Зәбур 4 - Изге Язма

¹ Җырчылар җитәкчесенә: кыллы уен коралларында. Давытның мәдхиясе.

² Ялваруларымны җавапсыз калдырма, и яклаучы Аллам! Кысынкы чагымда Син миңа иркенлек бирдең; инде хәзер дә кызган, ачы догамны ишет!

³ И адәм балалары! Миңа кара ягудан кайчан туктыйсыз? Юк-барга күңелегезне биреп, кайчанга кадәр юлдашыгыз ялган булыр?

⁴ Белегез ки, тугры колын Раббы Үзенә сыендырды: кайчан гына дәшсәм дә, ишетә Ул мине.

⁵ Куркып тетрәнегез, гөнаһ кылмагыз, төнлә ятакларыгызда тыныч кына уйланып ятыгыз.

⁶ Тиеш булган корбаннарны китерегез һәм Раббыга сыеныгыз!

⁷ «Безгә яхшылыкны кем эшләр?» дигәннәр күптер. И Раббы, безне йөзең балкышы белән нурландыр!

⁸ Иген вә шәрабка тиенгән кешеләрнең шатлыгы йөрәгемә Син салган сөенечтән күпкә кайтыштыр.

⁹ Сау-сәламәт ятып йоклыймын, чөнки бары Син, Раббы, мине иминлектә яшәтәсең!