Зәбур 128 - Изге Язма

¹ Яшь чагымнан бирле миңа күп ябырылдылар, (инде Исраил халкы үзе әйтсен),

² яшь чагымнан бирле миңа күп ябырылдылар, әмма менә җиңә алмадылар.

³ Аркам өстендә игенчеләр җир сөрде, озын-озын буразналар ясап калдырды.

⁴ Әмма Раббы гадел: яманнар салган богауны өзеп ташлады.

⁵ Сионны өнәмәгән һәркайсы, хур калып, артка чигенсен!

⁶ Йорт түбәсендә тамыр җибәреп, үсеп өлгергәнче корый торган үләнгә әверелсен;

⁷ уракчы андый үлән белән учын тутырмас, көлтәче аны кочагына бәйләп салмас.

⁸ Узып баручы: «Раббының мөбарәк фатихасы сезнең белән булсын!» – димәс, «Раббы исеме белән сезне фатихалыйбыз!» – дигән җавап ишетелмәс.