Зәбур 92 - Изге Язма

¹ Раббы – патшадыр! Мәһабәтлеккә төренгән Ул, билен кодрәт путасы белән буган, дөньяны какшамаслык итеп нык корган.

² Тәхетең Синең – әзәлдән, Син Үзең дә әзәлдәндер!

³ Дәрьялар шаулый-гөрли, и Раббы, дәрьялар шаулап гөрелди, дулкыннарын югары чөя.

⁴ Әмма биектәге Раббы дәрья-диңгез гөрелтесеннән, ярсулы сулар ташкыныннан күп мәртәбә көчлерәк.

⁵ Синең күрсәтмәләрең, и Раббы, ышанычлы! Изгелек – йортыңның мәңгелек бизәгедер!