Зәбур 43 - Изге Язма

¹ Җырчылар җитәкчесенә. Корах угылларының нәсыйхәте.

² И Аллаһы, ата-бабаларыбыз заманында, шул ерак көннәрдә, Син кылган эшләр хакында алар әйткәнне үз колагыбыз белән ишеттек без.

³ Син кулың көче илә чит халыкларны куып чыгаргансың, алар урынына аталарыбызны урнаштыргансың, ят халыкларны пыран-заран китереп, аталарыбызга җир биргәнсең.

⁴ Җир яулауда аларның кылычы катнашмаган, җиңүне аларга үз көчләре түгел, бәлки Синең уң кулың вә беләгең, йөз нурың китергән, чөнки Син аларны үз күреп яраткансың.

⁵ И Аллаһы, патшам минем! Ягъкуб балаларына Син җиңү бүләк итәсең!

⁶ Синең белән бергә дошманнарыбызны сөзеп ташлыйбыз, исемең ярдәмендә һөҗүмчеләрне аяк астына салып таптыйбыз.

⁷ Минем өметем ук-җәядә түгел, кылыч та мине азат итмәячәк,

⁸ дошманнардан безне коткаручы – Син, безгә нәфрәт саклаучыларны Син рисвай итәсең.

⁹ Аллабыз белән көн дә мактанабыз; Синең исемеңә мәңге рәхмәтләр яудырырбыз!

¹⁰ Әмма хәзерге көндә Син безне ташладың, безне рисвайга калдырдың, инде гаскәребез белән бергә яуга чыкмыйсың.

¹¹ Безне дошман каршысында кире чигендердең, мал-мөлкәтебезне безгә нәфрәтләнүчеләрдән талаттың.

¹² Безне куй сарыкларыдай суемга бирдең, ят кавемнәр арасына чәчеп тараттың.

¹³ Халкыңны юк бәягә сатып җибәрдең, аны сатудан табыш алмадың.

¹⁴ Күршеләр мәсхәрәсенә калдырдың безне, әйләнә-тирәдәгеләр тарафыннан мыскыл вә хурлыкка дучар иттең.

¹⁵ Чит-ят кавемнәр арасында безне баш чайкый-чайкый көлеп сөйләнә торган мәзәк кешеләр хәленә калдырдың.

^16-17 Һәр көнне күз алдымда мыскыл-хурлау кабатлана, мәсхәрәләүче, кара ягучы сүзеннән, дошманның, үчленең күз карашыннан йөземә кызыл таплар бәреп чыга.

¹⁸ Болар барысы да безнең өскә ябырылган афәттер, гәрчә без Сине онытмасак һәм антыңа хыянәт итмәсәк тә.

¹⁹ Күңелебез кире чигенмәде Синнән, табаннарыбыз Синең юлдан тайпылмады.

²⁰ Син исә безне издең-таптадың, чүл бүреләре җирендә караңгылык эченә олактырдың.

²¹ Әгәр Аллабызның исемен онытып, чит илаһларга кул сузган булсак,

²² Аллабыз моны игътибарсыз калдырыр идеме?! – Ул бит күңел серләрен белеп торучыдыр!

²³ Синең юлдан йөргәнгә, көннең-көнендә җаныбызны кыялар, безне сугым сарыклары итеп саныйлар.

²⁴ Уян, Раббы! Ник Син йоклыйсың? Тор! Бөтенләйгә ташлама безне!

²⁵ Нурлы йөзеңне ник бездән яшерәсең? Ник онытасың аяныч хәлебезне, җәбер-золымга дучар булуыбызны?

²⁶ Без тузан-пычрак арасында ятабыз, бәдәнебез җиргә сыгылды.

²⁷ Тор, Раббы, ярдәм ит безгә! Мәрхәмәтеңне күрсәт – безне азат ит!