Зәбур 80 - Изге Язма

¹ Җырчылар җитәкчесенә: «Гиттит» көенә. Асафның мәдхиясе.

² Сөенечле җырлар җырлагыз кыябыз Аллаһыга! Ягъкуб Алласын шатланышып мактагыз!

³ Шөлдерле барабан кагып, моңлы гөслә вә лира чиертеп, җырлар көйләгез!

⁴ Яңа ай калыккач, ай тулгач та – бәйрәмебез көннәрендә – мөгез быргы кычкыртыгыз!

⁵ Чөнки бу – Исраил кануныдыр, Ягъкуб Алласының карарыдыр.

⁶ Йосыф Мисырдан котылып чыккач, аңа күрсәтмә итеп бирде Ул моны. Үзем белмәгән телдә мин бер аваз ишеттем:

⁷ «Аның иңеннән Мин авыр йөкне төшердем, кулларын кәрзин-әрҗә авырлыгыннан бушаттым.

⁸ Бәлале вакытыңда син Мине чакырдың, һәм Мин сине коткарып калдым. Гөрселдәп торган караңгы болыт эченнән сиңа җавап бирдем, Мериба сулары янында сине сынадым.

⁹ Тыңла, и халкым, Минем кисәтүемне! И Исраил, тыңласаң иде син Мине!

¹⁰ Арагызда ят илаһлар булмасын, чит җирләрнең илаһларына табынма!

¹¹ Сине Мисырдан алып чыккан Раббы – Мин ул, синең Аллаң! Авызыңны киң итеп ач – Мин синең тамагыңны туйдырырмын!

¹² Әмма халкым Минем авазыма колак салмады, Исраил Мине тыңламады.

¹³ Шуннан Мин аларны үҗәт йөрәкләре иркенә куйдым, үзләре теләгән юлда йөрсеннәр, дидем.

¹⁴ Әгәр халкым Мине тыңлаган булса, Исраил Мин күрсәткән юлдан йөргән булса,

¹⁵ Мин аның дошманнарын тиз буйсындырыр идем, рәнҗетүчеләренә каршы кулымны сузар идем;

¹⁶ Миңа, Раббыга, нәфрәт саклаучылар, алдымда билләрен бөгеп, шул кыяфәттә мәңгегә калырлар иде;

¹⁷ ә халкымның тамагын тук бодай бөртеге белән, Кыя ташлар арасыннан бал табып туйдырыр идем».