкы аял ве онуң өй-ичериси бир гошавуч уны узак вагтлап ийдилер.

¹⁶ Шейдип, Реббиң Ыляс аркалы айдан сөзи берҗай болуп, халтадакы ун түкенмеди, голчадакы яг эгсилмеди.

¹⁷ Бирнәче вагт геченден соң, яңкы хоҗайын аялың оглы сыркавлады. Огланың халы ярамазлашып, ол арадан чыкды.

¹⁸ Онсоң ол аял Ыляса: «Эй, Худайың адамы, мениң билен нәме ишиң бар? Сен маңа гүнәми ятладып, мениң оглумы өлдүрмәге гелдиңми?» дийди.

¹⁹ Ыляс хем оңа: «Оглуңы маңа бер» дийди. Ыляс огланы аялың гуҗагындан алып, оны өз болян ёкаркы гатдакы отагына гетирип, өз дүшегинде ятырды.

²⁰ Соңра ол Реббе ялбарып, дилег этди: «Эй, Худайым Реб, Сен нәме үчин бу дул хатының башына бела гетирдиң? Ол маңа өз өйүнден ер берди, Сен болса онуң оглуны өлдүрйәрсиң!»

²¹ Онсоң ол үч гезек чаганың үстүнде язылып ятды-да, Реббе ялбарып дилег этди: «Эй, Худайым Реб, Саңа ялбарярын, бу чаганы дирелт».

²² Реб Ылясың дилегини эшитди ве чага дирелди.

²³ Ыляс чаганы ёкаркы отагдан гетирип, эҗесине берди. Ыляс огланың эҗесине: «Серет, сениң оглуң дирелди» дийди.

²⁴ Онсоң ол аял Ыляса: «Мен инди сениң Худайың адамыдыгыңы, Реббиң сен аркалы айдан сөзүниң хакыкатдыгыны билйәрин» дийди.