Зәбур 44 - Изге Язма

¹ Җырчылар җитәкчесенә: «Лалә гөле» көенә. Корах угылларының нәсыйхәте. Мәхәббәт җыры.

² Күңелем түреннән гүзәл сүзләр ташый, патшага багышлыйм шигъри юлларны, оста кәтип каләмедәй булсын телем.

³ Адәм балаларының иң гүзәледер син; иреннәреңнән хикмәтле сүзләр агыла, чөнки Аллаһы сине мәңгегә мөбарәк кылган.

⁴ Әй кодрәт иясе, шөһрәтеңне вә мәһабәтлегеңне раслап, билбавыңа тагып куй кылычыңны.

⁵ Атыңа атланып, хакыйкать, күндәмлек вә гаделлек хакына җиңү яуларга чык, уң кулың синең гаҗәеп эшләр башкарсын!

⁶ Очлы укларың синең, и патша, дошманың йөрәгенә үтеп керер, барча кавемнәр синең аяк астыңда булыр.

⁷ Аллаһы биргән тәхетең мәңгелектер, хөкемдарлык таягың – гаделлек таягы ул!

⁸ Сөекледер сиңа тәкъвалык, нәфрәтледер сиңа яманлык. Шуңа күрә Аллаһы, синең Аллаң, ишләрең арасыннан бары сине өстен куйды – сөенеч мае белән майлады.

⁹ Бар киемеңнән хушбуй – мирра, сабур, кассия исе аңкып тора, фил сөяге белән җиһазланган сарайларыңда яңгыраган кыллар чыңы күңелеңне хушландыра.

¹⁰ Шәрәфле кунакларың арасында – патша кызлары; уң ягыңда – синең патшабикәң, аның өстендәге зиннәтләр – Офир алтыныдыр.

¹¹ Тыңла, әй кыз бала! Колак сал һәм уйла! Халкыңны оныт, атаң өен оныт.

¹² Патша синең гүзәллегең дәртендә, ул инде сиңа – хуҗа-әфәнде, алдында аның сәҗдә кыл.

¹³ Әй Сур кызы, халык арасыннан иң байлары сиңа бүләкләр китерер, илтифатыңны казанырга теләр.

¹⁴ Гүзәл патша кәләше сарай эчендә, ул алтын чигүле затлы киемнәрен кигән.

¹⁵ Шул бизәкле киемнәрдән аны патша янына алып керәләр, артыннан дус кызлары да ияргән.

¹⁶ Шат тавышлар эчендә, тантаналы төстә кертәләр аларны патша сараена.

¹⁷ Ата-бабаларың урынына, и патша, синең үз угылларың килер, илбашлары итеп куярсың син аларны бөтен җирең өстеннән.

¹⁸ Исемеңне буыннан-буынга ядка алырлык итәрмен, халыклар сиңа мәңге рәхмәтләр яудырыр!