Зәкәрия 7 - Изге Язма

Монафикъларның ураза тотуы

¹ Дәрәвеш патша идарә иткән дүртенче елның тугызынчы (Кисләү) аенда, айның дүртенче көнендә Зәкәриягә Раббы сүзе килеп иреште.

^2-3 Бәйт-Эл-Сарисир Раббының илтифатын казаныр өчен һәм Күкләр Хуҗасы Раббы йортындагы руханилардан вә пәйгамбәрләрдән: «Мин инде күп еллар бишенче айда кайгыга уралып ураза тотам. Алга таба да шулай дәвам итимме?» – дип сорар өчен, Регем-Мәлик белән бергә аның кешеләрен җибәргән иде.

⁴ Шуннан Зәкәриягә Күкләр Хуҗасы Раббы сүзе килеп иреште:

⁵ – Бу җирдә яшәүче бар халыктан вә руханилардан: «Җитмеш ел дәвамында елның бишенче һәм җиденче айларында кайгыга уралып ураза тотканда, сез уразаны Минем өчен тоттыгызмыни?!

⁶ Ашаганда һәм эчкәндә, сез үзегез өчен ашап-эчмәдегезмени?!

⁷ Кешеләр әле тыныч кына Иерусалимдә, аның тирә-ягындагы шәһәрләрдә, Нәгебтә вә тау итәге Шефелада яшәгән заманнарда Раббы Үзенең пәйгамбәрләре аша шушы ук сүзләрне әйтми идемени?!» – дип сора.

⁸ Зәкәриягә янә Раббы сүзе килеп иреште:

⁹ – Күкләр Хуҗасы Раббы Үз халкына: «Гаделлек белән хөкем итегез, бер-берегезгә мәрхәмәтле вә шәфкатьле булыгыз!

¹⁰ Тол хатынны вә ятим баланы, читтән килгән килмешәкне вә ярлыны рәнҗетмәгез, күңелегездә бер-берегезгә усаллык тотмагыз!» – дип әйтә килде.

¹¹ Ләкин алар тыңларга теләмәделәр, Раббыга аркалары белән борылдылар, ишетмәс өчен, колакларын томаладылар,

¹² Күкләр Хуҗасы Раббы пәйгамбәрләр аша Үзенең Рухы белән ирештергән Канунны вә Аның сүзләрен ишетмәс өчен, йөрәкләрен таш кебек катырдылар. Шуның өчен Күкләр Хуҗасы Раббының аларга бик нык ачуы чыкты.

¹³ «Күпме генә әйтеп карасам да, алар Минем сүземә колак салмадылар, шуңа күрә, алар дәшкәндә, Мин дә аларны тыңламадым, – диде Күкләр Хуҗасы Раббы. –

¹⁴ Мин аларны, өермәдәй бөтереп, чит халыклар арасына тараттым, һәм бу җир алардан соң бушап калды – аның аша беркем йөрмәс булды; шулай итеп, алар гүзәл илне чүлгә әйләндерделәр».